59
ləri qaztoztutucunun pasportundan, onun istehsala buraxılma
aktından və montaj haqqındakı vəsiqəsindən ibarətdir. Əsas
göstərici isə aparatdan keçən qazın miqdarı m3/san, qazın kim-
yəvi tərkibi faizlə, qazlı havanın mütləq nəmliyi q/m3, qazın
aparata qədər və ondan sonra tozluluğu və çirkləndiricinin tu-
tulmasının fraksiyalar üzrə effektivliyi sayılır.
Qeyd edək ki, ətraf mühitin qorunması ayrı-ayrı ölkələr-
də bir-birlərindən fərqlənir ki, bu da öz növbəsində bəzi çətin-
liklər yaradır. Azərbaycan isə daha təkmil və məqsədyönlü iş-
lər aparmaq əzmindədir.
7.2. ÇirklənmiĢ mühitin mühafizəsinin hüquqi
əsasları tarixindən
İnsanı əhatə edən ətraf mühit əsasən onun istifadə etdiyi
torpaq, su, hava və təbiətdən aldığı qida məhsullarıdır. Bun-
ların təmiz olması mövcud canlıların sağlamlığı ilə bir başa
əlaqəlidir. Bu mənada ətraf mühitin mühafızəsi dövrümüzdə bi-
rinci dərəcəli sosial vəzifələr sırasında durur. Ən çox XX əsrin
ikinci yarısı geniş miqyaslı sənayelərin yaranması, elmi-texniki
biliklərin müxtəlif sənaye sahələrində tətbiqi, istehsal qüvvələ-
rinin sürətli artımı insan üçün nə qədər mütərəqqi olsa da, digər
tərəfdən mühitin pisləşməsinə səbəb olmuşdur. Odur ki, istər-
istəməz məsələnin mahiyyətinin ciddiliyini nəzərə alaraq ətraf
mühitin mühafızəsi hüquqi qanunlar müstəvisində həll edilmə-
sinin zərurətini gündəmə gətirir.
İlk dəfə Sovet İttifaqının paytaxtı Moskvada 1929-cu ildə
ətraf mühitin qorunması ilə əlaqədar birinci ümumrusiya qurul-
tayı, 1935-ci ildə isə birinci ümumittifaq qurultayı problemə
münasibət bildirmişdir. Hər iki qurultayda təbii ehtiyatların qo-
runması və onun ehtiyatlarından səmərəli istifadə edilməsi mə-
sələlərini müzakirəyə çıxarmışdır. Onun ardınca SSRİ-də eko-
logiya ilə bağlı bir sıra tədbirlər həyata keçirilməyə istiqamət
verildi, qoruqlar təşkil edildi, suvarma qurğuları tikildi, meşəni
60
mühafızə sahələri seçildi və nəhayət 1960-1970-ci illərdə tə-
biətdən istifadə, onun mühafızəsi dövlət sənədlərində öz əksini
tapdı. RSFSR-in mövcud olduğu illərdə ətraf mühitin mühafi-
zəsinə dair 1-ci qanun 27 oktyabr 1960-cı ilə təsadüf edir.
Onun ardınca müttəfıq respublikalarda da bu qanunlar qəbul
edilmişdir. Qəbul edilmiş bu qanunlara görə ətraf mühitin qo-
runması Yer təki, su, meşə, əkin sahələri, çəmənliklər, istirahət
yerləri, şəhərətrafı yaşıllıq sahələri, heyvanlar aləmi, atmosferi
və s. əhatə edirdi. Bununla yanaşı ətraf mühitin mühafızəsi
haqqındakı qanun müəssisə rəhbərlərini, ayrı-ayn vətəndaşları
təbii ehtiyatlardan düzgün istifadə etmədikləri halda ciddi mə-
suliyyətə cəlb etməyi də özündə əks etdirirdi.
