Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
180
«Kitab ət-təbəssür lil-mütəllimin» («Öyrənənlər üçün düşüncə
kitabı») «Kitab əl-ehticac ələ əl-müxəlifin» («Müxalifətçilərə
qarşı etiraz kitabı»), «Kitab əl-cami fi üsul əl-fiqh» («Fiqhin
əsaslarına dair məcəllə kitabı»), «Kitab əd-dua» («Dua kitabı»),
«Kitab əl-izkar vət-təhkim» («Xatırlama və təhkimetmə kitabı»),
«Kitab əs-sünnə və-l-cəmaə» («Sünnə və camaat haqqında ki-
tab»), «Kitab əl imamə» («İmamət haqqında kitab»), «Kitab ibn
ər-Rəvəndi fil-imamə» («İmamətə dair ibn Rəvəndinin kitabı
əleyhinə kitab»), «Kitab təhrim əl-muskir» («Spirtli içkini
qadağan etmək haqqında kitab»), «Kitab ər-rədd ələ ma qalə bil-
mutə» («Mutəni təsdiq edən müddəanın rəddi barəsində kitab»),
«Kitab ən-nakisin» («Qaydanı pozanlar haqqında kitab») «Kitab
əl-iman vən–nüzur» («İman və vəd haqqında kitab») (129, s.76).
Aydın olur ki, Əbu Bəkr Məhəmməd Bərdəi zəngin yaradıcılıq
yolu keçmişdir. Öz dövrünə görə, yuxarıda göstərildiyi kimi,
mütərəqqi sayılan xaricilərin hüquq normaları, onların əsas
tələbləri mütəfəkkirin kitablarında geniş şərh edilmişdir (127,
s.21). Bu əsərlərin heç biri hələlik əldə olmadığı üçün, onların
daşıdığı məzmun və orada irəli sürülmüş məsələlər barəsində
danışmaq çətindir. Bununla belə, xaricilərin ideya istiqamətinə
nəzərən ehtimal etmək olar ki, «Kitab əs-sünnə vəl-cəmaə»,
«Kitab əl-imamə», «Kitab nəqz Kitab İbn ər-Rəvəndi fil-
imamə», «Kitab ər-rədd əla ma qalə bil-mutə» və s. əsərlərdə
mütərəqqi cəhətlər, demokratik fikirlər öz əksini tapmaya
bilməzdi (127, s.21). Çünki, bütün müsəlman ölkələrində, o
cümlədən Azərbaycanda mütəzililik cərəyanı geniş yayılmışdı.
Əbu Bəkr Məhəmməd ibn Abdullah ibn Əbülhəsən Bərdəi
haqqında deyilir: Əbülhəsən ibn Ömər ibn Abdullah Bərdəi
nəcib və görkəmli alim idi. O, məşhur mütəzililərdən Əbu Əli
Məhəmməd Cübban, Hişam ibn Ömər Füvati, Əhməd ibn
Süleyman və başqalarının dostu idi. «Təbəqət əl-mütəzilə»
kitabında Əbu Əli Məhəmməd
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
181
Cübban haqqında bir çox məlumatlar Əbülhəsən Bərdəinin
dilindən nəql olunur. Eyni zamanda göstərilir ki, fəqih,
mütəkəllim Əbu Teyyib Məhəmməd ibn İbrahim Xalidi Bağdadi
kəlam elmini Əbülhəsən Bərdəidən öyrənmişdir (127, s. 23).
Xətib Bağdadi (1002-1071), ən-Nədim Əsgilani (1372-1449) də
Əbülhəsən ibn Ömər ibn Abdullah Bərdəini mütəzililiyin
görkəmli nümayəndəsi kimi qeyd etmişlər (127, s.23).
Əl-Əsrin məlumatlarında adı çəkilən İbn əl …–
Bərdəinin «Tətimmət əl-müxtəsər fi əxbar əl-bəşər» («İnsanları
tamamlayan qısa xəbərlər») əsəri orta əsrlərdə Şərq ölkələrində
geniş yayılmışdı. Nəcəf şəhərində son dövrlərdə nəşr edilmiş
həmin əsər XI-XII əsrlərdə baş vermiş ictimai hadisələrindən
bəhs edir (217, s.191-192; 263).
