tərəfindən sosial-iqtisadi və siyasi hüquqlarının tanınmasına, analığın və
uşaqların müdafiəsinə nail olmuşlar. Eyni zamanda qadınların dövlət idarəetmə
sistemində, istehsalatda maraqlarını, namusunu, mənliyini qoruyan qanunların və
inzibati qaydaların da qəbul edilməsinə nail olmuşlar. İndi "qadın məsələsinin"
qoyuluşunun və həlli yollarının ağırlıq mərkəzi, cəmiyyətin sosial-iqtisadi və siyasi
inkişafının vəzifə və imkanları ilə təyin olunan qadın statusunun artması tərəfə daha çox
meyl edir. Belə ki, qender tədqiqatları cinsin birinci-bioloji aspektindən fərqlənərək, onun
digər aspektlərinin də araşdırılmasını məqsəd sayır. Son nəticə belədir ki, qender
psixoloji keyfiyyətləri davranış modelini, fəaliyyət növlərini, qadın və kişinin peşəsini
sosial mədəni, psixoloji aspektdə öyrənir.
İdeoloji baxımdan da "qadın məsələsi" özünün birölçülülüyünü itirib, müxtəlif
yönlü olmuşdur. Əsas problem-ölkənin inkişaf yolları - cəmiyyəti bütünlükdə
təbəqələndirdiyi kimi, qadınlar arasında da ayrı seçkiliyə səbəb olmuşdur. Qadınları
yalnız ümumi maraqlar: təhsilə, səhiyyəyə və qadın əməyinə dövlət himayəsi, işləyən
qadınlara sosial zəmanətlər və nəhayət, uşaqların saxlanması, tərbiyə olunması üçün
lazımi şəraitin yaradılması kimi problemlər birləşdirir. Digər tərəfdən qadınlar bazar
iqtisadiyyatına keçid dövründə işsizlikdən, cəmiyyətdə sosial və maddi cəhətdən
təbəqələşmədən, istehsal sahələrindən kənarlaşdırılmaqdan ilk növbədə əziyyət çəkir.
Bu səbəbdən qadınlar iş yerini itirmək qorxusu altında, yüksək və zəmanətli əmək haqqı
verilən, lakin fiziki cəhətdən ağır işlərdə çalışmaq məcburiyyətində qalırlar. Oz
növbəsində bu dəyişikliklər qadınların siyasiləşməsinin, sosial etirazını həyata
keçirilməsində iştirakının, partiyaların və ictimai hərəkatların müxtəlif kütləvi birliklərin
tərkibində fəaliyyət göstərməsinin labüdlüyünə şərait yaradırdı ki, bu da cəmiyyətin
inkişafının keçid və dönüş dövrləri üçün xarakterik xüsusiyyətlərdir.
Üçüncüsü: qadının cəmiyyətin inkişafındakı sosial rolunun fəlsəfi-sosioloji
analizinə iki müxtəlif baxış mövcuddur. Onlardan biri qadınlara sosial-demokrafik qrup
kimi, o birisi isə müəyyən olunmuş sosial statusa malik, öz spesifik demoqrafik
xüsusiyətləri ilə fərqlənən iri birlik, nadir sosial qrup kimi baxırlar. İkinci variant daha çox
qəbul oluna biləndir, çünki qadınlar real mövcud olan, empirik qeydə alınan nisbətən
tam və sabit sosial qrupdur. Onlar sosial və siyasi proseslərdə istehsal sahələrində,
mədəniyyətdə və insan həyatına xas olan digər sahələrdə fəaliyyət göstərirlər. XX əsrin
tarixi, xüsusən ölkəmizin tarixi (əsasən son dövrlərə aid) "qadın-siyasətin obyektidir"
tezisinin dardüşüncəliliyini, hətta sosial və mənəvi cəhətdən tam dəyərsiz olduğunu
sübut edir. Əksinə, qadınlar praktiki olaraq tam azadlığa çıxmamış sosial qüvvə, onun
subyekti kimi son dövrlərdə fəaliyyətlərini artırmışlar. Bu qüvvə tarixin gedişinə təsir edə
bilər, müxtəlif vasitələrlə müdaxilə edir, cəmiyyətin tərəqqisini sürətləndirir və ya ləngidir,
münaqişələrin yaranmasına və ya onların həllinə şərait yaradır və qarşısını alır.
