orqan vasitəsilə, milli qanun-vericiliyin prosessual normalarında nəzərdə
tutulan qaydada dinlənilmək imkanı verilir.
Maddə 13 1. Uşağın öz fikrini sərbəst ifadə etmək hüququ vardır, bu hüquqa
sərhədlərdən asılı olmayaraq, hər cür informasiyanı və ideyaları şifahi, yazılı
və ya çap edilmiş formada, incəsənət əsərləri formasında və ya istədiyi digər
vasitələrin köməyi ilə axtarmaq, almaq və ötürmək azadlığı daxildir.
2. Bu hüququn həyata keçirilməsinə bəzi məhdudiyyətlər qoyula bilər, lakin
həmin məhdudiyyətlər yalnız qanunda nəzərdə tutulan və aşağıdakılar üçün
zəruri məhdudiyyətlər ola bilər:
a) digər şəxslərin hüquqlarına və nüfuzuna hörmət üçün; və ya
b) dövlət təhlükəsizliyinin və ya ictimai qaydanın (ordre public) və ya əhalinin
sağlamlığının və ya mənəviyyatının qorunması üçün.
Maddə 14 1. İştirakçı dövlətlər uşağın fikir, vicdan və din azadlığına hörmət
bəsləyirlər.
2. İştirakçı dövlətlər valideynlərin və müvafiq hallarda qanuni qəyyumların
uşağın hüququnun həyata keçirilməsində uşağa onun inkişaf etməkdə olan
qabiliyyəti ilə uzlaşan metodlarla rəhbərlik etmək hüquqlarına və vəzifələrinə
hörmət bəsləyirlər.
3. Öz dininə və ya məzhəbinə etiqad etmək azadlığına yalnız elə
məhdudiyyətlər qoyula bilər ki, onlar qanunla müəyyən edilmişdir və dövlət
təhlükəsizliyinin, ictimai qaydanın, əhalinin mənə-viyyatının və sağlamlığının
qorunması və ya digər şəxslərin əsas hüquq və azadlıqlarının müdafiəsi üçün
zəruridir.
Maddə 15 1. İştirakı dövlətlər uşağın birləşmək azadlığını və dinc toplaşmaq
azadlığını tanıyırlar.
2. Bu hüququn həyata keçirilməsi üçün qanuna uyğun tətbiq edilən və
demokratik cəmiyyətdə dövlət təhlükəsizliyi və ya ictimai təhlükəsizlik,
ictimai qayda, əhalinin sağlamlığının və ya mənəviyyatının qorunması və ya
digər şəxslərin hüquq və azadlıqlarının müdafiəsi üçün zəruri olan
məhdudiyyətlərdən başqa, hər hansı məhdudiyyət tətbiq edilə bilməz.
Maddə 16 1. Heç bir uşaq onun şəxsi həyat, ailə həyatı, mənzil
toxunulmazlığı və ya yazışma sirri hüqu-qunun həyata keçirilməsinə özbaşına
və ya qanunsuz müdaxilə və ya şərəf və nüfuzuna qanunsuz qəsd obyekti ola
bilməz.
2. Uşağın belə müdaxilədən və ya qəsddən qanunla müdafiə olunmaq hüququ
vardır.
Maddə 17 İştirakçı dövlətlər kütləvi informasiya vasitələrinin vacib rolunu
təsdiq edərək təmin edirlər ki, uşaq müxtəlif milli və beynəlxalq mənbələrdən
informasiya və materiallar, xüsusən uşağın sosial, ruhi və əxlaqi rifahına,
habelə sağlam fiziki və psixi inkişafına köməyə yönəldilmiş informasiya və
materialları ala bilsin. Bu məqsədlə iştirakçı dövlətlər:
a) kütləvi informasiya vasitələrini uşaq üçün sosial və mədəni baxımdan
faydalı olan və 29-cu maddənin ruhuna uyğun gələn informasiya və materiallar
yaymağa həvəsləndirirlər;
b) müxtəlif mədəni, milli və beynəlxalq mənbələrdən alınan bu cür informasiya
və materialların hazırlanması, mübadiləsi və yayılması sahəsində beynəlxalq
əməkdaşlığı həvəsləndirirlər;
c) uşaq ədəbiyyatının buraxılmasını və yayılmasını həvəsləndirirlər;
d) kütləvi informasiya vasitələrini azlıq təşkil edən hər hansı qrupa və ya yerli
əhaliyə mənsub uşağın dil tələbatına xüsusi diqqət yetirməyə həvəsləndirirlər;
e) 13-cü və 18-ci maddələrin müddəalarını nəzərə alaraq, uşağı onun rifahına
ziyan vuran in-formasiya və materiallardan qorumağın lazımi prinsiplərinin
hazırlanmasını həvəsləndirirlər.
Maddə 18 1. İştirakçı dövlətlər uşağın tərbiyəsi və inkişafı üçün hər iki
valideynin ümumi və eyni məsuliyyət daşıması prinsipinin tanınmasını təmin
etməkdən ötrü mümkün olan bütün səyləri göstərirlər. Uşağın tərbiyəsi və
inkişafı üçün əsas məsuliyyəti valideynlər və ya müvafiq hallarda qanuni
qəyyumlar daşıyırlar. Uşağın ən yaxşı mənafeyi onların əsas qayğı obyektidir.
