-
50
-
Təpəgözün, həm də oğuz camaatının tanrı tərəfindən unudulduğu dərk edilir.
Yaradıcı insanların taleyini öz ixtiyarına buraxır. Yalnız bundan sonra Təpəgözü
məhv etmək mümkün olur. Göründüyü kimi, «Oğuznamə» qəhrəmanları Astiaqla
müqayisədə günah üstünə günah gətirmirlər.
Nuhun tufanına həsr olunan esxatoloji məzmunlu ənənəvi mif motivlərində bir
neçə cəhət özünü göstərir:
1. Azərbaycanla bağlı dağların (İlan dağı, Kəmçi dağı, Ağrı dağı, Ağbaba dağı
və s.) meydana gəlib adının qoyulmasından bəhs olunur.
2. Dünyanın torpaq hissəsinin məhvindən sonra başqa varlıqlar tanrının
yaratdığı heyvanlar üzərində əməliyyatlar aparır, başqa sözlə, yaradıcının işlərinə
əl qatılır, düzəlişlər edilir. Belə ki, qaranquş arının dilini dimdiyi ilə qoparır ki,
insan ətinin şirinliyindən xəbər verə bilməsin, bundan sonra səsi itir, peşəsi
vızıldamaq olur. Eləcə də ilan insan ətini ona qıymayan quşu parçalamaq istəyir.
Qaranquş onun ağzından çıxıb qaçmaqla canını qurtarsa da, quyruğu qopub ilanın
ağzında qalır və onun quyruğu haçalaşır.
3. İlan yer üzündə yuva qurmaq üçün xeyirxahlıq edib gəminin deşilən
hissəsini bədəni ilə tutmasına, canlıların son cütünü boğulub ölmə təhlükəsindən
qurtarmasına baxmayaraq, qismətində olan torpağa qayıdır. Bir növ bu, xalq atalar
sözündə deyilən fikri təsdiqləyir: «İlanın ağına da lənət, qarasına da!»
4. Nuh peyğəmbər can hayında olduğundan qəzanın ancaq dünyanın insanlar
yaşayan piltə hissəsinə aidliyindən iş-işdən keçəndən sonra xəbər tutur. Yəni
tanrının birinci tufanla dünyanı tamam məhv etmək yox, günaha batdıqlarına görə
yerdəki canlıları dəyişmək istəyinə Nuh özü bilmədən əngəl olur:
Mifoloji sistemlərdə dünyanın sonu - Axirət günü cəhənnəmin təsvirində daha
qabarıq şəkildə nəzərə çarpır. «Munisnamə»yə görə, cəhənnəm yerin yeddinci
qatından sonra gəlir. Allah cəhənnəmi palçıqdan düzəltmişdir.
Tədqiqatın yekunlarını ümumiləşdirərək nəticəyə gəlirik ki, Azərbaycan
xalqının arxaik dünyagörüşünün əsasında duran mifoloji strukturlar, obrazlar
mədəniyyətin müxtəlif formalarında dərin izlər buraxmış, şifahi epik ənənənin,
klassik yazılı ədəbiyyatın qaynağına, dilin leksik tərkibinin əsas elementlərindən
birinə çevrilmişdir. Mədəniyyətin bu sahəsinin öyrənilməsi xalq yaradıcılığının və
məişətinin iki cəhətini diqqət mərkəzinə çəkir: ilk növbədə, mifoloji düşüncə
Azərbaycan türklərinin mentalitet stereotiplərini, kökə bağlanan qırılmaz telləri
üzə çıxardır, eləcə də mifoloji düşüncənin rituallaşmış formaları insanların
davranışlarını tənzimləyir. Mərasimlərlə sintezləşən folklor nümunələri mifik
düşüncənin əsas daşıyıcılarından biri olmaqla yanaşı yeni yaradıcılıq meyllərinin
və bədii formaların da meydana gəlməsinə təkan vermişdir. Çoxaspektli təhlil
əsasında məlum olur ki, mifoloji personajlar, spesifik süjet və motivlərin
kompleksi tükənməz xalq yaradıcılığının struktur-semantik əlamətlərini mədəni
kodlarla zənginləşdirmişdir.