Dördüncüsü: dünya tarixindən məlumdur ki, bir sıra iri siyasi və sosial-iqtisadi
böhranlar dövründə qadınlar ictimai hərəkatların yaranmasının təşəbbüskarları, bəzən
də liderləri rolunda iştirak etmişlər. Bu zaman onlar nəinki "güclü cinsi" təkrar etməmiş,
hətta kişilərə, onların əxlaqına, dünyagörüşünə və s. təsir etmişlər.
Siyaşətin subyekti kimi, qadınlar özlərinin sərt olmayan strukturlu özünütəşkil
formalarını (formal və qeyri-formal) yaradırlar. Bu təşkilatlarda ümumi maraq dairəsi
olan qadınlar ya az müddətə və ya uzun müddətə birləşirlər. Bununla əlaqədar hətta
elmi ədəbiyyatda eyniləşdirilən "qadın məsələsi" və "qadın hərəkatı" kateqoriyalarının
biri-birindən fərqləndirilməsi zərurəti meydana çıxır. "Qadın məsələsi" qadınların
cəmiyyətdəki vəziyyəti, onların asılılıqdan azad olmaları proqramının əsaslandırılması
və ictimai həyatın bütün sahələrində kişilərlə eyni hüquqa nail olmaları yollarının dərk
edilməsini nəzərdə tutur. «Qadın hərəkatı» sözün geniş mənasında qadınların öz
hüquqları və maraqları uğrunda mübarizəsinin formalarının müxtəlifliyini bildirir.
Sosioloqlar qadın hərəkatını sosial hərəkatın bir forması kimi öyrənirlər. Qadın hərəkatı
özlüyündə bir məqsəd ətrafında birləşmiş, ümumi mənəvi dəyərlərə, normalar sisteminə
və qadın dəyərlərinin rəmzinə malik olan müxtəlif sosial, demoqrafik, etnik, milli qadın
qruplarının birgə fəaliyyəti deməkdir.
Əsl qadın hərəkatının əvəzinə, vahid formal lideri olmayan, məqsədlərinin geniş
ifadə vasitələrinə malik, özünün mənəvi dəyərləri və davranış prinsipləri olan müxtəlif
yönümlü onlarla qadın ittifaqları, assosiasiyalar, birliklər və klublar meydana gəldi.
Hələlik bu qadın hərəkatları öz məqsədləri uğrunda mübarizədə səylərini birləşdirmək
əvəzinə, ayrı-ayrılıqda fəaliyyət göstərirlər. Onların hər biri sosioloqlarımız tərəfindən
xüsusi olaraq tədqiq olunmağa layiqdir. Bu siyasi münasibətlərin sosiologiyasının
istiqamətlərindən biri olmalıdır.
Beşincisi: gəlin feminizmin nəzəri və praktiki cəhətdən analiz edək. Bizdə
feminizmi ya nəzəriyyə kimi, ya da qadınların ictimai həyatda kişilərlə
bərabərhüquqluluq uğrunda və hüquq pozuntularına qarşı qadın hərəkatı kimi şərh
etməyə cəhd etmişlər. Lakin həmişə olduğu kimi həqiqət müxtəlif fikirlərin birləşdiyi
nöqtədə meydana çıxır.
Beləliklə, feminizm-həm qadın hərəkatının nəzəriyyəsi, həm də istər beynəlxalq
miqyasda, istərsə də onların milli və tarixi xüsusiyyətlərindən asılı olaraq ayrı-ayrı
ölkələrdə olan və ya inkişaf edən qadın hərəkatının özüdür. Açığını demək lazımdır ki,
lap son dövrlərə qədər feminizm bizim ölkədə nə sosioloji, nə də sosial-psixoloji
mövqedən ciddi araşdırılmamışdır.
