Nüvə qarşıdurmasının gətirə biləcəyi ölümcül təhlükə və yer kürəsinin
müxtəlif
hissələrində olan irtica ocaqları qadınların müharibələr əleyhinə kütləvi surətdə
çıxışlarının aktivləşməsinə gətirib çıxardı.
Feminist qadınların da müharibə əleyhinə aparılan hərəkatda öz yerləri olmuşdur.
Bu qadınların daha mübariziləri 1981-ci ildə ABŞ-dan, Danimarkadan, Qərbi Berlindən,
Norveçdən Praqaya gələrək BDQF-nin (Beynəlxalq Demokratik Federasiyası)
təşəbbüsü ilə keçirilən Qadınların Ümumdünya Konqresinin işində iştirak etmişlər.
Onların məruzələrinin mövzusu və məzmunu 1975-ci il Berlin konqresindəki
çıxışlarından köklü dərəcədə fərqlənirdi. Əgər I975-ci ildə onların arasında üstünlüyü
radikal feminist qadınların çıxışları təşkil edirdisə və bu, Beynəlxalq qadın ilinə həsr
olunmuş Berlin Konqresinin ümumi müddəalarından kənarda qalırdısa, artıq Praqada
neofeminist qadınlar diqqəti kapitalist və sosialist ölkələrindəki qadınlar arasında
qarşılıqlı inam yaranmasının əldə edilməsinin vacibliyinə yönəldirdilər. Onlar Şərqlə
Qərb nümayəndələri arasında bu məsələnin həll olunması məqsədi ilə müzakirələr
başlanması fikrini irəli sürürdülər.
Birinci addım kimi təklif olunurdu ki, beynəlxalq münasibətlərin müzakirəsi birgə
keçiriləcək tədbirlərlə əvəz olunsun. Konkret olaraq sükut növbələrinin təşkili, sülh
yürüşlərinin keçirilməsi və sülh düşərgələrinin yaradılması ideyaları meydana çıxdı.
Feminist qadınlar həmçinin antikişi əqidəsindən çağırışlarla bərabər həmçinin patriarxatı
tənqid edən çıxışlar səslənir, hətta uşaq doğuşundan imtina etmək aktı kimi qəti
tədbirlərə əl atmağa çağırılırdı. Bundan əlavə Müdafiə Nazirliklərinin qarşısında piketlər
və hərbi bazaların ətrafında sülh düşərgələrini yaradılmasına tələblər səslənirdi.
Feminist qadınların və sosialist ölkələri qadınlarının Praqa Konqresi çərçivəsində
keçirdikləri görüşlərin və danışıqların məntiqi olaraq onların tərkisilahlanmayla əlaqədar
BMT-in Baş Assambleyasının II xüsusi sessiyasına ünvanlanmış və birgə hazırladıqları
petisiyanı misal gətirmək olar. Bu sənəd kütləvi nüvə qırğın silahlarının təmamilə ləğv
olunmasına çağırış tələbi idi.
Nəhayət, 1982-ci ildə Qərb və Şərq ölkələrindən keçməklə birgə sülh yürüşünün
keçirilməsi ideyası həyata keçirildi. Danimarkanın Kopenhagen şəhərindən başlanğıcını
götürmüş bu yürüş Finlandiya, sovet şahərləri olan Leninqrad (indiki Sankt-Peterburq)
və Minskdən keçərək Xatında (Belarusda memorial-xatirə kompleksi) sona yetdi. Bu
yürüşün İsveçdən, Danimarkadan, Norveçdən, Finlandiyadan, keçmiş Sovetlər
İttifaqından olan iştirakçılarını eyni şüarlar və tələblər birləşdirirdi. Elə həmin 1982-ci ildə
feminist qadınlar özlərinin tərksilahlanmaya çağıran Ümumdünya Konqresinə
toplaşdılar. Bu konqresdə iştirakçılar yekdillik nümunəsi göstərərək hamılıqla amerikalı
qadınların Pentaqonun planlarına qarşı "Qadınlar, sülh uğrunda mübarizə aparın"
hərəkatının Qrinem Kommondan olan və sufrajist qadın hərəkatının yarandığı tarixdə
məşhur olan Seneka-Follze şəhərindən olan qadınlarla həmrəylik əlaməti kimi sülh
şəhərciklərinin yaranması ideyasını dəstəklədilər. Feministlər bildirirdilər ki, qadınlar
mübarizə yolunu ona görə seçiblər ki, Yer kürəsində baş verən bütün irtica hallarına,
perşinqlərə, qanadlı raketlərə və ümumiyyətlə nüvə silahı məvhumuna birdəfəlik son
qoysunlar.
Feminist qadınlar Moskva şəhərində (23-27 iyun 1987-ci il) keçirilmiş, proqram
üzrə "Feminizm və qlobal problemlər" mövzusunda diskussiyalar aparılması nəzərdə
tutulan və qadın ictimaiyyətinin çox önəmli forumu sayılan - Ümumdünya Qadın
Konqresinin işindən də kənarda qalmadılar. Bu konqresin işində ABŞ-dan, Belçikadan,
Çilidən, Avstriyadan, AFR-dən, İrlandiyadan, Puerto-Rikadan, Uqandadan, Fransadan
və Qərbi Berlindən olan feminist qadınlar yaxından iştirak edirdilər. Aparılmış qarşılıqlı
fikir mibadiləsi feminist qadınların ideoloji platformasında olan kövrəkliyi üzə çıxardı,
müəyyən qadın məsələlərində onların səhv mövqedə olduqları aydın oldu. Lakin
bununla belə feminist qadınların irəli sürdükləri bir çox problem və tələblər qadınlar
tərəfindən geniş dəstək aldı. Feminist qadınların Ümumdünya Qadın Konqresindəki
çıxışları onların sülh işi uğrunda yorulmaz mübariz otduqlarını bir daha sübut etdi.
