Aydın Paşayev



Yüklə 2,8 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə119/138
tarix21.03.2018
ölçüsü2,8 Mb.
#32716
1   ...   115   116   117   118   119   120   121   122   ...   138
    Bu səhifədəki naviqasiya:
  • Xeyir

357 

ġəkər (an.) – “Xosrov və ġirin”də obraz adı. Xosrovun Mər-

yəmdən  sonra  aldığı  arvadının  əsl  adı.  ġəkər  farsca  Ģirin  de-

məkdir. ġair təqdim edərkən, bu adın apelyativ mənasını da tez -

tez xatırlayır. 

Biri dedi: “ġahım lütf etsə əgər

Ġsfahanda vardır bir nazlı ġəkər (Xġ-224). 

Məqsədi alverdi, bazarı Ģəkər

ġəkərdə də vardır Ģirindən əsər (Xġ-225). 

Gülab dolu camla gəldi o nigar

Ağzı Ģəkər dolu, gözləri xumar 

Adı ġəkər, özü Ģəkər o idi, 

Ġsfahan nabatı məgər o idi? (Xġ-226). 

ġəkər  (məc.  an.)  –  ġirin  ġəkəri  iftara  –  qida  məhsullarına 

bənzədir. 

ġirinə min cürə söz dürrü saçdın, 

Ancaq orucunu ġəkərlə açdın (Xġ-268). 



ġəkər,  Xuzistan  (qoĢa  məc.  on.)  –  Xuzistan  (bax)  Ģəkər 

qamıĢının  vətəni  kimi  Ģöhrət  qazanmıĢdır.  Buna  görə  də  ġərq 

ədəbiyyatında Ģəkər rəmzi kimi tez -tez adı çəkilir. 

ġəkər adı çəkmə, sözü qısa et! 

ġəkər söylədinsə, Xusiztana get! (Xġ-67). 

Xosrovun  dilindən  söylənilən  bu  beytdə  ġirin  metaforik 

Ģəkildə Ģəkərə, Bərdə isə Xuzistana bənzədilmiĢdir. 

ġəkər  məhləsi  (top.)  –  Ġsfahan  Ģəhərində  ġəkərin  yaĢadığı 

məhəlləni Ģair məhz belə adlandırmıĢdır. “ġəkərin yaĢadığı mə-

həllə” mənasında iĢlənmiĢdir. 

ġəkər məhləsinə yetiĢən zaman 

Yenə Qəsri-ġirin oldu Ġsfahan (Xġ-226). 



ġəkər, ġirin (müq. an.) – ġirin özünü ġəkərlə müqayisə edir. 

Adam göndərəydin, kəsdirib kəbin, 

Bunlara layiqdir ġəkərtək ġirin... 

Sən gedib ġəkərlə keyf məclisi sür, 



ġirinlə yox, ġirin ondan güclüdür. 

ġəkər bəsdir sənə ĢabaĢ üçün, al, 

ġirinsə bir baldır, özü də xam bal (Xġ-247 – 248). 


358 

ġair ġirin və ġəkər adları ilə yanaĢı, onların leksik (apelyativ 

mənalarını da müqayisə edir. 

ġəkər səbəbinə alçaldı ġirin

ġəkər də özünü salırdı Ģirin... 

ġirinin yerini Ģəkər tutarmı? 

ġirinsiz Ģəkərin bir dadı varmı? 

Çəmənlər boĢ qalar yəqin nəsrinsiz

ġəkər acı dadar, inan, Ģirinsiz

ġəkərĢirin birdir, söyləmə, dayan! 

ġirin candan olur, Ģəkər qamıĢdan... (Xġ-230 – 231). 

ġəki alması, Məkkə qumu (qoĢa məc. on.) – ġair Zeynəbin 

(bax)  çənəsini  və  gözəlliyini  eyni  vaxtda  ġəki  almasına  (Gö-

rünür,  Ģairin  dövründə  Quba  yox,  ġəki  alması  məĢhur  imiĢ)  və 

Məkkə qumuna bənzədir. 



ġəki almasıtək çənəsi vardı, 

Məkkə qumundan da çox yandırardı (LM-234). 

