33
mürəkkəb efirləridir. Mumların molekulunda karbon
atomlarının sayı 24-dən 36-a qədər olur. Onların
tərkibində digər yüksək molekullu karbohidratlar
müşahidə olunur.
Bütün mumlar kimyəvi dayanıqlı, adi
temperaturda gücli üzvi həlledicilərdə belə pis həll
olurlar. Onlar qələvi məhsullarda qızdırıldıqda həll
olurlar.
Yağlar meyvə-tərəvəzlərin tərkibində çox azdır,
əsasən epidermanın üzərinin örtülməsində mumlarla
birlikdə iştirak edirlər.Toxumların tərkibində yağların
miqdarı nəzərə çarpacaq miqdarda olur. Çəyirdəkli və
bostan tərəvəzlərin nüvəsində yağların miqdarı 20%-
dən 60%-ə qədər olur.
Bu səbəbdən də belə bitki toxumlarından
yağların istehsalında istifadə olunur.
Çaytikanı yağı xüsusi marağa malikdir.
Çaytikanı meyvələrinin tərkibində 2,5-8% toxumlarda
isə 10-12% yağ vardır. Çaytikanı toxumlarında alınan
yağlar vacib vitaminlər mənbəyidir. Onun tərkibində
çoxlu miqdarda karotin (100 mq%-ə qədər) və E
vitamini (120 mq%-ə qədər) olur.
Çaytikanı təzə meyvələrin tərkibində S və P
vitaminləri vardır.
Itburnu və çaytikanı bitkilərini tərkibində təbii
çox vitaminli, yüksək dərəcədə karbohidrat və yağlar
olan bitkilər qrupuna aid edirlər.
34
Vitaminlər
Vitaminlər-müxtəlif kimyəvi mühitə malik olan
üzvü maddələrdir. Onlar maddələr mübadiləsinin
nizamlanmasında iştrak edirlər.Vitaminlər rusiya
tədqiqatçısı N.L.Lunin tərəfindən 1880-cı ildə kəşf
olunmuşdur. Onun tədqiqatları göstərir ki, heyvan
orqanizmi pəhrizdə saxladıqda o özünün normal
fəaliyyətini dayandırır. Baxmayaraq ki, həmin
pəhrizin tərkibində lazimi qida maddələri zülal
karbohidratlar, yağlar, mineral duzlar və su var idi.
Aydın olmuşdur bu qidaların tərkibində həyat üçün
vacib olan bir birləşmələr çatışmır. Bunu polyak alimi
K.Funk (1912-ci il) vitamin adlandırır. Ehtimal edir
ki, onların qurluşunun əsasında artıq məlum olan
tiamin daxildir ki, bura aminlər daxildir. Lakin növbəti
tədqiqatlar nəticəsində müəyyən olur ki, vitaminlər
qurluca çox müxtəlifdir, amin qrupları vitaminlərdən
çox uzaqdır, ancaq vitamin adı dəyişdirilməyərək
saxlanır.
Hər hansı bir qidada vitaminlərin biri
çatışmadıqda avitaminoz, hipovitaminoz xəstəliyini
əmələ gəlməsinə səbəb olur. Bunu yalnız qidaya
vitaminləri əlavə edilməsi ilə aradan qaldırmaq
mümkündür. Vitaminlərin orqanizmdə artıq olması da
hipervitaminoz deyilən xəstələnməyə səbəb olur.
Vitaminlər çoxlu ancaq bitkilərdə sintez olunur.
35
Meyvə-tərəvəzlərdə xüsusi ilə də təzə halda
istifadə olunan məhsullar çoxlu miqdarda vitaminlərin
mənbəyidir.
Vitaminlər həll olmaq qabilıyyətlərinə görə iki
qrupa bölünür-suda həll olanlar və yağda həll olanlar.
Vacib vitaminlərin xüsusiyyətləri
Ənənəvi
işarələr
Kimyavi adları
İnsanın
gündəlik
təlabatı, mq
Suad həll olanlar
B
1
Tiamin 3,0
B
2
Riboflavin 30
B
3
Pantoten turşusu 12,0
B
5
PP Nikotin
turşusu və
nikotinamid
25,0
B
6
pridoksin 2,0
B
12
Tsiankobalamin -
B
15
Qlyukonodimetilamina
asetat
-
B
c
Foli turşusu, pteroil
qeyutamin urşusu
2,0
C Askorbin
turşusu -
H Biotin -
P
(tsitrin) Rutin resperidin
katexinlər
50,0
U Xlorid
metilmetionin
sulfon
-
36
Yağa həll olanlar
A Petinol 2,5
D Kaltsiferol 0,025
E Tokoferol 5,0
K Filloxinon 0,015
F Doymamış yağ turşuları 1000,0
Suda həll olan vitaminlər əsas etibarı ilə üzvi
maddələrn oksidləşmə-bərpaolma prosseslərində aşağı
düşməsində iştirak edir və onların çevrilməsinə,
mənimsənilməsinə yardımçı olur. Yağlarda həll olan
vitaminlərin təsiri asta-asta boy atma prossesində,
toxumaların çoxalması və orqanizmin davamlılığında
özünü göstərir.
Suda həll olan vitaminlər
Vitamin B
1
(tiamin) ilk vitamin, sintetik olaraq
laboratoriya şəraitində Polşa alimi K.Funk tərəfindən
1912-ci ildə alınmışdır. Bu vitamin molekullarının
tərkibinə kükürd də daxildir. Qidada bu vitamin azlığı
və çatışmamazlığı nəticəsində insan və bəzi
heyvanların orqanizmində beri-beri və nevrit xəstəliyi
baş verir. Bu əsəb sisteminin pozulmasına, dəridə
hissiyatın pozulmasına səbəb olur. Uzun müddət
vitaminin çatışmamazlığı ölümlə nəticələnə bilər.
B
1
vitamini az miqdarda gül kələmdə və
brüssel kələmində, noxud dənində, ispanaq və digər
meyvələrin tərkibində olur.
Vitamin B
2
(riboflavin) asan oksidləşən və
bərpa olandır, bunun əsasında da onun bioloji təsiri
əsaslandırılır.