20
yışlarla işləyirdi. Beləcə, yeni kimliyin inşasında islam, özünü
itirmiş və bəsitləşdirilmiş qərbli mahiyyətilə bir tikinti materialı
vəzifəsini görəcək, digər yandan modernləşmə əməliyyatına da
haqq qazandırılmış olacaqdı. Əslində bu, onun müasirləri olan
bəzi islamçıların da müraciət etdikləri bir yoldur”
29
.
Ağaoğlu, görünüşdə islamiyyətə bəlli bir həssaslıqla yaxın-
laşmağa səy göstərmişdir. Halbuki bu cəhdi, islam dünyasının
bütün ünsürlərini əhatə etməyə, onun tarixi təcrübələrindən
yararlanmağa və ya islam kimliyindəki ənənəvi elementləri can-
landırmağa yönəldilmiş bir istəyi ehtiva etməməkdədir. Üstəlik
bu həssaslıq, hələ ki, bəlli olmayan bir qərbliləşmə proqramının
cəmiyyət tərəfindən qəbul edilməsi üçün bir növ hazırlıq vəzi-
fəsi daşımışdır. Bu səbəblə, onun yazılarında dünyəvi və milli
şüura vurulan vurğu, dini şüura edilən vurğunu aşmaqdadır.
Modernləşmə, dini də içinə alaraq dəyişdirən bir yönəliş, bir
hədəfdir. Ufuk Özcanın da vurğuladığı kimi, əslində Ağaoğlu-
nun bu düşüncələri yeni deyildi. Rusiya müsəlmanları arasında
yeniləşmə hərəkatının kökləri XIX yüzilin ikinci yarısına qədər
gedib çıxır. Həmin vaxtdan etibarən tərbiyələndirilmiş bir zümrə
vasitəsilə Azərbaycana modern düşüncələr ötürülməyə başlan-
mışdır. Beləliklə, Azəri düşüncəsi sadəcə dil, üslub və mövzular
baxımından deyil, dünyagörüşü etibarilə də yeni bir mərhələyə
girmişdir. Bu dövrdə, əsrlərlə milli kimliyin vazkeçilməz ünsürü
halına gəlmiş olan İran kültürü, yüksək təbəqələr arasındakı
təsirini itirməyə, ölkəyə Rusiya vasitəsilə Qərb mədəniyyəti və
kosmopolit əlaqələr girməyə başlamışdır. Beləliklə, Azərbay-
canda cəmiyyətin aşağı qisimlərində ənənəvi kültürün, yuxarı
zümrələrində isə Rus və Qərb kültürünün hakim olduğu bir kim-
lik fərqliləşməsi əmələ gəlməyə başlamışdır. Bunu nəzərdə tuta-
raq Ufuk Özcan yazır ki, ictimai tənəzzülə yol açan bu fərqliləş-
mə, Tənzimat Türkiyəsində olduğu kimi təməl qurumlarda və
yaşam tərzində ikiləşmələr şəklində ortaya çıxmışdır. Bu vəziy-
29
Ufuk Özcan. Ahmet Ağaoğlu ve rol değişikliği (Yüzyıl dönümünde batıcı
bir aydın). İstanbul, Donkişot yayinlari, 2002, s. 48-49.
21
yət, kimlik axtarışlarına yeni ünsürlərin əlavə olunduğu 1905-ci
ildən sonra özünü daha bəlli bir şəkildə göstərəcəkdir. Rusiyanın
idarəçiliyindən uzaqlaşma istiqamətindəki meyllər də bu dövrdə
müşahidə edilmişdir. Başlanğıcda dini mesajlar da kəsb edən
milliyyətçilik, getdikcə bu görkəmini itirərək türkçülüyə, türki-
yəçiliyə və azərbaycançılığa doğru istiqamət almışdır. Bəzi ziya-
lılar Rusiya vasitəsilə qərbliləşmək yerinə Tənzimat modelində
bir qərbliləşmə təcrübəsinə üstünlük verməyə başlamışdılar. An-
caq bu təmayül də diqqəti çox çəkməmişdir. Azərbaycan
mətbuatı çox müxtəlif təmayüllərin ziddiyyət nöqtəsi halına
gəlmişdir
30
.