ġəmira (an.)  – Bərdə hökmdarı Məhin Banunun  əsl adı. ġə-

mira  çox  qədimlərdən  bəri  Assuriyada,  Babildə,  Urartuda,  eləcə 

də  Azərbaycanda  dillərdə  gəzən  məĢhur  əfsanə  qəhrəmanı  dul 

hökmdar ġammuramatanın reallaĢdırılmıĢ, sadələĢdirilmiĢ forma-

sından  baĢqa  bir  Ģey  deyildir...  Müxtəlif  xalqlarda  bu  əfsanəvi 

hökmdar  müxtəlif  adlarla  ĢöhrətlənmiĢdir  ki,  bunlardan  məlum 

olanları  ġammuramata,  SammuramiĢ,  Semiramida,  ġamran  və 

ġəmiradır (Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi. I c. B., 1960. səh. 31-32). 

Yəqin  elə  buna  görə də,  Ģair “Xosrov və ġirin” poemasında 

bu qadının yadda qalan müsbət obrazını yaratmıĢdır. 



ġəmira adlanır o göyçək qadın, 

Böyükdür mənası bu gözəl adın (Xġ-63). 



ġəmmas  (an.)  –  Hərfən  GünəĢə  qulluq  edən  deməkdir.  Rə-

vayətə görə, atəĢgah tikən atəĢpərəst olmuĢdur. 



ġəmmas məbədindən çıxıb kənara, 

Abbasilər kimi geyinib qara (YG-184). 

Burada  Bəhram  Gur  eyni  vaxtda  həm  ġəmmasa,  həm  də 

Abbasilərə bənzədilmiĢdir. 




359 

ġəmsəddin (an.) – Atabəy Əbu Cəfər Məhəmməd Eldəgizin 

(bax)  dini  fəxri  adı.  “ġəmsəddin”  ərəb  sözüdür  və  “Dinin 

GünəĢi” deməkdir. 

Dünya və din ġəmsi adlandığından 

Hamıya nur saçan günəĢdir, inan! (Xġ-36). 

Atabəy  Məhəmməd  Cahan  Pəhləvanın  atası  Eldəgizin  də 

“ġəmsəddin” dini fəxri adı olmuĢdur və tarixi mənbələrdə o, çox 

vaxt “ġəmsəddin Eldəgiz” adı ilə adlandırılır. 



ġəmsəddim  Məmməd (an.) –  Ġlk  dəfə Qızıl Arslanın qapı-

çısı kimi təsvir olunan Ģəxs, çox güman ki, hökmdarın vəziridir. 

Məmməd  –  əsl  Ģəxs  adı,  ġəmsəddin  isə  onun  dini  fəxri  adıdır. 

Ən yüksək dini fəxri adlardan biri olan “ġəmsəddin” – vəzirlərə, 

atabəylərə, ümumiyyətlə hökmdarlara verilərdi. 

ġəmsəddin Məmmədə dedi: “Fürsətdir, 

XoĢ tale zahidi hüzura gətir” (Xġ-367). 

Burada Ģairin özü “xoĢ tale zahidə” bənzədilmiĢdir. 

ġər (an.) – “Xeyir ilə ġər hekayəsi”ndə obraz adı. Bu ad ob-

razı çox düzgün xarakterizə edir. 

Adın ġər, özün də xalq üçün Ģərsən, 

Xisləti adından pis bir bəĢərsən... (YG-252). 

ġər Xeyri tanıdıqdan sonra, ölümdən xilas olmaq üçün Ģirin 

dilini iĢə salır: 

BaĢımız üstündə dönən fələklər 

Sənə Xeyir demiĢ, mənə isə ġər

Nələr eylədimsə o zaman sənə

Bütün eylədiyim halaldır mənə. 

Nələr bacarırsan, mənə, durma, et, 

Et, ancaq özünə, adına nisbət (YG-252). 

Xeyir  və  ġər  adları  mənalarına  görə  antonimdir.  Bədii 

ədəbiyyatda  obrazın  özü  və  adının  eyniləĢdirilməsi  sırf  poetik 

səciyyə daĢıyır. Bu, eyni zamanda qədim Azərbaycan ad sistemi 

ilə əlaqədardır. Çünki “Dədə Qorqud” dastanlarında olduğu kimi 

keçmiĢdə  əsl  ad  Ģəxsə  xarakter  və  fəaliyyətinin,  yetkinləĢdiyi 

mərhələdə göstərdiyi igidlik və ya qəhrəmanlığı ilə əlaqədar ola-




Yüklə 2,8 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   115   116   117   118   119   120   121   122   ...   138




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə