Təsisçi: “Hədəf” nəşrləri Baş redaktor: fil.ü. f d., dos. Şəmil Sadiq Redaktor



Yüklə 9,34 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə47/53
tarix13.11.2017
ölçüsü9,34 Kb.
#9835
1   ...   43   44   45   46   47   48   49   50   ...   53

“bəxti gətirməyən” filmlər
103
USTAD 
dərgisi \ Fevral 2016
102
USTAD 
dərgisi \ Fevral 2016
böyümüşəm. Tofiq Tağızadə də ssenaridə bir 
neçə məqamda dəyişiklik etmişdi. O həmişə 
müəlliflə dil tapmağı bacarırdı. Rejissor baxışı 
ilə izah edirdi ki, filmi nə cür görür. 
Film sovet hakimiyyətinin mənzərəsini 
əks etdirirdi. Ssenari absurd janrında yazılıb. 
Filmin qayəsini sovet hakimiyyətindəki mənfi 
hallar, insanların incidilməsi, repressiyaya 
məruz qalması, bəzi insanların şəxsi 
mənafelərinə görə satqınlıq etməsi və s. 
təşkil edir. Filmdə konkret insan və məkan 
adları yoxdur. Çünki bu, həm də bəşəri 
mövzudur. Tamaşaçı filmi izləyərkən  kimin 
insan, kimin köpək olduğuna özü qərar verir. 
Ssenarinin özündə obrazların adları 
sifətlərlə əvəz olunub. Məsələn, boynuyoğun, 
satqın və s. Ssenaridə belə bir səhnə var: 
Avtobus boş səhra ilə gedir. Elə bir yolla 
irəliləyir ki, əslində ordan avtobus keçə 
bilməz. Sonra bir nəfər qaçaraq yaxınlaşır, 
avtobusa minib oturacağın altında gizlənir. 
Bu zaman onun ayaqları görünür. Sonra 
ayağa qalxıb oturacaqda oturur və ətrafına 
baxaraq görür ki, oturacaqlarda əyləşənlər 
əslində, qaçıb qurtulmaq istədiyi insanlardır 
(Amma filmdə bu səhnə fərqlidir – S.F.). 
Burada avtobus sovet hakimiyyətini simvolizə 
edir. Avtobusun sərnişinləri isə sovet 
cəmiyyətinin insanlarıdır. Filmin baş obrazı 
elə zənn edir ki, o bu cəmiyyətdən qaça 
bilib. Amma sonra görür ki, burdan qaçmaq 
qeyri-mümkündür. Sovet dövründə də belə 
idi. Bu cəmiyyətdən qaçmaq qeyri-mümkün 
idi. Bu hakimiyyətə tabe olmayanlar, qaçmaq 
istəyənlər xalq düşməni elan edilir, həbs 
olunur, ya da sürgünə göndərilirdilər. Elə 
ətrafdakılar özləri onları satırdı. Filmdə bu 
məqamlar var. Məmməd Səfanın ifa etdiyi 
obraz qaçmaq istəyir. Lakin satqın – Yaşar 
Nurinin ifa etdiyi obraz onu satır. Hətta 
bu obraz sədaqətinə görə itlər cəmiyyətinə 
üzv qəbul edilir və “Köpək medalı” ilə 
təltif olunur. Filmin ssenarisinin başqa bir 
səhnəsində iş axtaran insanları avtobusla 
düzənlik əraziyə gətirirlər. Fuad Poladovun 
ifa etdiyi obraz uzaqdan onlara yaxınlaşır. O 
hər addım atdıqca siması dəyişir, gah Stalin, 
gah Hitler, gah da Qorbaçov olur, daha 
sonra öz simasını alır. Tofiq Tağızadə filmi 
çəkərkən bu hissədə də dəyişiklik edib. 
Filmdə əsəs rollardan birini ifa edən
 
Məmməd Səfanın sözlərinə görə filmə 
gəlişi tam təsadüfi olub: “Operator Rafiq 
Quliyev məni kinostudiyaya dəvət etdi. 
Onunla filmin rəssamı Mayis Ağabəyov 
qərara gəldilər ki, məni Tofiq Tağızadəylə 
görüşdürsünlər. Beləliklə, sınaq çəkilişlərində 
iştirak etdim. Sonra Tofiq Tağızadənin 
istəyi ilə təsdiq olundum. Kino bir bəxtdir. 
Görürsən ki, bir rol üçün neçə-neçə aktyor 
sınaqdan keçirilir, amma rol bir nəfərə 
qismət olur. “Köpək” filmiylə ilk dəfə kamera 
qarşısında durmuşam və kinoda   tərəf 
müqabilinin nə olduğunu ilk dəfə burda 


