Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar
Yüklə 7,81 Mb. Pdf görüntüsü
|
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar. Povestlər”.
Ə
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu – www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 617
Hələ bir axşam məni bundan da çox heyrətləndirdi. Yanıma gəlib dedi ki, iyirmi frank lazımdır, həmin pulu verim, əvəzində də Mariya bu axşam mənim olsun. – Pablo! – Lap dəhşətə gəldim. – Heç nə danışdığınızı bilirsiniz? Öz sevgilisini pula satmaq bizlərdə ən dəhşətli rüsvayçılıqdır! Sizin bu təklifinizi eşitməmiş olum, Pablo! Yazıq-yazıq üzümə baxdı: – Deməli, istəmirsiniz, cənab Harri! Yaxşı... Öz işinizi həmişə özünüz çətinə salırsınız... İstəmirsinizsə, bu axşam Mariya ilə yatmayın, pulu elə-belə verin. Qaytaracağam. Vacib lazımdır... – Axı nə üçün? – Aqostino üçün! Tanıyırsınızmı, ikinci skripkanı çalan o balaca oğlanı deyirəm? Səkkiz gündür ki, xəstədir, baxanı yoxdur. Bircə qəpiyi də qalmayıb, mənimki də qurtarıb. Maraq xətrinə və bir az da özümə cəza kimi birlikdə Aqostionun yanına getdik. Pablo süd, dərman alıb, məni onun qaldığı miskin çardağa gətirdi, yorğan-döşəyini çırpdı, içərinin havasını dəyişdi. Və bütün bunları da bacarıqlı tibb bacısı kimi cəld, incəliklə, işgüzarlıqla elədi. Sonra da həmin gecəni səhərə qədər «Siti» barında saksafon çaldı. Hermine ilə tez-tez, uzun-uzadı, işgüzarlıqla Mariyadan, onun əllərindən, belindən, gülüş və öpüş tərzindən, rəqs etmək bacarığından danışırdıq. – Bunu sənə göstərib? – deyə Hermine bir dəfə soruşaraq, öpüş zamanı dili necə oynatmaq lazım olduğunu göstərdi. Xahiş etdim ki, özü göstərsin, ancaq qətiyyətlə rədd elədi: – Sonra göstərərəm, – dedi, – mən hələ sənin məşuqən deyiləm. Mariyanın öpüş ustalığını, bədəninin yalnız sevən kişilərə bəlli olan sirli gözəlliyini haradan bildiyini soruşdum. – Oho, – dedi, – bəs rəfiqə deyilik? Elə bilirsən bizim də bir-birimizdən gizli sözümüz var? Onunla bir yerdə çox yatmışam, çox oynamışıq... Hə, bəxtinə yaxşı qız çıxıb, çoxunun bilmədiklərindən xəbərdardır. – Hermine, ancaq mənə elə gəlir ki, sizin də gizli sözünüz var. Yoxsa, mənim haqqımda bildiklərinin hamısını ona danışıbsan? – Yox, bunlar tamam başqa şeylərdir. O, başa düşməz. Mariya əsl möcüzədir. Bəxtinə yaxşısı çıxıb, ancaq səninlə aramızda elə şeylər var ki, xəbəri yoxdur. Əlbəttə, sənin barəndə çox danışmışam. O qədər danışmışam ki, xəbər tutsaydın, acıqlanardın, gərək səni ona sevdirəydim axı! Ancaq, dostum, nə Mariya, nə də başqası səni mənim kimi başa düşə bilməz. Ondan da bəzi şeyləri öyrənmişəm, indi Mariya sənin haqqında nə bilirsə, mən də bilirəm. Səni elə yaxından tanımışam ki, elə bil, tez-tez bir yerdə yatmışıq. Mariya ilə yenidən görüşəndə, Hermineyə də mənim kimi ürəyində yer ayırdığını, onun da bədənini, saçlarını, dərisini mənimki kimi hiss etdiyini, öpdüyünü, oxşadığını, duyduğunu bilməyim özümə çox qəribə, lap möcüzə kimi görünürdü. Qarşıma yeni, dolayı, mürəkkəb münasibətlər, əlaqələr, yeni məhəbbət, həyat növləri çıxır və Yalquzaq haqqındakı traktatda yazılan min cür qəlbi xatırlayırdım.
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr. Romanlar. Povestlər”.
Ə
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu – www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 618
Mariya ilə tanışlığımdan maskarad balına qədər olan qısa vaxt ərzində çox xoşbəxt idim. Lakin buna heç vaxt qurtuluş, səadət kimi baxa bilmir, əksinə, həmişə hiss edirdim ki, bütün bunların hamısı jurnaldır, nəyəsə hazırlıqdır, hər şey irəlidədir, əsas məsələ bundan sonra gələcək. Rəqs eləməyi də kifayət qədər öyrənmişdim və mənə elə gəlirdi ki, son günlər dilimizdən düşməyən bala gedə bilərəm. Herminenin nəsə bir sirri vardı, nə qədər eləsəm də, bala hansı maskada gələcəyini demədi. Bircə onu dedi ki, tanıyacam, çətinlik çəksəm, özü kömək eləyəcək. Əvvəlcədən bilməsəm yaxşıdır. Mənim maska haqqındakı planlarımla da maraqlanmadı və qərara aldım ki, paltarımı heç dəyişməyim. Mariyanı da bala dəvət eləmək istəyəndə dedi ki, artıq bu bayram üçün kavaleri var, hətta biletini də göstərdi və mən görəndə ki, oraya tək gedəsi olacam, bir az pərt oldum. Sənət adamlarının hər il «Qlobus»da təşkil etdiyi bu bal şəhərin ən məşhur maskarad balı hesab olunurdu. Həmin günlər Hermineni az-az görürdüm, ancaq bala bir gün qalmış yanıma gəldi. Gəlmişdi ki, ona aldığım bileti aparsın. Xeyli qaldı və aramızda olan söhbət mənə çox təsir elədi. – İndi vəziyyətin yaxşıdır, – dedi, – rəqs etmək sənə düşür. Bir ay əvvəl görən indi səni tanımaz. – Elədir, – cavab verdim, – çoxdan belə olmamışdım. Hamısı da sənin sayəndədir, Hermine. – Oho, gözəl Mariyanın sayəsində deyil? – Xeyr! Onu da mənə sən bağışlamısan. Lap möcüzədir! – Əsl sənə lazım olan məşuqədir, ay Yalquzaq. Qəşəng, cavan, şən, məhəbbət məsələlərində ağıllı! Hər gün də sənin olmur... Onu başqaları ilə bölüşməsəydin, yanına həmişə müvəqqəti qonaq kimi gəlib-getməsəydi, bəlkə də, belə şirin olmazdı. Bəli, doğrudan da elə idi! – Deməli, istədiklərinin hamısına yetibsən? – Yox, Hermine, elə deyil. Tapdığım yalnız gözəllik, cazibədarlıq, böyük bir sevinc, xoş bir təsəlli olub. Mən yalnız xoşbəxtəm. – Lap yaxşı! Özgə nə istəyirsən? – Çox şey! Bu xoşbəxtlikdən razı deyiləm, çünki onun üçün yaranmamışam, beləsi mənim məramım deyil. Mənim məramım bunun əksidir. – Bədbəxt olmaq? Axı sən kifayət qədər bədbəxt olubsan. Onda ülgücün qorxusundan evə gedə bilmədiyin gün... – Yox, Hermine, o başqa şey idi. Düzdür, onda çox bədbəxt olmuşdum, ancaq səfeh, mənasız bədbəxtlik idi. – Axı niyə? – Çünki elə olmasaydı, həmişə arzuladığım ölümdən qorxmazdım! Mənim istədiyim, həsrətini çəkdiyim başqa bədbəxtlikdir: eləsi ki, mənə böyük bir iztirab, ölüm həvəsi bağışlaya bilsin. Arzuladığım bədbəxtlik və ya xoşbəxtlik bax budur. – Səni başa düşürəm. Bu sahədə biz bacı-qardaşıq. Bəs Mariyanın bəxş etdiyi xoşbəxtliyə sözün nədir? Ondan niyə xoşun gəlmir? Yüklə 7,81 Mb. Dostları ilə paylaş:
|