16
Sosialist feminizm utopik sosializmin ənənələrinə söykənərək qadınların sosial
azadlığının yolunu yalnız sinfi mübarizənin marksist nəzəriyyəsində görürdülər.
Əgər liberal görüşlü feminist qadınlar qadınların hüquqlarının genişləndirilməsi
uğrunda çıxış edir və parlament lobbilərində təzyiq qüvvələri yaradırdılarsa, sosialist
feminist qadınlar sosial siyasi partiyalarda iş aparırdılar. Qadın kooperativ gildeyasının,
müharibə əleyhinə yaradılmış təşkilat və birləşmələrin işində yaxından iştirak edirdilər.
Qadınların azadlığı uğrunda hərəkatın Böyük Britaniyadakı əsas vəzifələri
Londonda (70-ci illərdə) keçirilmiş Milli Konfrans iştirakçıları tərəfindən qəbul olunmuş 7
tələbdə açıq-aydın görünürdü:
- əməyə görə bərabər ödənişlər;
- bərabər təhsil və imkanlar həqqı;
- gün
ərzində ödənişsiz körpələr evi;
- abort
etmək haqqı və hamiləliyin qarşısını almaq üçün ödənişsiz vasitələr;
- ailə vəziyyətindən asılı olmayaraq bütün qadınların təcavüzə məruz qalma
qorxusundan azad olmaları;
- kişilərə üstünlük verən və qadınlara qarşı güc tətbiq olunmasını müdafiə edən bütün
institutların ləğv edilməsi və s.
Feminist qadınlar «Qadınların qarşılıqlı kömək federasiyalarını» yaratmağa
başladılar. 80-ci illərin əvvəllərində İngiltərədə, Şotlandiyada, Uelsdə və İrlandiyanın
müxtəlif guşələrində kişilərin təcavüzündən qorunan qadınlar üçün 100-dən artıq
sığınacaqlar yaradılmışdı. Burada onların özləri və övladları üçün kişilərdən iqtisadi
cəhətdən asılı olmamaq uğrunda mübarizə yolları öyrədilirdi. Bundan əlavə bütün ölkə
üzrə «Böhran vəziyyətlər mərkəzləri» fəaliyyət göstərirdi ki, orda zorlanmaya məruz qalmış
qadınlar hüquqi məsləhətlər alır və onların bu işlə əlaqədar məhkəmə orqanlarına müraciət
etmələrinə köməlik göstərirdi.
Feminst qadınlar etiraz yürüşləri təşkil edir, qadınların özlərini küçələrdə təhlükəsiz
hiss etmələri uğrundakı mübarizəsinə ictimaiyyətin diqqətini cəlb etməyə çalışırdılar. Zor
işlədilməyə qarşı keçirilən etiraz həftələri zamanı feminist qadınlar müvafiq ədəbiyyat və
təşviqat vərəqələri yayır, teatrlaşdırılmış tamaşalar göstərirdilər. Bu qadınlar seksual
filmlərin və parnoqrafik nəşrlərin yayılmasına qarşı çox həssaslıqla reaksiya verir və
onların ləğvini tələb edirdilər.
Skandinaviya ölkələrində məsələn Norveçin paytaxtı Oslo şəhərində də «Böhranlı
vəziyyətlər mərkəzləri» yaradılmışdı. Belə mərkəzlərin yaradılması ideyasına bələdiyyə
orqanlarının qərəzli yanaşdıqlarına baxmayaraq, QAUH –un nümayəndələri öz tələblərinin
Norveç parlamentinin qadın deputatları tərəfindən dəstəklənməsinə nail oldular bu ölkədə
fəaliyyət göstərən mərkəzlər sosial məsələlər üzrə Dövlət departamenti tərəfindən
maliyyələşdirilir. Bundan əlavə, QAUH –un iştirakçıları öz qrupları nəzdində uşaq bağçaları
və körpələr evləri təşkil etmiş, boşanan qadınlar üçün qadın evləri və məsləhətxanaları
açmışlar. Eyni zamanda onlar həbsdə olan qadınların azad edilmələri məqsədi ilə xüsusi
fondlar yaratmışlar.
Qarşıya qoyulmuş tələblərin hamılıqla qəbul olunması, konkret fəaliyyət
istiqamətləri, aktiv iş metodları, qarşılıqlı anlaşma və kömək etmə mühitinin yaradılması
üçün edilən səylər, neofemist qadın hərəkatını güclü və sayılan qüvvəyə çevirmişdi.
«Təmiz qadın problemləri»nin dar çərçivəsindən tədricən çıxaraq, daha geniş spektrə
malik qlobal problemlərə müdaxilə etdildikcə, QAUH-un nümayəndələri demokratik və
mütərəqqi qüvvəlirin ümumi mübarizəsinə qoşulmağa başladılar. Lakin bu proses tədricən
baş verirdi. Belə ki, hərəkatın lap başlanğıcında QAUH-un nümayəndələri ənənəvi qadın
təşkilatlarına qoşulmayaraq öz fəaliyyətilərini dar çərçivədə həyata keçirirdilər. Düzdür,
ayrı-ayrı hallarda beynəlxalq əlaqələr yaratmaq təşəbbüsləri olmuşdu. Ancaq bu
təşəbbüslər xaotik şəkil alaraq tənzimlənmədiyindən inkişaf tapa bilməmişdi.