“bəxti gətirməyən” filmlər
103
USTAD 
dərgisi \ Fevral 2016
102
USTAD 
dərgisi \ Fevral 2016
başa düşmüşəm. Ona görə də bu film 
mənim üçün çox qiymətlidir. Bir aktyor kimi 
filmin nə vaxt ekranlara çıxacağını intizarla 
gözləyirdim. Təəssüflər olsun ki, onun 
taleyi belə oldu. Film yeganə olaraq Orxan 
Fikrətoğlunun ATV-də yayımlanan “Filmin 
sonu” proqramında verilib. Ondan başqa 
heç bir kanalda, kinoteatrda “Köpək” filmi 
bu günə qədər göstərilməyib. Bu mənada o, 
bədbəxt bir ömür yaşadı. Amma onu da qeyd 
edim ki, tamaşaçıların əksəriyyəti olmasa da, 
müəyyən bir qismi filmi İnternetdən izləyib. 
Orda filmlərin baxış sayı, kinoteatrlara 
nisbətən daha çox olur. Hər halda mən 
hesab edirəm ki, bu film öz ömrünü bu gün 
yaşamaqdadır.
Filmdə mistik ab-hava, qeyri-real 
münasibətlər, yanaşmalar, məntiqdən kənar 
məsələlər var. Mənim qəhrəmanım heç də 
iradəsiz insan deyil. Filmin sonunda avtobus 
qayıdıb o məkana gələndə Fuad Poladovun 
obrazı pəncərəni döyüb ona “Xoş gəlmisən” 
deyir. Və mənim obrazım baxışlarıyla 
deyir ki, ölsəm də mən burdan qaçacam. 
Qəhrəmanım o vəziyyətdən qurtulmaya 
bilər, amma o inanır ki, qurtulacaq. O inam 
da onu yaşadır. Digər tərəfdən Allahın 
yazdığı tale var, taledən qaçmaq qeyri-
mümkündür. Amma biz sonumuzun ölüm 
olmasına baxmayaraq, arzularla yaşayırıq. 
Allah insanı əvvəldən iradəli, güclü yaradıb. 
Yoxsa yaşamaq çətin olardı. Filmdə Tofiq 
Tağızadənin nəvəsi Arman Tağızadə də 
iştirak edib. O mənim  oğlumu ifa edir. 
Adətən filmdə uşaqlarla işləmək çətin olur. 
Amma bu uşaqlar işə o qədər həvəslə, ürəklə 
can yandırırdılar –  onlarla işləmək çətin 
olmadı. Obrazımın oğlunun kiçik yaşlarını 
başqa uşaq ifa edir. Təəssüf ki, onun adı 
yadımda deyil.
“Köpək” filminin bir çox epizodları 
Bakıda çəkilib. Köpək damları Azərbaycan 
kinostudiyasının həyətində qurulmuşdu. 
Fəhlələrin işlədiyi, daş daşıdığı səhnələr 
Şamaxı yolundakı düzəngahda lentə alınıb. 
Filmdə iştirak edən qara köpək ya 18, ya 
da 19 dəfə Azərbaycan çempionu olmuşdu. 
Düzü, adı yadımdan çıxıb. Onunla filmin 
çəkilişində dostlaşmışdım. 
Filmdə konkret adlar yoxdur, məkan bəlli 
deyil. Film üçün xüsusi musiqi yazılmayıb. 
Filmdə dünya klassik musiqisindən, Ennio 
Morikkonenin “Xaç atası” filminə bəstələdiyi 
musiqidən istifadə olunub. Hətta mən Tofiq 
müəllimə deyəndə ki, Tofiq müəllim, olmazdı 
ki, bu filmə ayrıca musiqi yazılaydı. O dedi 
ki, “sən məndən çox bilirsən? Mən belə 
məsləhət görürəm”. 
Tərəf müqabillərim Yaşar Nuri, Fuad 
Poladov, Nuriyə Əhmədova, Muxtar İbadov 
olub. Mənim üçün onlarla çalışmaq şərəf idi. 
Tofiq Tağızadə kimi korifey sənətkarla bir 


Yüklə 9,34 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   43   44   45   46   47   48   49   50   ...   53




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə