55
Siç mund të përfundohet,
ekzistojnë mundësi për hulumtim nga ana e nxënësve dhe për prezantim të rezultateve nga hulumtimi;
gjatë kësaj kanë rol edhe nxënësi edhe arsimtari, por nxënësi duhet të punojë mundësisht sa më i
pavarur.
A KUPTOVE? A MËSOVE?
1. A ka dallim (dhe nëse ka çfarë është) midis
të dhënës dhe
informatës?
2. A duhet të dhënat gjithnjë të jepen ose duhet ndonjëherë vet ti gjesh?
3. A beson se nëse në dy faqe të një teksti për klasën e shtatë ka 20 të dhëna numerike, për nxënësit ato do
të bëhen informata?
4. Si është ë mirë të prezantohen këto të dhëna: në vetë tekstin, si tabelë ose si histogram (me “shtylla” të
lartësive të ndryshme)? Pse mendon kështu?
5. Kur do të duhej të fitosh informata për, të themi, madhësinë relative të sipërfaqes së oqeaneve, si
dëshiron të prezantohen të dhënat?
6. Nëse me instrumente përkatëse i masim vetitë e një sistemi, cili është burimi i
informatave dhe cili
është kanali për bartjen e tyre?
7. A mundet shqisat tona (gjitha ose vetëm disa) të jenë kanal për bartjen informatave? Kur?
8. A duhet, që për të fituar informata shkencore, parësisht të mbështetemi në vështrimin personal apo në
informatat e ruajtura për atë që të tjerët e kanë vështruar ose kanë matur?
9. Nëse sistemi për të cilin jemi të interesuar nuk ka qenë deri atëherë i studiuar, si do të mbështetemi në
atë që të tjerët e kanë vështruar ose e kanë matur?
10. A mendon se asnjëherë nuk mundemi të shfrytëzojmë informata shkencore që dikush tjetër i ka
mbledhur dhe i ka përpunuar?
11. Nëse dikush ka shkruar se
monooksidi i azotit është molekulë dyatomike pa ngjyrë, a konsideron se kjo
është informatë
shkencore ose,, përkundrazi, është
miskoncepcion? Sqaro!
12. Në çka në realitet, mendojmë kur flasim për miskoncepcione?
13. Ç’është hipoteza: diçka e ngjashme me hipotenuzën ose diçka krejtësisht tjetër (çka?)?
14. Cili rezultat i besueshëm është më i rëndësishëm: ai që çon në dobi të hipotenuzës apo ai që është i
kundërt me hipotezën? Pse?
15. A konsideron se hulumtuesit janë aq të mençur që çdo detal të hulumtimit të tyre mund ta mbajnë në
mend pakufi gjatë dhe, nëse është e nevojshme, për atë mund të ju tregojnë të interesuarve?
16. A mundet suksesi mesatarë i nxënësve të veçantë ose i paraleleve të tëra të konsiderohet për ndonjë lloj
hulumtimi? Kush e bën këtë?
17. Nëse konsideron se me të vërtetë punohet për hulumtim, a mendon se ai është
kryer kur llogaritet
suksesi mesatarë? Arsyeto përgjigjen tënde.
59
3.1. OKSIDET
KLASIFIKIMI I KOMPONIMEVE
Ekzistojnë mundësi të ndryshme
Edhe në shkencë edhe në jetë shpesh herë paraqitet nevoja për klasifikimin e gjërave, objekteve ose fenomeneve
(posaçërisht atëherë kur ka
shumë), po edhe njerëzve. Nxënësit në një shkollë ndahen sipas përkatësisë së tyre
kah një klasë ose paralele. Ato mund ti takojnë kategorisë së nxënësve të shkëlqyeshëm, të mesëm të dobët. Në
disa raste është me rëndësi të dihet se a janë ata të lartë ose të shkurtë, ndonjëherë mund të interesojë se a është
ndonjë nxënës me flokë të bardha ose me flokë të
mbyllura, a është ndonjë nxënëse me sy të kaltër ose ka sy të
zezë. Mundet...
Në cilën mënyrë do ta bëjmë klasifikimin, varet pjesërisht nga karakteristikat e asaj që e klasifikojmë, pjesërisht
nga dëshirat dhe nevojat tona. Posaçërisht për shkak të kësaj të dytës, klasifikimi mund të bëhet në mënyra të
ndryshme, objekti i njëjtë gjatë klasifikimit mund të marrë pjesë njëherë në njërën, pastaj herën tjetër në grupin
tjetër. Kështu, pjesë e nxënësve të mirë i takojnë një klase ose paralele, tjerët në klasën tjetër. Siç mund të jenë
nxënësit e lartë, të ultë, ngjyra e flokëve nuk është gjithnjë e pandashme nga ngjyra e syve –
sykaltërit
nganjëherë kanë flokë të zeza, e jo të bardha.
Kështu është edhe kur bëhet fjalë për komponimet kimike ku domosdoshmëria për klasifikim është
e madhe
sepse numri i tyre është shumë i madh
*
që është jo vetëm praktike por është e pamundshme ti mësojmë një nga
një.
Për këtë arsye,
Klasifikimi çdoherë (si edhe në rastin e komponimeve kimike) kryhet sipas karakteristikave të
caktuara; gjatë klasifikimit sipas një shenje, objekti i dhënë mund ti takojë një klase, ndërsa sipas
ndonjë karakteristike– tjetrës.
Komponimet inorganike dhe organike
Ndarja e parë në dy grupe të mëdha, në komponime
inorganike dhe organike, është bërë që moti, atëherë kur
është besuar se komponimet në organizmat e gjallë u binden ligjshmërive speciale dhe se për ekzistimin e tyre
nevojitet fuqi e posaçme
jetësore (
vis vitalis).
*
Numri i komponimeve të njohura tejkalon pesëdhjetë milion!