17
Qeyd etmək lazımdır ki, sol qüvvələrin qadın hərəkatında baş verən prosesləri dərk
etmələri üçün də uzun müddət lazım gəlmişdi. Hətta onlar bir müddət neofemist qadın
hərəkatına şübhə ilə yanaşmışdılar, lakin, tədricən vəziyyət dəyişmiş və feminist – solçu
qadınlar prokommunist qadınlar orqanlarda çıxışlar edərək, kişilərin qadınlara qarşı
davranışlarında dəyişikliklər baş verməsinə nail olmağa başlamışdılar.
Nüvə qarşıdurmasının gətirə biləcəyi ölümcül təhlükə və yer kürəsinin müxtəlif
hissələrində olan irtica ocaqları qadınların müharibələr əleyhinə kütləvi surətdə çıxışlarının
aktivləşməsinə gətirib çıxardı.
Müharibə əleyhinə aparılan hərəkatda öz feminist qadınların da yerləri olmuşdur. Bu
qadınların daha mübarizləri 1981-ci ildə ABŞ-dan, Danimarkadan, Qərbi Berlindən,
Norvençdən Praqaya gələrək BDQF-nin (Beynəlxalq Demokratik Qadın Federasiyası)
təşəbbüsü ilə keçirilən Qadınların Ümumdünya Konqresinin işində iştirak etmişlər. Onların
məruzələrinin mövzusu və məzmunu 1975-ci il Berlin Konqresindəki çıxışlarından köklü
dərəcədə fərqlənirdi. Əgər 1975-ci ildə onların arasında üstünlüyü radikal feminist
qadınların çıxışları təşkil edirdisə və bu Beynəlxalq Qadın ilinə həsr olunmuş Berlin
Konqresinin ümumi müddəalarından kənarda qalırdısa, artıq Praqada neofeminist qadınlar
diqqəti kapitalist və sosialist ölkələrindəki qadınlar arasında qarşılıqlı inam yaranmasının
əldə edilməsinin vacibliyinə yönəldirdilər. Onlar Şərqlə Qərb nümayəndələri arasında bu
məsələnin həll olunması məqsədilə müzakirələr başlanması fikrini irəli sürürdülər.
1
Birinci addım kimi təklif olunurdu ki, beynəlxalq münasibətlərin müzakirəsi birgə
keçiriləcək tədbirlərlə əvəz olunsun. Konkret olaraq sükut növbələrinin təşkili, sülh
yürüşlərinin keçirilməsi və sülh düşərgələri yaradılması ideyaları meydana çıxdı. Feminist
qadınlar həmçinin antikişi əqidəsindən də imtina etmirdilər. Eyni zamanda müharibə
əleyhinə çağırışlarla bərabər həmçinin patriarxatı tənqid edən çıxışlar səslənir, hətta uşaq
doğuşundan imtina etmək aktı kimi qəti tədbirlərə əl atmağa çağırılırdı. Bundan əlavə
Müdafiə Nazirliklərinin qarşısında piketlər və hərbi bazaların ətrafında sülh düşərgələrinin
yaradılması tələbləri səslənirdi.
Feminist qadınların və sosialist ölkələri qadınlarının Praqa konqresi çərçivəsində
keçirdikləri görüşlərin və danışıqların məntiqi olaraq onların «Tərkisilahlanmayla əlaqədar»
BMT-nin Baş Assambleyasının II xüsusi Sessiyasına ünvanlanmış və birgə hazırladıqları
petisiyanı misal gətirmək olar. Bu sənəd kütləvi nüvə qırğın silahlarının tamamilə ləğv
olunmasına çağırış tələbi idi.
Nəhayət, 1982-ci ildə Qərb və Şərq ölkələrindən keçməklə birgə sülh yürüşü
keçirilməsi ideyası həyata keçirildi. Danimarkanın Kopenhagen şəhərindən başlanğıcını
götürmüş bu yürüş Finlandiya, sovet şəhərləri olan Leninqrad (indiki Sankt-Peterburq) və
Minskdən keçərək Xatında (Belorusiyada memorial-xatirə kompleksi) sona yetdi. Bu
yürüşün İsveçdən, Danimarkadan, Norveçdən, Finlandiyadan və keçmiş Sovetlər
İttifaqından olan iştirakçılarını eyni şüarlar və tələblər birləşdirirdi. Elə həmin 1982-ci ildə
feminist qadınlar özlərinin tərksilahlanmaya çağıran Ümumudünya Konqrensinə
toplaşdılar. Bu konqresin iştirakçıları yekdillik nümunəsi göstərərək hamılıqla amerikalı
qadınların Pentaqonun planlarına qarşı «Qadınlar, sülh uğrunda mübarizə aparın»
hərəkatının Qrinem Kommondan olan qadınları ilə və sufrajist qadın hərəkatının yarandığı
tarixdən məşhur olan Seneka- Follze şəhərindən olan qadınlarla həmrəylik əlaməti kimi
sülh şəhərciklərinin yaranması ideyasını dəstəklədilər. Feminist qadınlar bildirirdilər ki,
qadınlar mübarizə yolunu ona görə seçiblər ki, Yer kürəsində baş verən bütün irtica
hallarına, qanadlı raketlərə və ümumiyyətlə nüvə silahı məfhumuna birdəfəlik son
qoysunlar.
2
Feminist qadınlar Moskva şəhərində (23-27 iyun 1987-ci il) keçirilmiş və proqram
üzrə «Feminizm və qlobal problemlər» mövzusunda disskusiyalar aparılması nəzərdə
1
Яли Сейдаббас оьлу вя Ряна Сейдрза гызы «Эендер тядгигатлары» сящ. 20
2
Яли Сейдаббас оьлу вя Ряна Сейдрза гызы «Эендер тядгигатлары» сящ. 21