N
əsimi adına Dilçilik İnstitutunun Əsərləri – 2012, Xüsusi buraxılış
yenid
ən bərpası bu sahədəki aparılan işləri yenidən canlandırmışdır. Tədqiqat işlə-
rin
ə yeni yanaşma tərzi bu dövrü xarakterizə edir. “Azərbaycan dilinin qıpçaq qru-
pu dialekt v
ə şivələri” (1990), “Azərbaycan dilinin Yuxarı Qarabağ şivələri”
(1995), “Az
ərbaycan dili dialekt və şivələrinin antologiyası” (1996) və s. kimi
qiym
ətli əsərlər öz çapını gözləyir.
2000-ci ild
ən etibarən Azərbaycan dialektlərinin öyrənilməsinə etnolinqvis-
tik aspektd
ən yanaşma meyli güclənmişdir. Belə ki, son illərdə şöbənin plan işləri-
nin mövzusu v
ə tədqiqat istiqamətində yeni metodların tədqiqi həyata keçirilir.
Az
ərbaycan dialekt və şivələrinin öyrənilməsində ilk növbədə tarixi-müqayisəli
metod
əsas götürülür. Tarixi-dialektoloji metodunun tətbiqi də dil tarixi məsələlə-
rin
ə bir aydınlıq gətirməyə xidmət edir. Bu istiqamətdə yazılmış ilk monoqrafiya
v
ə müdafiə edilmiş dissertasiya “Nəsimi dilinin dialekt leksikası”dır (Q.Məmmə-
do
va). Əsər ilk konkret tekstoloji tədqiqat olmaqla İ.Nəsiminin simasında XIV-
XV
əsrlərdə Azərbaycan yazılı ədəbi dilinin əsasında dayanan Nəsimi dilinin şivə
xüsusiyy
ətlərini təyin etməklə, həm də koyne faktını ortaya çıxarmağa müvəffəq
ol
muşdur. Məlum olduğu kimi, hər bir ədəbi dil canlı xalq danışıq dilindən seçmə
v
ə əvəzetmə yolu ilə yaranan, normaya salınan “süni” dildir. Azərbaycan ədəbi di-
li d
ə dialekt əsasına malikdir. Norma məsələsi üzərində də şöbədə dissertasiya ye-
rin
ə yetirilmişdir. N.Qazıyevanın yazdığı “Azərbaycan ədəbi dilinin normalaşma-
sında dialektlərin rolu” dissertasiyası bu aktual məsələyə həsr olunmuş yeni tədqi-
qat işi kimi qiymətlidir.
Müst
əqilliyin yenidən bərpası dövründə Azərbaycanın cənub şivələri də təd-
qiqata c
əlb olunmuşdur. Şöbə əməkdaşları G.Binnətovanın “Azərbaycan dilinin
Le
rik rayon şivələri” (2006) və Ş.Məmmədovun “Azərbaycan dilinin Yardımlı ra-
yon şivələri” (2007) monoqrafiyaları buna nümunədir.
Ümumi götürüldükd
ə 2001-2012-ci illər ərzində şöbədə “Azərbaycan dia-
lek
tologiyası” seriyasından prof. Q. Kazımovun rəhbərliyi ilə 13 kitab çap olun-
muşdur. Qeyd etmək lazımdır ki, şöbə əməkdaşlarının tədqiqatları dilçiliyin digər
sah
ələrinə də nüfuz etmişdir. Məsələn, şöbənin aparıcı elmi işçisi Z.Xasiyevin
“To
vuzun toponim dünyası (2010) əsəri” toponomik tədqiqatlara dialektoloji ya-
naşma istiqamətindədir.
Dialektologiya şöbəsində dilçiliyin bu qədim sahəsinin praktik istiqaməti də
daim diqq
ət mərkəzindədir. Hələ əsası ötən əsrin 30-cu illərində qoyulmuş dialek-
to
loji lüğətlərin hazırlanması işi bu gün də uğurla davam etdirilir. Belə ki, hələ
1999-2003-cü ill
ərdə şöbə əməkdaşlarının hazırladıqları “Azərbaycan dialektoloji
lü
ğəti” 2 cilddə Ankarada çapdan çıxmışdır.
Son 10 il
ərzində şöbənin əməkdaşı S.Behbudovun iki lüğəti nəşr olunmuş-
dur: 2003-cü ild
ə “Azərbaycan dili şivələrinin omonimlər lüğəti” və 2011-ci ildə
“Az
ərbaycan dili şivələrinin frazeologiya lüğəti”. Bu sahəyə həm də, “Azərbaycan
dialektoloji lüğəti”nin şöbə əməkdaşları tərəfindən yenidən hazırlanmış nəşrini də
əlavə etmək vacibdir. Yeri gəlmişkən, bu əsər və M.Şirəliyevin “Azərbaycan
27
N
əsimi adına Dilçilik İnstitutunun Əsərləri – 2012, Xüsusi buraxılış
dialektologiyasının əsasları” monoqrafiyaları Respublika prezidentinin xüsusi sə-
r
əncamı əsasında yenidən nəşr edilmişdir (2008).
H
ələ tərtib proqramı 1958-ci ildə hazırlanmış dialektoloji atlasın ərsəyə gəl-
m
əsi uzun illəri və böyük zəhməti unutdurdu. 1990-cı ildə 128 xəritədən ibarət
“Az
ərbaycan dilinin dialektoloji atlası” nəşr olundu. Tədqiqatın təkrar və yenidən
işlənmiş variantı 2010-cu ildə ərsəyə gəldi.
