Yusif Aslanov
92
r
ə istinad sənətkarın böyüklüyüdür. Məhz Cavid də bu məsələni
“S
əyavuş”da əsas götürmüşdür. Pyesin dramatik oxusu, obrazların
s
əciyyəsi və mətni üzərində iş apararkən şagirdlərin
diqqəti bu isti-
qam
ətə yönəldilməlidir. Şagird bilməlidir ki, Cavid müasiri C.Cab-
bar
lı kimi hadisələrə və surətlərin psixoloji əhvali-ruhiyyəsinə uy-
ğun mahnı verir:
G
əl, quzum, tez ol da gəl!
Gözüm qaldı yolda, gəl!
Camur g
ətir, daş gətir!
Durma, arxadaş, gətir!
Burada işə çağırış, əməyə məhəbbət qiymətləndirilir, onun
h
əzz və zövq mənbəyi olduğundan danışılır. Nəzərə alınmalıdır ki,
dövr, zaman d
əyişdikcə belə nümunələr
öz əhəmiyyətini itirmir, ək-
sin
ə əsərə yeni ruh, mənəvi qida verir. Əsərdə bu cür faktlar çoxdur.
Mü
əllimlərin bu istiqamətdə yaradıcı işi pyesin sənətkarlıq məziy-
y
ətlərini müəyyənləşdirməkdə məktəblilərə imkan verməklə yanaşı,
onlarda xalq müdrikliyin
ə, bədiilik və şeiriyyətə məhəbbət oyadar,
s
ənət əsərinin emosionallığını, lirizmini, estetik qayəsini dərk etdir-
m
ək üçün zəmin yaradar.
Pyesd
ə diqqəti cəlb edən sənətkarlıq məziyyətlərindən biri
d
ə dil məsələsidir. Məlumdur ki, Türkiyədə aldığı təhsil H.Cavidin
yara
dıcılığında əsaslı iz buraxmışdır ki, bu da sənətkarın ilk əsərlə-
rind
ə türk
dilinin söz, ifadə və tərkiblərinin işlənməsinə təsir göstər-
m
əyə bilməzdi. Lakin “Səyavuş” mənzum faciəsi bu cəhətdən dra-
ma
turqun uğurlu əsərlərindən sayılmalıdır. Əsərdə anlaşılmayan,
yaxud m
ənası çətin dərk olunan söz və ifadələr nisbətən azdır. Hü-
seyn Cavid
burada m
ənası bir qədər çətinlik törədən sözlərdən (hə-
r
əmi, cariyyə, köylü, nədimə, davul, iştə, bəkləyir, ətməy, nasırlı,
yavrum, omuz, b
əkliyor, kəndini, nasıl, sərab, xırsızı, bayğın, təbər-
dar, y
əzdani-pak, xayır, əfəndim, müztərib, şımardın, çapuq, yasa,
naçarva, qurnaz) istifad
ə etmişsə də, bəzi sözlərin (münəccim, mü-
n
əccimbaşı, yavər, xaqan, divanbəyi, pişxidmət, vali, müşavir,
Ədəbi axtarışlar və tədris
93
başbuq, altun) lüğəvi mənaları M.F.Axundovun “Aldanmış kə-
vakib” povestinin v
ə Azərbaycan tarixindən müvafiq mövzuların
t
ədrisi zamanı şagirdlərə aydınlaşdırılmışdır.
Qabaqcıl təcrübə və metodika elmi həmin
sözlərin leksik-
semantik m
ənalarını izah etmək, misra daxilində işlənmə məqamını
ay
dınlaşdırmaq, xarakterlərin fərdi və tipik xüsusiyyətlərinin müəy-
y
ənləşdirilməsində dil-üslubdan çıxış etmək və s. kimi işlərə sənət-
kar
lığın deyil, bədii təhlilin komponenetlərinin tərkib
hissəsi kimi
ba
xır. Əsas məsələ odur ki, dramaturqun canlı dildən yaradıcı istifa-
d
əsi dialoq, monoloq və replikalarda
necə ümumiləşdirilmişdir, ob-
raz
lılıq, şeiriyyət yaradan imkanlardan, frazeologizmlərdən, atalar
sözü, z
ərbi-məsəl, aforizm, bədii təsvir və ifadə vasitələrindən istifa-
d
ə olunması ifadəliliyi, emosionallığı qüvvətləndirmişdirmi? Məhz
aşağıda qeyd olunan səpkidə nümunələrin seçilib obrazların səciy-
y
ələndirilməsi pyesin ideya və bədii
mahiyyətinin, dramaturqun
s
ənətkarlıq məharətinin dərk olunmasına zəmin yaradır: a) obrazın
özün
əməxsus zahiri əlamətləri; b) məqsəd və məramlarını, arzu və
ist
əklərini həyata keçirməyə can atmaq cəhdləri və ictimai həyata
münasib
ətləri; v) obraza istər pyesin başlanğıcında, istərsə də dramatik
inkişaf xətti boyunca remarkalarda dramaturqun münasibəti; q) başqa
sur
ət və personajların obraz barədə şəxsi
mülahizələri; ğ) tipik şəraitdə
tipik xarakterin yaradılmasında dramaturqun ustalığı.
Pyesin m
ətnindən xarakterik nümunələrin seçilməsi (şagird-
l
ərin iştirakı ilə), obrazların müqayisəli təhlili zamanı müəllim şa-
girdl
ərdə belə bir təsəvvür formalaşdırmalıdır ki, dərin həyati və fəl-
s
əfi məzmuna malik fikirlər, mühakimələr “Səyavuş”un əsas sənət-
kar
lıq məğzidir. Az sözlə dərin fəlsəfi mənaların verilməsi, xalq
müdrikliyin
ə yaradıcı münasibətin bəslənməsi ayrı-ayrılıqda atalar
sözü v
ə zərbi-məsəl təsiri bağışlayır.
Zalım bağışlansa daha çox
azar.
M
əzlum üçün qazar ən dərin
m
əzar.