Bir çox illər bu problemin öyrənilməsinə qadağalar qoyulmuşdu. Bu qadağa fərq
qoyulmadan onun bütün istiqamətlərinə şamil edilmişdi: mülayim liberal-islahatçılara və
ən nəhayət cinslərin patriarxal münasibətləri ilə çətinləşdirilmiş seksual sahəni (nikah,
ailə, doğum, ər-arvad münasibətləri və s.) "siyasət" adlandıran radikal qanada qədər.
Hərçənd, bir çox alimlər hesab edirlər ki, feminizm hərəkatı son dərəcə elitardır,
zəhmətkeş qadınlardan aralanmışdır və bu təbəqənin sinfi mübarizədə iştirakının
qarşısını alır. Bu baxımdan, yaxın dövrlərə kimi ölkəmizdə də feminizmin əleyhdarları
bütün vasitələrlə sübut etməyə çalışırdılar ki, onun bizdə tətbiq olunmasına ehtiyac
yoxdur, çünki dövlətin yürütdüyü siyasətin nəticəsində, bu hərəkatın ali məqsədi olan,
qadınların siyasi və sosial-iqtisadi bərabərliyinə tam nail olunmuşdur. Göstərilən
məqsədlər üçün mübarizə aparmağa heç bir əsas yoxdur. Lakin beynəlxalq təcrübə onu
göstərir ki, feminist konsepsiyaların sosioloqlar və politoloqlar tərəfindən tədqiq
olunmasına, alınmış nəticələrin real həyatda tətbiqinə ehtiyac duyulur. Tədqiq olunması
vacib olan məsələlər aşağıdakılardır:
- siyasi baxışların inkişafı yolu və qadınların cəmiyyətin sosial-siyasi plüralizm
şəraitində davranışı; qadınların iqtisadiyyat haqda düşüncələri və bazar münasibətləri;
- qadın menecmenti; qadınların siyasi liderliyi;
-qadınların ictimai rəyi və hakimiyyət institutları: qadınların elektoral davranışı və
secki kampaniyaları; qadın elitası; bazar münasibətlərinə keçid zamanı qadınların sosial
müdafiəsi və sosial zəmanətlər: sosial gərginlik və qadın kütləsi. Bu kimi belə qəbildən
olan və sosioloqlar tərəfindən hələ öyrənilməmiş tədqiqat mövzuları.
Ümumiyyətlə, belə bir sual meydana çıxır ki, "qadınların ictimai fikri"
öyrənilməlidirmi? Fikrimizcə, qadın bir fərd kimi müstəqil subyektdir və ictimai fikrin əsas
daşıyıcılarından biridir. Bu fikri Qərb alimləri də öz tədqiqatları ilə dəfələrlə sübuta
yetirmişlər. Misal üçün göstərmək olar ki, bir çox inkişaf etmiş Qərb ölkələrində - ABŞ,
Kanada və s. cəmiyyətin müxtəlif problemlərinə qadınların ictimai fikrini öyrənən onlarla
xüsusi elmi mərkəzlər mövcuddur.
Qadınlar öz ictimai fikirlərində siyasətin subyekti kimi çıxış edirlər. Bir ictimai qrup
kimi onlar cəmiyyətin həyatına təsir göstərir, həm də spesifik qadın maraqlarını qoruyur,
nəticə etibarilə öz sosial statuslarının artmasına nail olurlar. Aparılmış tədqiqatlar onu
göstərir ki, qadınlar öz mövqelərini ailə, məişət, istehsalat, mədəni və sosial
məsələlərdə və yaxud ictimai fikrin digər sahələrində daha dəqiq və birmənalı şəkildə
təyin edirlər. Siyasi proseslərin və onların gündəlik həyatımıza təsirinin