müflisedici Birinci Dünya müharibəsiə və hərbi-
feodal imperializmə qarşı da mübarizə aparırdılar.
Bu, çıxışların xarakterini müəyyənləşdirərək
onların milli-azadlıq, inqilabi, antimüstəmləkəçi,
antiimperialist, antihərbi xarakter daşıdığını
göstərdi.
Çinə qaçmış qırğızların vəziyyəti daha da çətin
idi. Soyuqların düşməsi və yolüstü yemin qaibliyi
səbəbindən, yolda demək olar ki, bütün mal-qara
tələf oldu və Çinə lap məzlum, xəstə və qohum-
əqrəbalarının çoxunu yollarda itirərək çatdılar. Bir
parça çörək qazanmaq üçün onlar sonuncu var-
yoxlarını satmalı oldular. Var-dövləti olmayanlar
isə öz qızlarını satmaq məcburiyyətində qaldılar.
Digər tərəfdən, yerli kalmıklar qırğızların
məzlumluğundan istifadə edərək onlara hücum
çəkir, son mallarını əllərindən alırdılar. Hər tərəfdən
qovularaq çıxılmaz vəziyyətə düşən qırğızlar öz
evlərinə qayıtmaq məcburiyyətində qaldılar, lakin
çar rejiminin nümayəndələri qırğızların torpaqlarını
zor gücünə əllərindən aldıqlarını unudaraq burada
onları əvvəlki kimi düşmən sifətilə qarşıladılar.
Bu öz həyatlarını gələcək nəsillər naminə qurban
vermiş xalqımın tarixində qanlı genosidin ən faciəvi
günləridir. Tarixçilərin söylədiklərinə görə, 1916-
cı ildə şimali qırğızların 40%-i (təxminən 200 min
adam) qırılmışdı. Özü də qaçqınlar sırasından olan
akın İsak Şaybəyov “Zavallı millət” poemasında
qürbətdə qalan həmyerlilərinin faciəsini belə təsvir
edir:
Nə
ət görürsən, nə də ki, süd sən,
Binəva, ac xalqım mənim.
Hər şeyini satdın-sovdun,
Zülmə düşdün, xalqım mənim.
Bir qarnı ac, bir qarnı tox,
Yaşayammazsan, xalqım mənim.
1917-1918-ci illərdə Böyük Oktyabr inqilabı
və ölkəmizin xalqlarının taleyində əsas hadisəyə
çevrilmiş sovet hökumətinin qurulması baş verdi.
Bu, ölkənin iqtisadiyyat, milli münasibətlər,
siyasi və mədəni həyatında çox böyük çeviriliş
idi. İnqilab Rusiyanın əvvəl təhkimçilikdə olmuş
xalqlarını müstəmləkəçilikdən azad etdi, milli
qeyri-bərabərliyin tam aradan qaldırılması üçün
özül yaratdı. Əsrlərlə azadlıq və müstəqillik
arzusunda olmuş qırğız xalqı Oktyabr inqilabını
böyük şadyanalıqla qarşıladı və müdafiə etdi.
Sovet hökuməti qalan qaçqın-qırğızların öz
doğma məkanlarına qayıtması və onlara yardım
göstərilməsi üçün Qərbi Çinə xüsusi komissiya
göndərdi. Bu komissiya Türküstan Mərkəzi
İcraiyyə Komitəsinin 02.02.1920-ci il xüsusi
sərəncamı ilə təsdiqlənmişdi. Komissiyaya
qaçqınların öz vətənlərinə qayıtması və onların
torpaq mülkiyyətçilik hüquqlarının bərpası,
sıxışdırılmaların dayandırılması, qul kimi
satılmışların geri qaytarılması, ruslarla qırğızların
arasında bərabərliyin bərpasının təminatı həvalə
edildi.
Çarizmin süqutundan və sovet hökuməti
qurulduqdan sonra 1916-cı ildə vaxtilə Çinə qaçmış
332 min qırğızdan təqribən 300 mini geri qayıtdı.
Sovet hökuməti sovet hakimiyyətinin köməyi ilə
qayıtmış qaçqın-qırğızlara təmənnasız olaraq 100
milyon rubl ayırdı. Bu vəsaitlə qaçqınlar üçün
mal-qara, kənd təsərrüfatı alətləri, yurtalar, tikinti
materialları əldə edildi. Vətəninə qayıtmış qırğızlara
təkcə 1920-ci ildə 46 min desyatin şumluq torpaq, 80
min desyatin əkin sahələri ayrıldı. Bütün qaçqınlar
5 illik dövlət vergilərindən azad olunurdular.
Həmin 1917-ci ildə Rusiyanın bir çox xalqları,
o cümlədən qırğızlar, öz müqəddəratlarını həll
etmək hüquqlarını gerçəkləşdirmək və Rusiyadan
ayrılmaq şərti ilə öz dövlətlərini yaratmaq istədilər.
Bu dövrdə sovet hökumətinə köhnə Rusiyanın
parçalanmasından sonrakı nəticələri aradan
qaldırmaq və onun xalqlarının ittifaqını saxlamaq
önəmli idi. Bu məqsədlə sovet hökuməti tərəfindən
Rusiyadakı inqilabı müdafiə etmək, öz azad
həyatını qurmaq, bərabərlik yaratmaq və Rusiya
xalqlarının öz dövlətlərini yaratmaq səviyyəsinə
qədər suverenliyini təmin etmək çağırışları ilə
Xalq Komissarları Soveti tərəfindən “Rusiya
xalqlarının hüquq dekalarasiyası” və “Rusiya
və Şərqin bütün zəhmətkeş müsəlmanlarına”
müraciəti qəbul edildi. Nəticədə, 1921-1922-ci
illər torpaq-su islahatlarının və sosialist siyasətinin
nəticəsində, qırğızlarla rusların tutduqları torpaqlar
bərabər bölündü. Torpağında oturuşmuş qırğızların
təsərrüfatlarının sayı artdı. Bütün bunlar şumluq
torpaqların çoxalmasına və onların becərilməsinin
yaxşılaşdırılmasına gətirib çıxardı. Böyük rus xalqı
qırğız xalqına mədəni inqilab etməkdə, əhalini
savadlandırmaqda, milli ziyalıları yaratmaqda
yardımçı oldu. Qırğızıstan SSR-in bütün ittifaq
respublikaları ilə iqtisadi və mədəni əlaqələri ildən
ilə möhkəmlənirdi. Sovet Qırğızıstanına Moskva
və Leninqrad, Qorki və Novosibirskdən traktorlar,
kombaynlar, minik avtomobilləri və sənaye
avadanlıqları daxil olmağa başladı. Mənəvi-siyasi
elita mühitində milli konsolidasiya baş verdi.
Kütlənin ictimai-siyasi aktivliyi artdı, siyasi
210