Orta əsrlərdə ideya cərəyanlarından olan sufilik XIII
əsrdən sonra şairlər tərəfindən inkişaf etdirilmişdir. Bu şair
sufilərdən biri də Şeyx İbrahim ibn Şihabəddin Gülşəni
Bərdəi idi (127, s. 168). Təəssüf ki, onun əsərlərinin adları bizə
məlum deyildir.
Mühiddin Məhəmməd əl-Bərdəi (…?-1521) filosof,
ilahiyyatçı və hüquqşünas idi. Mütəfəkkiri «görkəmli alim» ad-
landıran İbn İmdad Hənbəli (…?-1678) onun ziyalı ailəsindən
çıxdığını, ilk təhsilini atasından aldığını yazır. Məhəmməd
Bərdəi Bərdə şəhərindən Şiraz və Herat şəhərlərinə getmiş,
müxtəlif elmləri dərindən öyrəndikdən sonra Bursa şəhərinin
Əhməd paşa mədrəsəsində müəllimlik etmişdir (128, s.50). O,
məntiq, fəlsəfə və Quranın təfsirinə dair əsərlərin müəllifidir.
Əsirəddin Əbhərinin (…?-1265) «İsağuci» («Kateqoriyalara
giriş»), Siracəddin Urməvinin «Nurların doğuşları», Əzüdəddin
İcinin (…?-1355) «Ədəb əl-bəhs» («Mübahisə etmək
qaydaları»), Nəsirəddin Tusinin «Təcrid əl-kəlam» («Kəlamın
təcridi») kitablarının şərhlərinə onun haşiyələri vardır (128,
s.50).
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
182
Müəllifin məntiqə aid olan «Kateqoriyalara giriş» kitabının
haşiyəsinin əlyazma nüsxələri Sankt-Peterburqda, Tehranda və
dünyanın başqa yerlərində saxlanılır (128, s.50). Qahirənin
Hədiviyyə kitabxanasındakı nüsxəni xəttat İsmayıl ibn Əli hicri
tarixi ilə 641-ci ildə köçürüb qurtarmışdır. Məhəmməd
Bərdəinin bu traktatına orta əsrlərdə «İzahat» («ət-Təliqat»)
yazılmışdır. Onun əlyazma nüsxələrindən biri Sankt-Peterburq
Şərqşünaslıq İnstitutundadır (128, s.51).
Bərdəli alimlər də Azərbaycanın bir sıra alimləri kimi,
ərəb filologiyasının inkişaf etdirilməsində xüsusi rol oynamışlar.
Onlar ərəb dilinin qrammatikasına aid əsərlər yazmışlar (129;
214; 324). Sədullah əl–Bərdəi XIV əsrin sonu-XV əsrin
əvvəllərində yaşamış, filologiyaya dair bir sıra əsərlər yazmışdır.
Alim «Hədəiq əd-dəqə fi şərh risalət əllamət əl-həqəiq» («İncə
mətləblər bağı, incə biliklərin həqiqi traktatlarının şərhləri»),
«Haşiyə «əl-ət-təsrif əl-İzz» («Ət-Təsrif İzzi» əsərinə haşiyəli
şərh») adlı qiymətli əsərlər yaratmışdır. Bunlardan əlavə o
Kəpəz dağına aid poema həsr etmişdir ki, həmin poemanın
əlyazması Azərbaycan MEA Əlyazmaları İnstitutunda saxlanılır
(90, s.111; 179, s.25-26). Sədullah əl-Bərdəinin Respublika
Əlyazmalar İnstitutunda saxlanılan «Hədəiq əd-dəqə» əsərinin
bir hissəsi N.Ağayeva tərəfindən tədqiq edilmişdir (179, s.25-
26).
Mənbələrdə bərdəli alimlərdən başqa Bərdədən çıxmış
siyasi və ictimai xadimlərin də adları çəkilir. Onların bir çox-
unun zəmanəsinin ictimai, siyasi həyatında fəal rol oynadığı
qeyd edilir. Şirvanşah Məzyədilər sülaləsindən olan Yəzid ibn
Əhmədin (991-1027) dövründə Şirvanşahlar dövlətinin idarə
edilməsində iştirak etmiş Abbas Bərdəinin və onun oğlanlarının
adı çəkilir və bildirilir ki, Yəzid ibn Əhməd 998-ci ildə bütün
dövlət işlərini Abbas Bərdəinin oğulları Əbdü-l-Əzizə və Əbdü-
l-Səmədə tapşırmış,
Dostları ilə paylaş: |