Hal-
hazırda şöbədə şöbə əməkdaşlarının kollektiv əməyi olan “Azərbaycan
dialektologi
yası” monoqrafiyası çapa hazırlanır. Alimlərin elmi yaradıcılığı
dilçiliyin bu q
ədim sahəsinə yenilik gətirməkdə davam edir. Əməkdaşların istər
respublikada, ist
ərsə də xaricdəki elmi konfrans və simpoziumlarda iştirakı qurur
do
ğurur. Türkiyədə, Polşada, Macarıstanda, Rusiyada Azərbaycan dialektologiya
elminin nailiyy
ətləri təmsil olunur.
Az
ərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının prezidenti, akademik M.Kərimov
öt
ən ilin hesabatında şöbənin fəaliyyətini müsbət qiymətləndirmişdir. 2012-ci il
23 may tarixli Respublika prezidentinin Az
ərbaycan dilinin “Qloballaşma şəraitin-
d
ə zamanın tələblərinə uyğun istifadəsinə və ölkədə dilçiliyin inkişafına dair
“Dövl
ət proqramı” haqqında 23 may 2012-ci il tarixli sərəncamında Azərbaycan-
da dialektologiya elminin aktuallığı bir daha vurğulanır. Bu da şöbə əməkdaşları
qar
şısında yeni perspektivlər açmağa imkan yaradır.
Dialektologiya şöbəsinin bu sərəncamdan irəli gələn təklifləri rəhbərliyə
t
əqdim olunmuşdur. Burada yeni ekspedisiyalardan başlamış yeni istiqamətli mo-
noqrafik t
ədqiqatlara qədər bir çox məsələlər əhatə olunmuşdur. Çünki mənəvi
irsin
ən kamil nümunəsi olan dialekt və şivələrin qorunması və öyrənilməsi əsl
v
ətəndaşlıq işidir.
28
N
əsimi adına Dilçilik İnstitutunun Əsərləri – 2012, Xüsusi buraxılış
İ.M. QURBANOVA
AZƏRBAYCAN DİALEKT VƏ ŞİVƏLƏRİNDƏ BƏZİ OMONİM SÖZ
KÖKLƏRİNİN ETNOLİNQVİSTİK TƏHLİLİ
Açar sözl
ər: dialektlər, şivə, türk sözləri, etimologiya, leksem, məqalə, kök
Ключевые слова: диалекты, говоры, тюркские слова, этимология, лексема,
статья, корень
Key words: dialects, subdialects, turkish language, etymology, leksem, article,
root
M
əlumdur ki, sözün müasir təbiətini və strukturunu başa düşmək üçün onun
semantik t
əkamül prosesini izləmək lazımdır. Çünki sözün müasir mənasının tam
adekvat analizi üçün q
ədim mənasının bərpası zəruridir. Düşünürük ki, türk dilləri
v
ə dialektlərinin etnolinqvistik təhlili bir çox mübahisəli tarixi məsələlərə aydınlıq
g
ətirir. Şübhəsizdir ki, dialektlər başqa dillərin təsirinə daha az məruz qalırlar. Bu
ba
xımdan, dilin müxtəlif inkişaf mərhələlərinə aid söz və terminləri günümüzə qə-
d
ər saxlamış dialekt və şivələrimizin lüğət fondu canlı və etibarlı mənbə kimi çı-
xış edir. Bunları nəzərə alaraq, Azərbaycan dialektlərində omonim söz köklərinin
müqayis
əli-tarixi aspektdən öyrənilməsi üçün mövcud türk dilləri ilə (türk, özbək,
xakas, türkm
ən, sarı uyğur, tatar, başqırd, uyğur, çüvaş, qaraqalpaq və s.) yanaşı,
h
əmçinin imkan daxilində orta əsr bulqar-xəzər, peçenek, oğuz və qıpçaq dillə-
rinin müxt
əlif mənbələrdə qeydə alınmış materialları da tədqiqata cəlb edilmişdir.
M
əlum olduğu kimi, Azərbaycan dilində və dialektlərində, həmçinin qohum
olan türk dill
ərində “səs-küy” sözü - kü\\-qu\\- ğu\\- gu kök əsası ilə ifadə olunur.
M
əsələn, “Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti”ndə səs-küy, səs, qalmaqal, külək
m
ənasında, quş və heyvanların səstəqlidi əsaslı adlarında yuxarıda qeyd edilmiş
kök
əsaslı onlarla söz var: küy, küy-kələk, küyçü, küy-qalmaqal, gurultu,
küşkürtmək, küş-küş, küşüldəmək, küşültü, külək, quq-qu, qurt-qurt, qurultu,
qışqırdı, guppultu, gurlamaq, gurhagur, gumbultu, gumurlanmaq, qurbağa və s.
H
əmçinin qeyd edək ki, bir çox türk dillərində eşitmə orqanı qulaq adlanır.
H
əmin proses Mahmud Qaşqarlı və İbn-Mühənnanın lüğətlərində müşahidə olu-
nur. Müqayis
ə edək: qar-qur, qı, qıqırdı, qıqrışdı, qurı qurı (1:234 ) kığırğıcı,
kovuk (2:43).
Türk dill
ərinin materialları ilə müqayisə edək: kürqe (göy gurultusu),
künürt-(guruldamaq)-oyrot dil. kumandin, tatar-çalkan dial. ; küyqelek (s
əs-küy)
oyrot dil. tat. -
çal. dial. qısır, quçqur (qışqırmaq) -uyğur dili və onun dial. kanıra
(qışqırmaq) oyrot dil. kum. dial. və s.
Dilçilik
ədəbiyyatlarından məlumdur ki, səstəqlidi leksika bir çox dillərin, o
cüml
ədən türk dillərinin, söz fondunun inkişafında böyük rol oynamışdır.
29
Dostları ilə paylaş: |