34
m
ərhələlər var. Məsələn, məktəbə getmək yaşına qədər insan
üç m
ərhələdən keçir:
1) Çağalıq dövrü (0-1yaş ).
2) Körp
əlik dövrü (1–3 yaş).
3) M
əktəbəqədər dövr (3–6 yaş).
M
əktəbəqədər dövr də özlüyündə mərhələlərə bölünür.
Bunlararın hər birinin öz yaşama tərzi olmalıdır. Məhz bu
s
əbəbdən də tarix boyu dahi mütəffəkirlər,
pedaqoqlar müdrik
insanlar şəxsiyyətin təlim – tərbiyəsində yaş dövrlərini nəzərə
almağı vacib saymış və əldə etdikləri həyati təcrübə əsasında
h
əmin dövrlərləri müəyyənləşdirməyə çalışmışlar.
Böyüm
əkdə olan nəslin təlim–tərbiyəsində yaş dövr-
l
ərinin nəzərə alınması elmi pedaqogikadan çox – çox əvvəl
olmuşdur. Bütün qədim xalqlar kimi
Azərbaycan xalqı da
insanın böyüyərək mərhələ - mərhələ necə dəyişdiyini müşa-
hid
ə etmiş, həm onun poetik dillə təsvirini vermiş, həm də
m
ərhələlərini göstərmişdir.
Bir yaşımda çiçəyə bənzər idim.
Yaş yarımda dördayaqlı yeridim.
İki yaşda su istərəm, içərəm,
Bacı, qardaş bir -birindən seçərəm.
Üç yaşımda döndüm açılmış gülə,
Açılmayan dilim döndü bülbülə.
Dörd yaşımda ovsarımı çeynərəm,
Bir saat da bir yerd
ə dincəlmərəm.
Beş yaşımda coşub -daşıb çağlaram.
Altı yaşda yaşıdımla oynaram.
Sonrakı misralarda veniyetməliyin, cavanlığın və pillə -
pill
ə gələn yaşadolma dövrlərinin özünəməxsus əlamətləri
bel
ə təsvir edilir:
On dördünd
ə sevda yenər başına,
On beşində yavan girər duşuna.
Çünki yetdin iyirmi dörd yaşına,
Boz –
bulanıq axan selə bənzərsən.
35
Otuzunda k
əklik kimi səkərsən,
İgidlik eyləyib qanlar tökərsən.
Qırx yaşında əl haramdan çəkərsən,
Sonası ovlanmış gölə bənzərsən.
Əlli
yaşda əlif qəddin əyilər,
Altmışında ön dişlərin tökülər.
Yetmışındə qəddin, belin bükülər,
Karvanı kəsilmiş yola bənzərsən.
S
əksənində sinir yenər dizinə,
D
oxsanında qubar qonar gözünə.
Koroğlu der: çünki yetdin yüzünə,
Uca dağ başında kola bənzərsən.
Bu vücudnam
ədə yaşa görə inkişafın təqdim
edilmə
t
ərzinə və bütün xalq pedaqogikası materialarında (folklorda)
yaşdan bəhs edilən məqamlara diqqət yetirsək görərik ki, xalq,
şəxsiyyətin inkişaf mərhələlərinin bölgüsündə vahid qərarlı
deyil. M
əsələn, qəti şəkildə demir ki, yeniyetməlik dövrü bu
yaşdan bu yaşa qədərdir; fikri aşağıdakı sözlərdən istifadə yolu
il
ə ümumi şəkildə təqdim edir:
çağa, bəbə, tifil, südəmər,
körp
ə, uşaq, yeniyetmə, cavan, gənc, yaşlı, sinli, ahıl və s.
Burada böyük m
əntiq var. Çünki, inkişaf fərdidir. Hamı eyni
vaxtda m
ərhələdən -mərhələyə adlamır. Və elm bu günədək
sübut etm
əmişdir ki, çağalıq, körpəlik, cavanlıq, qocalıq məhz
hansı ildə,
və ya gündə, hansı saatda, anda qurtarır. Ona görə,
elmin özünün d
ə bölgüləri şərtidir.
Xal
q yaş dövrü incəliklərini nəzərə alaraq tərbiyə işini
çox erk
ən vaxtda başlamağı tövsiyə edir. Çünki, “Qırxında
öyr
ənən gorunda çalar”. Hər yaş dövrünün psixoloji xüsusiy-
y
ətlərinə görə yanaşma tərzi seçməyi də məsləhət görür.
“Uşaqla beş yaşa qədər şah kimi, beş yaşdan on beş yaşadək
nök
ər kimi, on beş yaşdan sonra dost kimi rəftar et”.
H
ər yaşın öz səviyyəsi, qavrayışı, düşüncəsi vardır.
Müt
əfəkkir simalar bu xüsusdan çıxış edərək yaş dövrlərini
konkretl
əşdirməyə çalışmışlar. Onların sırasında Platon, Aris-
36
totel, Nizami, Füzuli, Komenski, Russo v
ə başqalarının adını
ç
əkmək olar.
Aristotel (e.
ə. 384 -322) yaş dövrlərini yeddi -yeddi
olmaqla üç qrupa bölmüşdür və qeyd etmişdir ki, ruhun bitki,
heyvan v
ə insan ruhu olmaqla üç əlaməti var. Həmin
əlamətlərə uyğun olaraq insanda fiziki, əxlaqi və insani
keyfiyy
ətlər inkişaf edir. Beləliklə:
1) 0 -
7 yaşadək dövrü
bitki dövrü,
həmin dövrdəki
t
ərbiyəni
fiziki tərbiyə;
2) 7 -
14 yaşadək dövrü
heyvani dövr,
iradə tərbiyəsi
dövrü ;
3)14 -
21 yaşı
kamillik dövrü, bu dövrdəki tərbiyəni isə
əqli tərbiyə dövrü adlandırmışdır.
Nizmi G
əncəvidə də yaş bölgüləri belədir. O, oğlu Mə-
h
əmmədə üç dəfə nəsihət yazmışdır. Hər nəsihətin tarixi mü-
vafiq yaş dövrlərinə düşür (7, 14, 21) və həmin yaşda oğlunun
n
ə iş görməli olduğu nəsihət edilir. Bununla da Nizami təlim -
t
ərbiyə işində
konsentrizm ideyasını irəli sürmüşdür. Diqqət
yetir
ək:
I n
əsihətdən: Biliyə raqib ol, dünyanı qazan
S
ən əsmanı oxu, məna alarsan,
Vaxtı boş keçirmə,
qələm al ələ,
Allahın əmrilə bilik kəsb elə.
(“Xosrov v
ə Şirin” də)
II n
əsihətdən: Qəflətdə oynama, qeyrət vaxtıdır,
İndi hünər vaxtı, şöhrət vaxtıdır.
Ucalmaq ist
əsən, bir kamala çat,
Kamala ehtiram göst
ərir həyat.
El
ə ki,
böyüdün belədir qayda,
Atanın adından sənə nə fayda?
S
əadət kamalla yetişir başa,
Xalqa hörm
ət elə, ədəblə yaşa.
(“Leyli v
ə Məcnun” da)