Texniki tərəqqinin sürətli inkişafı bir sıra avropa ölkələ-
rində olduğu kimi Sovet hökumətini də məsələyə kompleks ya-
naşma və təbii ehtiyatlardan səmərəli istifadə edilməsinə dair
bir çox hüquqi sənədlərin qəbul edilməsi ilə nəticələndi. 1972-
ci ildə SSRİ Ali Soveti "Təbii ehtiyatlardan istifadə edilməsi
tədbirləri haqqında" qərar vermiş, 1968-ci ildə torpaq, 1970-ci
ildə su, 1977- ci ildə meşə qanunvericiliyi haqqında qanunlar
qəbul etmişdir. Bunların ardınca SSRİ-də və müttəfıq respubli-
kalarda, o cümlədən, Yer təki haqqında 1975-ci ildə, atmosfer
havasının qorunması haqqında 1980-cı ildə aidiyyatı qanunlar
və 3 iyul 1985-ci ildə SSRİ Ali Soveti "Təbiətin mühafızəsi və
təbii ehtiyatlardan səmərəli istifadə etmək sahəsindəki qanun-
vericiliyə riayət etmək haqqında" qərarlarını qəbul etmişdir.
Sənədlərdə, su hövzələrindən, meşələrdən, dağ çöküntülərin-
dən, canlı aləmdən səmərəli istifadə etmək və təbiətin çirklən-
məsinin qarşısını almaq üçün mövcud olan qanunlara ciddi
əməl etmək öz əksini tapmışdır.
Qanun və qaydaların çox yüksək səviyyədə qəbul edilmə-
sinə baxmayaraq SSRİ-də ekoloji qanunvericilik əsasən dekla-
rativ xarakter daşıyırdı. Yəni, təbiəti mühafizə və ondan səmə-
rəli istifadə ilə bağlı Sovet İttifaqının imza atdığı Beynəlxalq
Haaqa, Praqa, Bazel və s. Beynəlxalq Konvensiyaların tələblə-
61
rinə real həyatda cavab vermirdi. Əlbəttə, Azərbaycan da
SSRİ-nin tərkib hissəsi olduğundan Respublikamız da həmin
vəziyyətdə idi. Bu səbəbdən də müstəqillik əldə edilən ilk gün-
lərdən Azərbaycan Respublikasının Dövlət Ekologiya və Təbi-
ətdən İstifadəyə Nəzarət Komitəsi "Təbiəti mühafızə və təbiət-
dən istifadə haqqında" Azərbaycan Respublikasının qanununu
hazırladı. Yeni qanun 25 fevral 1992-ci ildə Azərbaycan Res-
publikası Ali Soveti tərəfindən müzakirə edilib, qərar çıxarıldı.
14 fəsildən və 95 maddədən ibarət olan bu qanun öz dövründə
təbiəti mühafizə və ondan istifadənin əsas məsələlərini əhatə
etmiş, özündən sonrakı qanun və qaydalara bir bünövrə funksi-
yasını daşımışdır.
Hazırda Azərbaycanda dövlət və ictimai qurumların nə-
zərdə tutduğu tədbirlər bütün cəmiyyətin müasir inkişaf mərhə-
ləsində ekoloji problemlərin müvəffəqiyətlə həll edilməsinə və
həyata keçirilməsinə lazımi şərait yaradır.
Lakin, bununla yanaşı təbiəti mühafizə və onun ehtiyatla-
rından səmərəli istifadə vəzifəsi kəskin olaraq respublikamızın
da qarşısında durur. Azərbaycanda deyilən istiqamətdə tədbir-
lər sistemi hazırda həyata keçirilir və bunun üçün xeyli vəsait
də ayrılır və əlbəttə, bu sahədə əməli nəticələr də az deyildir.
Yaxşı nəticələrlə yanaşı Azərbaycanda və xüsusən Bakı
və Sumqayıt şəhərlərində bəzi ekoloji problemlər azalma əvə-
zinə xeyli kəskinləşmişdir. Belə ki, avtomobillərin çoxalması
və ona nəzarətin zəif olması, çox sıx və şəhərsalmaya zidd olan
qaydalarla hündürmərtəbəli evlərin tikilməsi, Bakıda-Sumqa-
yıtda-Abşeronda yaşıllıqların məhv edilməsi, qaçqın-köçkün və
iş dalınca paytaxtda cəmləşən insanların heç nəyə məhəl qoy-
madan tikinti işləri aparması, şəhər tullantılarının hələ də
yandrılması və tələbata uyğun olmayan qaydalara cavab vermə-
yən və s. məsələlər bu bölgələrdə ekolojı gərginliyi hələ də
saxlamaqdadır.
Dostları ilə paylaş: |