Türk mifologiyası tədqiqatda Azərbaycan mifoloji mətnləri əsasında
araşdırılıb bərpa edilir, mifik dünya modeli və təsnifat məsələlərinə aydınlıq
gətirilir, Azərbaycan-türk mifoloji-epik təfəkkürünün arxetipləri öyrənilir, mifoloji
-
51
-
strukturlar daşıyan mətnlərin təsnifat prinsipləri hazırlanır və bu əsasda onun
klassifikasiyası aparılır. Mifologiyanın milli mədəniyyətin əsasında durmasını,
ümummilli mədəni dəyərlərin mifoloji dəyərlərin tarixi şüur kontekstində
transformasiyası olduğunu nəzərə alsaq, ümumiyyətlə, mifologiyanın öyrənilməsi
təkcə Azərbaycan folklorşünaslığı problemləri baxımından deyil, bütövlükdə milli-
humanitar düşüncənin araşdırılması və üzə çıxarılması baxımından vacib və
zəruridir.
Tədqiqatda mətnləri tutuşdurma aspektindən (qədim yazılı mənbələrlə çöl
təcrübəsi materiallarının) istifadə edilməsi Azərbaycan mifologiyasının
modellərini ümumtürk ibtidai düşüncəsinin mühüm tərkib hissəsi şəklində
götürməyə imkan verir və onun fərqli cəhətlərini üzə çıxardır.
Mif və Azərbaycan xalqının tarixi milli etnik-mədəni sistemin siyasi-ictimai
mövcudluq kodu ilə onun düşüncə kodunun uzlaşdırıcı modellərinin tapılmasına
söykənir.
Mifoloji düşüncənin genezisi ağır və çətin elmi problemlərdəndir. Ona
münasibətdə gerçəkləşdirilmiş düşüncə modelləri dinamizmi ilə əlamətdardır.
Dünyanın mənimsənilməsinin arasıkəsilməz şəkildə verdiyi məlumatlar
mifogenezin mahiyyətinə baxışları radikal şəkildə dinamikləşdirməkdədir. Bu
mənada mifik görüşlərin xalqın məişəti, qədim tarixi, fəlsəfi, dini baxışı, adət-
ənənələri, bayram və mərasimləri, dili və elmi fəaliyyəti ilə əlaqələndirilməsi
maraqlı nəticələr əldə edilməsinə imkan vermişdir. Bu problemin qoyuluşu dünya
mifoloji fikrinin daha çox sabitləşmiş aksioloji parametrlərinə söykənir.
Məsələlərin kateqorial aparat səviyyəsində işləməsi onun kosmoqonik düşüncənin
ölmdə mövcud struktur modellərini mənimsədiyini əyani olaraq göstərir.
Azərbaycan türklərinin mifologiyası hər bir mifoloji düşüncə kimi öz arxetipik
simvollarına malikdir.
İlkin mifoloji anlayışların (zaman, məkan və kəmiyyət), sakrallaşmanın,
arxetipik simvolların bədii yaradıcılığın, mədəniyyət növlərinin rüşeymləri olduğu
əsaslandırılır. Mifin sakral strukturunun qabardılması milli mədəniyyətimizin
funksional strukturu baxımından ciddi əhəmiyyətə malikdir. Müqəddəs ilə adinin,
sakral ilə profanın mədəniyyətdə yaratdığı total metastruktur öz invariantı
səviyyəsində mifdən başlanır.
Erkən din sistemlərində, arxaik rituallarda və əski inanclarda işlənən mifoloji
anlayışlar qruplaşdırılıb təhlil edilir. Rituallar milli mədəniyyətin başlanğıcından
tutmuş bugünə qədər onu diaxron və snxron səviyyədə təşkil etməkdədir. Təqvim
miflərinin yazqabağı ritmi mütləqləşdirilməklə mifoloji-kosmoqonik dövriyyənin
mühüm elementlərindən biri kimi öyrənilir. Səciyyəvidir ki, problem həm
faktoqrafik, həm də təhlil səviyyəsində normal kontekstə reallaşdırılır.
Azərbaycan türklərinin mifologiyasına onun diaxron dinamikası səviyyəsində
baxılır. İlkin dünyagörüşü sistemləri, ibtidai dini formalar olaraq totemizm,
şamanizm və s. nəzərdən keçirilir. Dinin arxetipik formalarından olan mifoloji
şüurun konkret strukturunu təşkil edən türk totemizmi öz təsdiq işarəsini alır. Türk
totemizminin Türkiyədə və Azərbaycanda müəyyən tədqiqatlarda inkar olunmasını