2. Bu Konvensiyada şərh olunmuş hüquqlara təminat verilməsi və həyata
keçirilməsinə yardım göstərilməsi məqsədilə iştirakçı dövlətlər valideynlərə və
qanuni qəyyumlara uşaqların tərbiyəsi ilə bağlı vəzifələrini yerinə yetirməkdə
lazımi kömək edir və uşaq tərbiyə müəssisələri şəbəkəsinin inkişafını təmin
edirlər.
3. İştirakçı dövlətlər bütün lazımi tədbirləri görürlər ki, valideynləri işləyən
uşaqların onlara baxmaq üçün nəzərdə tutulan xidmətlərdən və müəssisələrdən
istifadə etmək hüququna malik olması təmin edilsin.
Maddə 19 1. İştirakçı dövlətlər uşağı valideynlər, qanuni qəyyumlar və ya
uşağa qayğı göstərən hər hansı digər şəxs tərəfindən fiziki və ya psixoloji
zorakılığın, təhqirin və ya sui-istifadənin, qayğısızlığın və ya etinasız
münasibətin, kobud rəftarın və ya istismarın, o cümlədən seksual sui-
istifadənin hər cür formalarından müdafiə etmək məqsədilə bütün lazımi
qanunvericilik, inzibati, sosial və maarifçilik tədbirlərini görürlər.
2. Lazım gələrsə, bu cür müdafiə tədbirlərinə uşağa və onun qayğısına qalan
şəxslərə zəruri kömək göstərilməsi məqsədilə sosial proqramlar hazırlamaq
üçün, habelə uşaqla yuxarıda sadalan-mış kobud rəftar hallarının qarşısının
alınmasının və aşkara çıxarılmasının, bu hallar barəsində mə-lumat
verilməsinin, onların baxılmağa göndərilməsinin, təhqiq edilməsinin, uşağın
müalicəsinin və sonrakı tədbirlərin digər formalarını həyata keçirmək, habelə,
lazım gələrsə, məhkəmə prosesinə başlamaq üçün səmərəli prosedurlar daxil
edilir.
Maddə 20
1. Öz ailə mühitindən müvəqqəti və ya daimi məhrum olan və ya özünün ən
yaxşı mənafeyi üçün belə mühitdə qala bilməyən uşaq dövlət tərəfindən xüsusi
müdafiə edilmək və kömək almaq hüququna malikdir.
2. İştirakçı dövlətlər öz milli qanunlarına uyğun olaraq belə uşağa qulluğun
dəyişdirilməsini təmin edirlər.
3. Bu cür qulluq uşağın tərbiyəyə, islam hüququna görə «kəfalət»ə
verilməsindən, habelə öv-ladlığa götürülməsindən, lazım gəldikdə isə, uşaqlara
qulluq üzrə müvafiq müəssisəyə qoyulmasın-dan ibarət ola bilər.
Dəyişdirmənin variantlarına baxılarkən uşağın tərbiyəsində varisliyin arzu
olunması və onun etnik mənşəyi, dini və mədəni mənsubiyyəti və ana dili
lazımi dərəcədə nəzərə alınmalıdır.
Maddə 21 Övladlığa götürmə sistemini qəbul edən və/və ya onun
mövcudluğuna icazə verən iştirakçı dövlətlər uşağın ən yaxşı mənafeyinin ilk
növbədə nəzərə alınmasını təmin edirlər və onlar:
a) təmin edirlər ki, uşağın övladlığa götürülməsinə ancaq səlahiyyətli orqanlar
icazə versinlər. Bu orqanlar tətbiq edilən qanuna və prosedurlara uyğun olaraq
və işə aid bütün səhih məlumat əsa-sında uşağın valideynlər, qohumlar və
qanuni qəyyumlar barəsində statusuna görə övladlığa götürülməsinin
mümkünlüyünü və əgər tələb olunarsa, əlaqədar şəxslərin zəruri ola biləcək
məsləhətləşmə əsasında uşağı övladlığa götürməyə öz şüurlu razılığını
verməsini müəyyən edirlər;
b) təsdiq edirlər ki, uşaq onun tərbiyə olunmasını və ya övladlığa götürülməsini
təmin edə biləcək ailəyə tərbiyə olunmağa və ya saxlanmağa verilə bilməzsə və
uşağa doğulduğu ölkədə münasib qulluğun təmin edilməsi mümkün olmazsa,
onun başqa ölkədə övladlığa götürülməsi uşağa qulluğun alternativ üsulu hesab
oluna bilər;
c) təmin edirlər ki, uşaq başqa ölkədə övladlığa götürüldükdə ölkənin daxilində
övladlığa götürmə barəsində tətbiq edilən eyni təminat və normalar tətbiq
olunsun;
d) başqa ölkədə övladlığa götürmə təqdirində uşağın yerbəyer edilməsi
nəticəsində bununla bağlı şəxslərin əsassız maliyyə mənfəəti götürməməsini
təmin etmək məqsədilə bütün lazımi tədbirləri görürlər;
e) zəruri hallarda ikitərəfli və çoxtərəfli razılaşmalar və ya sazişlər bağlanması
yolu ilə bu maddənin məqsədlərinə nail olmağa kömək edir və bunun əsasında
uşağın başqa ölkədə yerbəyer edilməsinin səlahiyyətli hakim dairələr və ya
orqanlar tərəfindən həyata keçirilməsini təmin edirlər.
Dostları ilə paylaş: |