Úàâèäè õàòûðëàðêÿí
48
Məmməd Cəfərin, Əkbər Ağayevin, Abbas Zamanovun, Mirzə
İbrahimovun, Georgi Lomidzenin, Yaşar Qarayevin, Məsud
Vəliyevin (Əlioğlunun) və başqalarının fikirlərini şərh etmiş və
haqlı olaraq yazmışdır: “Ədəbi tənqidin “Şeyx Sənan” əsərinə
münasibətini izlədikcə Cavid yaradıcılığını, Cavid irsini həssas
ürəklə, dərin təhlili təfəkkürlə öyrənən və təbliğ edən tənqidçilə-
rimizin və ədəbiyyatşünaslarımızın böyük səyini, qayğıkeşliyini
aydın görürük. Bu yolda qızğın mübahisələr, səhvlər də olubdur.
Lakin bunlar da həqiqətin parlamasına kömək etmiş, Cavid dra-
maturgiyasının yüksək humanist məzmununun fəlsəfi və estetik
yüksəkliyinin təsdiqinə gətirib çıxarmışdır.”
1
Dünya demonizm poeziyasında İblis bədii surəti, realizm ilə
romantizmin sintezi olaraq, görkəmli Azərbaycan dramaturqu
Hüseyn Caviddə yeni bir yüksək səviyyə qalxır. Hüseyn Cavidin
İblis surəti dünya demonizm ədəbiyyatında şər qüvvələrin kon-
kret, substantivləşdirilmiş yeni bədii həllidir – gənc cavidşünas
Timurçin Əfəndiyevin apardığı araşdırmaların məntiqi nəticəsi
belədir.
Şifahi xalq və klassik dünya ədəbiyyatında, dini kitablarda
İblis surətinə geniş yer verilmişdir. Bu mövzuda neçə-neçə klas-
sik əsərlər yaradılmış, dürlü-dürlü əfsanə və rəvayətlət uydurul-
muşdur. Belə olan tərzdə Cavidin yaratdığı İblis surəti mifoloji
İblisdən və dünya ədəbiyyatında yaradılmış İblis surətlərindən
nəyilə fərqlənir? Cavidin bədii qüdrəti və istedadı nədədir?.. Bu
və buna bənzər suallar Azərbaycan filosoflarının, tənqidçi və ədə-
biyyatşünaslarının dünənki nəslini də, bugünkü nəslini düşündü-
rür. Mustafa Quliyev, Abdulla Şaiq, Əli Sultanlı, Məmməd Cəfər,
Mehdi Məmmədov, Məsud Əlioğlu, Yaşar Qarayev, Əbülfəz
İbadoğlu və başqaları bu barədə müxtəlif fikirlər və konsepsiyalar
irəli sürmüşlər.
1
Zahid Əkbərov. “Şeyx Sənan” və ədəbi tənqid, “Azərbaycan”, 1973, № 11,
səh. 125.
Úàâèäè õàòûðëàðêÿí
49
Hüseyn Cavidin dramaturgiyası Azərbaycan teatrının reper-
tuarında özünə möhkəm yer tutmuşdur. Teatrşünaslarımız, xüsu-
sən Cəfər Cəfərov, Qulam Məmmədli, Mehdi Məmmədov,
Tamilla Təhmasib və başqaları Cavid teatrının tədqiqində az iş
görməmişlər. Lakin Qulam Məmmədli başqa teatrşünaslardan
fərqli olaraq dramaturqun yalnız Azərbaycan səhnəsində deyil,
ölkəmizin başqa şəhərlərində də tamaşaya qoyulduğu əsərlər
haqda qiymətli məlumatlar toplamış, beləliklə, onun dramlarının
səhnə həyatını işıqlandırmaq sahəsində çox faydalı bir iş görmüş-
dür. Qulam Məmmədli araşdırmalarını dramaturqun əsərlərinin
yalnız həyat yolunu işıqlandırmaqla məhdudlaşdırmamış, onların
yazılma tarixini də dəqiqləşdirməyə cəhd göstərmişdir. “Maral”ın
Bağçasaray və Simferapolda, “İblis” və “Şeyda”nın Aşqabadda
göstərilməsi və rolların ifaçıları haqda məlumat vermişdir. Öz
araşdırmaları ilə kifayətlənməyən teatr tarixçisi belə bir qənaətə
gəlmişdir ki, gələcək tədqiqatlar Hüseyn Cavid dramlarının səhnə
və yazılma tarixini daha dəqiq izah edəcəkdir.
