OZAN DÜNYASI № 2(5), 2011
56
Xalq Ģairi Səməd Vurğunun anadan olnasının 90 illik yubileyi
münasibətilə keçirilən tədbirdə fəal iĢtirakına görə AĢıq Hacı “ġah
Ġsmayıl Xətai” adına Fəxri fərmanla təltif olunub.
24-30 oktyabr 1992-ci ildə Türkiyənin Konya Ģəhərində keçirilən
Ümumtürk aĢıqlar müsabiqəsində AĢıq Hacı, AĢıq Mahmud, Gülarə
Azaflı və balabançı Əkbər Həsənovdan ibarət Azərbaycan nümayəndə
heyəti iĢtirak etmiĢ və 27 oktyabrda hər iki ustad (AĢıq Hacı, AĢıq
Mahmud) qızıl medala layiq görülmüĢlər.
AĢıq Hacı Göyçəli 2002-ci ildə “Koroğlu dastanı” əsasında çəkilən
“Koroğlu” filmində aparıcı aĢıq rolunda çəkilmiĢdir.
1988-ci ildə erməni təcavüzünə məruz qalan azərbaycanlılar Qərbi
Azərbaycandan, eləcə də Göyçədən vəhĢicəsinə sıxıĢdırılıb çıxarıldığı
vaхt AĢıq Hacı da ailəsi ilə birlikdə ġəmkir rayonunun Çənlibel kəndində
məskunlaĢmıĢdır. O, burada da sənətini davam etdirmiĢ, dəfələrlə televi-
ziya və radioda çıxıĢlar etmiĢdir. AĢıq Hacı ifaçılıqla bərabər, həm də ya-
radıcı aĢıqdır, bədii yaradıcılıqla məĢğul olmuĢdur. Onun yaradıcılığını
əsasən iki hissəyə ayırmaq olar. Bunlardan birincisi Göyçədə yazılan
gözəlləmələr, təbiət qoĢquları və ustadnamələrdirsə, ikincisi məlum hadi-
sələrdən sonrakı
vətən həsrətli, yurd nisgilli Ģeirlərdir.
AĢıq Hacı Göyçəlinin həyatı və yaradıcılığı haqqında yazarlarımız
mütəmadi olaraq publisitik məqalələrlə, Ģeirlərlə dövrü mətbuatda
çıxıĢlar etmiĢlər. Ustad aĢığın 2008-ci ildə “Mənim sazlı, sözlü dünyam”
adlı ilk kitabı iĢıq üzü görmüĢdür. Kitabda 37 qoĢma, 17 gəraylı, 4
divani, 4 müxəmməs olmaqla 62 Ģeir, 10 bayatı, 4 qaravəlli və 1 dastan
çap olunmuĢdur. Kitabda AĢıq Hacıya həsr olunmuĢ məqalələr və Ģeirlər
də diqqəti cəlb edir.
Azərbayan aĢıq sənətinin görkəmli nümayəndəsi AĢıq Hacı 80
yaĢının tamamına düz bir ay qalmıĢ, 22 may 2011-ci ildə vəfat etdi.
Böyük sənətkar ġəmkir rayonunun Çənlibel kəndində dəfn olundu.
Bəli, AĢıq Hacı da köçdü. Onun sazlı-sözlü dünyası ürəklərdə yurd
saldı.
Xalq Ģairi, AAB-nin sədri Zəlimxan Yaqub baĢda olmaqla
Azərbaycan AĢıqlar Birliyinin Ġdarə heyətinin üzvləri ustad aĢıq
HACI BAYRAMOVUN
vəfatından kədərləndiklərini bildirir və mərhumun ailəsinə dərin
hüznlə baĢsağlığı verirlər.
OZAN DÜNYASI № 2(5), 2011
57
Hacı BAYRAMOV
DÜNYADA
Unutmaram, heç vaxt çıxmaz yadımdan,
Ustadın söhbəti, sazı dünyada.
Ustadla Ģəyirtdə olar məhəbbət,
Kəsərmi ustadın nazı dünyada?
Nə desə, ustada demiĢəm bəli,
Odur sənətimin sütun, təməli.
Cəmi ustadların ustadı Əli,
XoĢ gəlib Novruzu, yazı dünyada.
Usta Ģəyirdinə bağıĢlar tacı,
Deyər - bir aĢığa verməynən bacı.
Bir gün də ustadtək sayılar Hacı,
YaĢayar söhbəti, sözü dünyada.
DEYĠRLƏR
Atalardan
bir misal var, əzizim,
“Namərd körpü salsa keçmə”, - deyiblər.
Su yerinə sənə versə də Ģərbət,
Əlinnən alıban içmə, - deyiblər.
Paxıl adam hey girəcək qəsdinə,
Bədnəzərdi, kəm baxacaq tüstünə.
Namərd qeyrətlənib gəlsə üstünə,
Onu mərd igiddən seçmə, - deyirlər.
OZAN DÜNYASI № 2(5), 2011
58
Hacı, sən də bacar düĢmə kəməndə,
Min
fitnə var, hər üzünə güləndə.
Nadan qapısında dursan köhləndə,
Tutsa üzəngidən, düĢmə, - deyiblər.
QOCALANDA
AĢıq sazın qoya yerə,
Saz çalmaya qocalanda.
Adı düĢər tarixlərə,
Təmiz adnan ucalanda.
Ürəyimdə bir
arzu var,
Çiçək açsın bağça bağlar,
Cavan qalar bil, sənətkar,
El, obadan güc alanda.
Yada düĢər
ötən çağlar,
Gen dərələr, uca dağlar.
Göy dil deyib, bulud ağlar,
Hacı vaxtsız qocalanda.
BƏNZƏR
Ġlahidən xəlq olubdur,
QaĢların da yaya bənzər.
Biri
səhər doğan gün tək,
Biri təzə aya bənzər.
Ötən günlər soraqlanar,
Qəlbim yüz yerdən oxlanar.
Ağlama, sinəm dağlanar,
Göz yaĢlarım çaya bənzər.
Əlində durubsan Ģana,
Tellərin tökülüb yana.
Hacı vursun təziyana,
Hər havası toya bənzər.
GÖYÇƏ
El
səni unudar çətin,
HəmiĢəlik qalan Göyçəm.
Çox sevirdin mehmanı sən,
Niyə oldun talan, Göyçəm?
Gələn Ģair Ģeir yazdı,
O təriflər sənə azdı.
Sənətin Ģeirdi, sazdı,
Çox ustadı olan Göyçəm.
Hacı deyər vətənimsən,
Üryan qalsam, kəfənimsən.
Nemət verdin, nəfəsimsən,
Niyə oldun yalan, Göyçəm.
OLMASA
AĢıq necə coĢa gəlsin,
Sinəsində saz olmasa.
Oxuyarmı Ģeyda bülbül,
Bahar gəlib, yaz olmasa.
OZAN DÜNYASI № 2(5), 2011
59
Gəlsə bəxtimin əzəli,
Mətləbin haxdan düzəli.
Sevmək olmaz hər gözəli,
Onda iĢvə, naz olmasa.
Hacıyam,
deyim dərdimi,
Kim çəkər mən çəkdiyimi.
Əzizlənməz sona kimi,
Göldə süzən qaz olmasa.
GÜLPƏRĠ
Təzə bir gözəl çıxıbdı,
Dağlar maralı Gülpəri.
Hər kəsə qarĢı gəlsə,
Yandırar nara Gülpəri.
Camalından həya edir,
Dağların qarı Gülpəri.
And verirəm öz baxtına,
Kəsmə etibarı, Gülpəri.
Gülpəri nə Gülpəri,
Bənzər cənnət almasına.
Ay, gün görsə həya edir,
Keçir bulud daldasına.
EĢidənlər heyran qalır,
Bu gözəlin sədasına.
Nə ola qədəm basasan,
Bir bizə sarı Gülpəri.
Hər
kim belə gözəl olsa,
Bəxtəvər onun baĢına.
Yüz yaĢında qoca olsa,
Yenər on səkkiz yaĢına.
Görənlər heyran qalıbdı,
Onun süzgün baxıĢına.
Cəllad kimi hökm elədib,
Qurdurur darı Gülpəri.
AĢıq Hacı, qurban elə,
Canını belə ceyrana.
Çoxlarını dəli edib,
Salıb çölü-biyabana.
Hər kim belə gözəl olsa,
Zəhmət versin Ģirin cana.
Səyyad
tor qursa tərlana,
Bağlar Ģikarı Gülpəri.