- 127 -
«şey özündən şərəfli olanı vücuda gətirə bilməz». Deməli,
burada səbəb rolunu işıq oynayır.
Hilmi Ziya Ülken yazır ki, Sührəvərdiyə görə, müşahidə
və duyğular sahəsində insan aldana bilər. Həqiqəti bilmək üçün
əsas yol fikirdir. Sührəvərdiyə görə, bu, yalnız kəşflə
mümkündür. Onun fikrinə görə, fikir və deduksiya xətalarla
doludur. Aristotelçilərin məntiqinə görə, söz sözlə izah olunur.
Halbuki həqiqət sözə sığmaz. Onun kəşf edilməsi, qəlbdə zühur
etməsi lazımdır. Sözün qüdrəti yalnız xəyal (təsəvvür) oyada
bilməkdir. Həqiqət isə xəyal ilə qavranıla bilməz.
1
Həqiqəti sözlə ifadə etməyin mümkün olmaması, hər bir
sözün əslində müəyyən dərəcədə təhrif olması və bu təh-
riflərdən xilas yolunun aranması fenomenologiya üçün də sə-
ciyyəvidir.
Beləliklə, Sührəvərdinin Şərq fəlsəfəsində şüur hadisəsi
maddi dünya və nurani dünyanın təsiri ilə yaranan, kəşf sayə-
sində müstəqil mövcudluq kəsb edən həqiqətlərdən bəhs edilir
ki, bu həqiqətlər, fenomenlər həm hissi obrazlardan, həm də söz
və məntiqlə ifadə olunan biliklərdən yüksək tutulur.
Əgər biz Sührəvərdinin çox mürəkkəb və hərtərəfli təli-
mində ontoloji problematikadan və dini qiyafədən abstraksiya
olunaraq diqqəti ancaq idrak məsələlərinə yönəltsək, burada
fenomenologiya ilə böyük oxşarlıq görərik. Belə düşünmək
olardı ki, Sührəvərdi ilə E.Husserli arasında Dekart var və bu
baxımdan guya əvvəlcə Sührəvərdi və Dekartı müqayisə etmək
yerinə düşərdi. Lakin tədqiqat göstərir ki, Dekart xronoloji
cəhətdən ortada olsa da, təlimlərin iyerarxiyası baxımından o,
Sührəvərdidən, habelə İbn Sinadan xeyli aşağıda dayanır. Başqa
sözlə, İşraq fəlsəfəsi harada isə, Dekart və Husserl arasındadır.
Lakin, o bəzi məqamlarda Husserli də keçir və bizim
müasirimiz olan filosofların axtarışları kontekstində də çox
aktual görünür.
Müasir fəlsəfi fikrin klassiklərindən sayılan R.Rorti
(Rortu) özünün «Fəlsəfə və təbiət güzgüsü» adlı əsərində rasi-
onalizmin izahı zamanı «Güzgü əksi» metaforasına böyük önəm
1
Hilmi Ziya Ülken. Göstərilən əsər, səh. 236.
- 128 -
verir.
1
Məhz əqlin həqiqəti olduğu kimi əks etdirmək və bu
baxımdan «güzgü» rolunu oynamaq imkanını qeyd edən
R.Rorti eyni zamanda hissi idrak kontekstində bu metaforanın
uyğunsuzluğunu F.Bekonun sözləri ilə xatırladır. İnsan ağlını
əslində hissi idrakla eyniləşdirən F.Bekon üçün ağıl güzgüsü
təbii ki, aldadıcı və təhrif edən bir güzgüdür. Lakin nəinki
empirik fəlsəfənin nümayəndələri, heç Dekart da və ondan
sonra gələn rasionalistlər də əqllə alınan biliyin adekvatlıq
dərəcəsini, həqiqiliyini ifadə etmək üçün diqqəti əqlin güzgü
mahiyyətinə yönəltməmişlər. Çünki əslində Dekart rasionalizmi
hələ də qarışıq rasionalizm idi. Ağıl deklorativ şəkildə əsas
götürülsə də, bu anlayışın özü hələ sinkretikdir və buraya
duyğular, istəklər, təcrübədən gələn biliklər, onların məntiqi
təhlili və s. daxil edilir.