Biz bununla ilgəli dramaturqun pyeslərinin yazılma tarixi
üzərində dayanmaq istəyirik. Deməliyik ki, cavidşünaslıqda ən
dolaşıq və izahına ehtiyac olan məsələlərdən biri onun əsərlərinin
yazılma tarixinin dəqiqləşdirilməsilə bağlıdır. Bu dolaşıqlıq, bir
tərəfdən, dramaturqun özündən irəli gəlir. Dramaturqun inqilab-
dan qabaq və sovet dövründə nəşr etdirdiyi kitabların sonunda
əsərlərinin yazılma tarixinin siyahısı verilmişdir. Həmin siyahı-
larda onun dram əsərlərinin yazılma tarixi göstərilmişdir. Bunu
nəzərə almadan Hüseyn Cavidin dram əsərlərinin yazılma tarixini
dürüst müəyyənləşdirmək çətindir. Siyahıların nəşriyyata müəl-
lifin özünün tərtib edib verməsi şübhə doğurmur.
Görkəmli teatr tarixçisi Qulam Məmmədli Cavidin bəzi
tədqiqatçılarına haqlı irad tutur ki, “Afət” 1921-ci ildə dövri mət-
buatda hissə-hissə çap olunduğu halda, bəziləri pyesin yazılma
tarixini 1922-ci ilə aid edirlər. Hüseyn Cavid çiy əsəri çapa ver-
məzdi. Ona görə də “Afət”in yazılma tarixi 1921-ci ildən götürül-
məlidir. Bununla belə, teatr tarixçisinin öz mülahizələrində də
müəyyən dolaşıqlıq vardır. Bu, “Şeyda”nın 1910-1911-ci illərdə,
“Maral”ın 1911-ci ildə, “Şeyx Sənan”ın 1915-ci ildə, “İblis”in
Úàâèäè õàòûðëàðêÿí
50
1919-cu ildə
1
yazılmasilə əlaqədardır. 1925-ci ildə nəşr edilmiş
“Şeyda” kitabında “Şeyda”nın 1916-cı ildə, “Maral”ın 1912-ci
ildə, “Şeyx Sənan”ın 1914-cü ildə, “İblis”in 1918-ci ildə və
“Afət”in 1921-ci ildə, 1926-cı ildə nəşr edilmiş “Şeyx Sənan”
kitabında “Şeyda”nın 1916-cı ildə, “Maral”ın 1912-ci ildə, “Şeyx
Sənan”ın 1914-1915-ci illərdə, “İblis”in 1919-cu ildə və “Afət”in
1921-ci ildə, yenə həmin ildə nəşr olunmuş “Topal Teymur”
kitabında “Şeyda”nın 1916-cı ildə, “Maral”ın 1912-ci ildə, “Şeyx
Sənan”ın 1914-cü ildə, “İblis”in 1918-ci ildə, “Afət”in isə 1922-ci
ildə yazılması göstərilmişdir. Dolaşıqlıq göz önündədir. Gələcək-
də həmin məsələnin üzərinə yenidən dönmək lazım gələcəkdir...
2
Cavid teatrı milli teatrımızın parlaq səhifələrindən birini təşkil
edir. Azərbaycan sovet teatrının qazandığı mühüm nailiyyətlərin
bir qismi Cavid teatrı ilə bağlıdır.
Azərbaycan teatrı tarixində Cavid teatrını ilk dəfə dövrüləş-
dirən teatrşünaslardan biri Tamilla Təhmasibdir. O, Cavid teat-
rının Azərbaycan teatrı tarixində tutduğu yeri, inkişafında oyna-
dığı rolu nəzərə alaraq onu üç dövrə bölmüşdür: 1920-1926,
1926-1935, 1956-cı ildən sonrakı dövr. Görkəmli rejissor Mehdi
Məmmədovun hazırladığı “Xəyyam” tamaşasını yüksək qiymət-
ləndirən teatrşünasın fikrincə, uzun fasilədən sonra həmin tamaşa
ilə Cavid teatrının yenidən bərpasında irəliyə uğurlu addım atılır;
“Xəyyam” tamaşası Azərbaycan teatrının qızıl fonduna daxil olur.
Mehdi Məmmədovun “Xəyyam” tamaşası Cavid teatrının
estetik prinsiplərinin səhnədə gerçəkləşdirilməsilə, bədii kamilliyi
və mükəmməlliyilə seçilir.
“Şeyx Sənan”, “Knyaz”, “Səyavuş” və “Xəyyam” tamaşa-
larına nəzər salan teatrşünas T.Təhmasib 1932-1933-cü il teatr
mövsümündə “Şeyx Sənan”ın dörd rejissor tərəfindən tamaşaya
qoyulmasını Cavid teatrı tarixində maraqlı hadisələrdən biri sayır.
O, Cavid teatrının müasir problemləri haqda yazır: “... Cavid
1
Başqa bir yerdə 1918-1919-cu illərdə.
2
Ətraflı bax: Qulam Məmmədli, Cavid dramlarının həyat yolu, “Ədəbiyyat və
incəsənət”, 12 yanvar 1974.
Dostları ilə paylaş: |