Təsadüfi deyildir ki, nüvə silahlarının qarşılıqlı ləğv olunması haqda sovet-amerika
Müqaviləsinin imzalanmasını Qrinem-Kommondan olan qadınlar şadyanalıqla, mahnı və
rəqslə, məşəl yürüşləri ilə qarşıladılar. Bu qadınların lideri, xanım K.Hauzen deyirdi:
"Vaşinqtonda imzalanan bu Müqaviləni biz altı illik mübarizəmizin nəticəsi və parlaq
qələbəmiz hesab edirik".
QENDER STATİSTİKADA
Məlum postsosialist dövlətlər sisteminin dağılması, vaxtı bilinməyən aralıq
mərhələsi adını almış keçid dövrü, qlobal sosial-ictimai tərəqqinin vahid siyasi, hüquqi,
iqtisadi məkanın yaradılışını zəruriləşdirir ki, bu məkanın demokratiya və plüralizmi
müxtəlif ziddiyyətlərin çərçivəsində insanların öz problemlərinin həllini qender
kontekstində dirçəlişini şərtləndirir. Belə məkanda gedən sosial təbəqələşmədə cinslər
arasındakı ziddiyyətlərin səbəbini öncə cəmiyyətin inkişaf prosesindəki kişi ilə qadının
eyni olan məqamları ilə yanaşı, çoxsaylə təzadları ilə də xarakterizə etmək olar. İlk
əvvəl qadının reproduktiv - analıq funksiyası əksər məqamlarda onun övlada qarşı
məsuliyyət hissinin daha çox qadının üzərinə düşməsi, daha vacib edirsə, bir növ
kişilərin azadlığına da imkan verir.
Qadınların və kişilərin hüquq bərabərliyinin cəmiyyətdə bərqərar olmasını əks
etdirən qender problemləri sosial həyatın bütün sahələrini əhatə edir. Azərbaycanda
qadın və kişilərin bərabərhüquq və imkan azadlıqları məsələsi Respublikanın
Konstitusiyasında belə ifadə olunur: «Kişi ilə qadının hüquqları və azadlıqları vardır».
1995-ci ilin sentyabrında Pekində keçirilən Qadınların IV Ümumdünya
Konfransında statistika məsələlərinə xüsusi diqqət verilmişdir. Belə ki, konfransın
materiallarında deyilir: «Milli statistik xidmətləri cəmiyyətdə qadın və kişilərin vəziyyəti ilə
bağlı problem və məsələlərin cins və yaş üzrə bölgüsünü özündə əks etdirən statistik
məlumatların toplanması, işlənməsi, təhlili və nəşr olunmasını yerinə yetirirlər». Müstəqil
inkişaf yoluna çıxmış respublikamızda insanların cəmiyyətdə öz mədəni, milli və cinsi
özünəməxsusluğunu yenidən dərk etmək və yenidən müəyyən etmək üçün müəyyən
yollar axtarılır. Bütün dünyanın demokratik ölkələrində olduğu kimi əhalinin qender
məntiqində ilkin demoqrafik biliklərin formalaşdırılması aktuallıq kəsb etməlidir.
Qender statistikası - cəmiyyətin bütün sahələrində qadın və kişilərin vəziyyətini
səciyyələndirir. O qadın və kişilərin bərabərhüquq və imkanları prinsipinin yerinə
yetirilməsi, onların hər bir xüsusiyyətləri üzrə müasir tələblərə cavab verən optimal
sosial-demoqrafik siyasətin işlənib hazırlanması üçün əsas verir.
1998-ci il göstəricilərinə görə, respublika əhalisinin 3869002 nəfəri qadın,
3762004 nəfəri kişi, 2000-ci ilin göstəricilərinə görə, 2027000 qadın, 2012000 kişidir.
Aparılan hesablamalar göstərir ki,
respublikada əhalinin sayının artması meyli davam edəcəkdir, lakin qadınların
kişilərdən sayca çox olması azalacaqdır.
Azərbaycan əhalisi haqqında ümumi təsəvvür yaratmaq üçün yenə də
statistikaya müraciət edək. Hər 1000 nəfər kişiyə düşən qadınların sayı 1028 nəfərdir.
Əgər şəhər və kənd əhalisinin də qender statistikliyi baxımından xarakterizə
etsək belə mənzərə alınar. Şəhərdə əhalinin 14,7 faizini qadınlar, 10,9 faizini isə kişilər,
kənddə isə paralel olaraq 15 faizə nisbətən 12 faizdir. Orta ömür uzunluğu qadınlarda
74, kişilərdə 67 hesab olunmuşdur.
Azərbaycanda əhalinin təhsil, sosial və professional istiqamətlərdə tərəqqisi
məlum sosializm quruluşundan əvvəlki dövrdə inkişaf etsə də, keçmiş SSRİ
Konstitusiyası cinsi ayrı-seçkiliyə fərq qoymamış, qadınlar üçün icbari orta təhsil,
qadınların kişilərlə bir yerdə təhsil almasını qanunla təsbit etmişdir.