2
Lakin neçə-neçə əsr əvvəl xalis rasionalizmin bir sistem
kimi mövcud olması və üstəlik onun məğzini daha anlaşıqlı
ifadə etmək üçün məhz güzgü əksi metaforasından istifadə
olunması faktı da vardır. Ş.Sührəvərdi yazırdı: «Bəzən elə olur
ki, əqli bir şeyi daxilən müşahidə edir, hər hansı cəhətdən
münasib surətdə xəyalən onu yamsılayır və həmin surət hiss
aləminə əks olur. Bu, əqli şeydən təxəyyül yatağına əks olan
surət kimidir».
3
Maraqlıdır ki, Ş.Sührəvərdidə ikiqat (bəzən hətta üçqat)
inikasdan söhbət gedir. Bu onun idrak təliminin çoxqatlı, iyerar-
xik sistem olmasından irəli gəlir. Ən yüksək pillə – ilahi
pillədir. Həqiqətin tam açılması, biliklərin ən işıqlı halı bu
pillədə olur. Əql aləmi də, ilahi nurun (Nur əl-ənvər) sayəsində
işıqlanır. Ona görə də, I güzgü əksi qismində ilahi varlığın
inikası nəzərdə tutulur ki, bu da neoplatonik və sxolastik
fəlsəfələrə uyğun gəlir. Sührəvərdi yazır: «Nəfs hərdən Qüds
aləminə daxil olur, müqəddəs atasına qovuşur, ondan biliklər
1
Р.Рорти. Философия и зеркало природы. Новосибирск, 1997,
стр. 30-32.
2
Р.Декарт. Сочинения в двух томах. т. 1. М., «Мысль», 1989,
стр.316-317, 472 вя с.
3
Ş.Sührəvərdi. Nur heykəlləri. VII heykəl. – Şərq fəlsəfəsi. B.,
1999, səh. 229.
- 129 -
alır, öz hərəkətlərindən və hərəkətlərinin lazımi xassələrindən
xəbərdar göy nəfslərinə qovuşur, özlərinin həm aşkarda, həm də
yuxuda naxışlı bir şeyin qarşısında naxışı əks etdirən güzgü
kimi onlardan qeybi məlumatlar alır».
1
Bədənlə bağlılıq nəfsin
əqllər aləminə qovuşmasına və onu əks etdirməsinə mane olur.
Lakin, nəfs bədənlə təmasdan ayrılanda azadlığını tapır.
2
Nəfsin axtardığı şeyi tapması düşüncənin məqsədyönlü
surətdə yönəlməsi deməkdir ki, bu da fenomenologiyada
intensiallıq kimi qeyd olunur. Bu kontekstdə Sührəvərdi ikiqat
güzgü modelini irəli sürür. Təbiət özü əsl varlığın güzgü əksi
kimi çıxış edir.
Sührəvərdinin «Əqllər aləmində inikas» təlimində tə-
xəyyülün xüsusi yeri vardır. Hissi obrazları yadda saxlayan
hafizədən fərqli olaraq təxəyyül «əqli şeylərin» fikirdə canlan-
dırılmasına və onlar arasında xəyali əlaqələr yaradılmasına
xidmət edir. Ş.Sührəvərdi yazır: «Təxəyyül qabiliyyətinə görə
obrazlar işıqlana bilir».
3
İBN SİNA – SÜHRƏVƏRDİ – QALİLEY –
DEKART
1
Ş.Sührəvərdi. Yenə orada, səh. 228-229.
2
Sоhravardi. The book of Radiance. California, 1998, p. 90.
3
Sоhravardi. The book of Radiance, p. 83.
Dostları ilə paylaş: |