Ortaya çıxan digər bir meyl isə ənənəvi dindar əhalinin həyat
tərzinə yönəldilmiş tənqidlərdə özünü büruzə verməkdədir. Bu
dövr Azərbaycanında məzhəb ayrılıqları tənqidlərin birinci
hədəfi halına gəlmişdi. Şiəlik əleyhinə düşüncələr, xüsusilə yerli
burjuaziyanın dəstəyini alan islahatçı ziyalılar tərəfindən
işlənməkdəydi. “Ağaoğlu kimi bəzi cədidçilərin məzhəb müna-
qişələrini ortadan qaldırma düşüncəsi, həqiqətdə din birliyini
gerçəkləşdirmə yolunda bir iddiadan çox, yüz illərdən bəri fars
kültürünə bağlı olan Azəri toplumunu bu kimlikdən təmizləmə
düşüncəsidir. Bu kimlik təmizləndiyi və modern dəyərlər
mənimsəndiyi halda cəmiyyət problemlərinin həll ediləcəyi
inancı dilə gətirilmişdir”
31
.
Ağaoğlunun tarixi sünni-şiə ayrılığının ortadan qaldırılması
yönündəki düşüncəsi, öz məqsədləri baxımından keçərli bir
təmələ dayanırdı. Məzhəb ziddiyyətləri Azərbaycan türklərini
beş yüz ildən daha uzun bir vaxt ərzində Osmanlı türklərindən,
Krım, Volqa və Orta Asiya türklərindən ayırmışdı. Yeniləşmə
səylərinin bu səbəblə, birinci növbədə islami qurum və ənənələr
üzərində cəmləşdirilməsi təsadüfi deyildi
32
. Yeni bir ictimai
30
Ufuk Özcan. Ahmet Ağaoğlu ve rol değişikliği (Yüzyıl dönümünde batıcı
bir aydın). İstanbul, Donkişot yayinlari, 2002, s. 49-50.
31
Yenə orada, s. 51.
32
Yenə orada.
22
kimliyin formalaşdırılması şiə kimliyinin yenidən gözdən
keçirilməsinə bağlıydı. Digər tərəfdən çarlıq idarəsi yüzillərdən
bəri məzhəb ayrılıqlarını canlandıraraq və dini işlərin idarəçili-
yini mərkəzi qaydada öz strukturunda toplayaraq müsəlman
əhalisini nəzarət altında saxlamışdı. Beləliklə, Rusiya müsəl-
manları birlik düşüncəsindən uzaq tutulmaqdaydı. Gerçəkdən bu
şərtlər altında Ağaoğlu kimi milliyyətçi öndərlər Rusiyada,
Türkiyədəkindən fərqli olaraq “ümmət-toplumdan millət-toplu-
ma məcburi tarixi keçiş” mövzusu yerinə “camaatdan millətləş-
məyə keçiş” mövzusuna üstünlük vermişlər. İslahatçı ziyalılar
camaatdan millətləşməyə keçiş ilə yeni kimliyin formalaşdı-
rılması qarşısındakı ciddi bir əngəlin ortadan qalxacağına
inanırdılar. Bu səbəblə, onların dini işlərin idarəçiliyində muxta-
riyyət, məzhəb ziddiyyətlərinin həlli, mədəni muxtariyyət və
hüquqi bərabərlik kimi tələblərlə çıxış etmələri anlaşılan bir
şeydir. Bu mənada, məsələn, Ağaoğlu müsəlman əhalinin kolo-
niya statusu və rusların Qafqazda məskunlaşdırılması ilə bağlı
duyduğu narahatçılığı bir neçə kərə çarizmin mərkəzi idarələri
qarşısında qaldırmış və azərbaycanlıların bir sıra hüquqi
imtiyazlar qazanmasına çalışmışdır.
Bununla belə, islahatçılıq hərəkatı Azərbaycan cəmiyyətində
yeni münaqişələrin qaynağı olmuşdur. Bu hərəkatın Rusiya
müsəlmanlarını bir araya gətirərək daha yüksək səviyyədə bir
birlik yaratmaq yolunda ciddi bir cəhdi təmsil etdiyi söylənilə
bilməz. Ufuk Özcana görə, hərəkatın panislamist olaraq tanıdı-
lan Ağaoğlu kimi liderləri belə, dindən bir jarqon kimi istifadə
edərək gerçəkdə onun hüdudlarını göstərmişlər. Dinin modernist
şərhinin inkişafı onların məqsədlərinə xidmət etmişdir. Ona görə
də Rusiya müsəlmanları arasında birləşdirici olmaqdan çox,
ayırıcı olmalarında təəccüb doğuracaq heç nə yoxdur. Bu
islahatçı ziyalılar din duyğusunun milliyyət duyğusundan daha
güclü olduğu bir cəmiyyətdə, yeni bir ictimai kimliyin formalaş-
Dostları ilə paylaş: |