52
“Sərxoşluq edən
dövlət huşyar olacaq bir gün,
İllərcə yatan bəxtim bidar olacaq bir gün”. (103-165)
Nizami xəmsəsi başdan-ayağa öyüd, nəsihət və ağıl dəryasıdır. Bəşəriyyətə o qalır
ki, bu dəryadan lazımı qədər doğru istifadə etsin.
Tibb elmi. Nizami yazılarından məlum olur ki, o, tibb elminə bələd olmuşdur. Elə
tibbi mülahizələr meydana sürür ki, adamda belə bir fikir formalaşır ki, şair tibb elmi ilə
məşğul olmuşdur. Sağlamlıq, tibbi məsləhətlər onun bu elmin dərinliyinə getməsindən
xəbər verir. Əsərlərində yeri gəldikcə onları yerli-yerində işlətməsi də bunu sübut edir.
Mənalı təmsillər. Nizami yaradıcılığında təmsillərin xüsusi rolu olmuşdur. Şair
bəzən sözlərini açıq deməkdən çəkinsə də, onları təmsillər
vasitəsilə hökmdarlara
çatdırmışdır.
Misal olaraq xəyanət üçün öz itini asan çoban, Bəhram şaha ətrafındakılara nəzər
salmağın vaxtıdır, mətləbini aşılayır. Elə məsələ burasındadır ki, Nizami təmsilləri
əslində insanların tərbiyəsinə yönəlmiş, onları doğru yola cəlb
etmək məqsədini
daşımışdır.
Nizamidə irfan. Ümumiyyətlə Nizamiyə görə insan inamsız yaşaya bilməz. Heç
təsadüfi deyil ki, həkim dinsiz olsaydı, xəmsənin 5 dastanının hamısında böyük allahın,
peyğəmbərin tərifini ilk olaraq verməzdi. Əsərləri boyu insan hansı işi görürsə, allahını
yaddan çıxarmamalıdır prinsipini əsas götürmüşdür. Elə ilk əsəri “Sirlər xəzinəsi”ndə bu
sehrli dünyanı allah olmasaydı, bəndə necə yaradardı fəlsəfəsi durur.
Qaydalar. Hər bir peşənin özünəməxsus üsulu və qaydası var. Nizami xəmsəsi
əvvəlcədən şairin özünün dərin təfəkkürünün qayələri əsasında yazılmışdır. Əgər
diqqətlə araşdırsaq, görərik ki, birinci poemasından başlayaraq, ta axırıncı dastanına
qədər Nizami ardıcıl bir qayda üzrə getmiş və bunu heç vaxt pozmamışdır.
Fəlsəfi qaydalar. Nizami dünyanın qədim fəlsəfəsinə bələd
bir insan kimi yunan
filosofları və onun əski fəlsəfəsiylə tanış idi. Lakin o, İslam fəlsəfəsi onun usul və
qaydaları əsasında yazmışdır. Bəzən kənara çıxsa da , yenə İslam fəlsəfəsinə üstünlük
vermişdir. Şair yaxşı dərk etmişdir ki, ancaq İslam fəlsəfəsi onu məşhurlaşdıra bilər.
53
Əxlaq. İnsanın həyat tərzində və onun yaşayışında əxlaq mühüm rol oynayır.
Həkim Nizaminin bütün külliyatında bir əxlaqsız sözə belə rast gəlmirsən. Onun abır,
həya və isməti bütün şairlərin fövqündə dayanır. Nizamidə həcv belə yoxdur. O, ancaq
nəsihətamiz sözlərlə tərbiyə etməyə çalışmışdır. Həqiqətən də “Sirlər xəzinəsi”, “Xosrov
və Şirin”, “Leyli və Məcnun”, “Yeddi gözəl” və “İskəndərnamə” ağıl, hikmət və əxlaq
mənbəyidir. Hamısı birlikdə əxlaq mücəssəməsidir.
Nəticə etibariylə həkim Nizamidə İslama bağlılıq, ağıl, təfəkkür, əxlaq və İran-
sevərlik misilsizdir.
Şairlik məqamı və onun böyük şairlərlə müqayisəsi. Həkim Nizminin şairlik
məqamı o qədər
yüksək bir səviyyədədir ki, onu əlçatmaz bir dağa bənzətmək olar. Bu
ustaddan dünyaya altı xəzinə 5 bəhrdə dünyaya yadigar qalmışdır. (V.Dəstgerdiyə görə
“İskəndərnamə”dəki “Şərəfnamə” və “İqbalnamə” ayrı-ayrı əsərlər kimi götürülür).
Nizamiyə qədər heç bir şair bu səpkidə əsər yazmamış və ondan sonra yazanlar da
Nizami məsnəvisi səviyyəsinə yüksələ bilməmişdir. Bu baxımdan Nizami əvəzsiz
sənətkardır.
Birinci dastan “Sirlər xəzinəsi”. Əruzun səri bəhrində yazılmış 2260 beytdən
ibarətdir. Bu vəzndə Nizamiyə qədər heç kəs məsnəvi yazmamışdır.
Bu əsər şairin
cavanlıq dövrünə 30 yaşına təsadüf edir və onun bacarığını bariz şəkildə göstərir. “Sirlər
xəzinəsi” bir mürəkkəb əsəri ancaq mütaliəsi geniş olan bir şəxs yaza bilərdi. “Sirlər
xəzinəsi” dünya ilə bağlı, fəlsəfi fikirlərlə dolu bir poemadır.
İkinci dastanı “Xosrov və Şirin”. Həzəc-müsəddəs vəznində yazılıb 6500 beytdən
ibarətdir. Nizamiyə qədər bu vəzndə Fəxri Qorqani məsnəvisi “Vis və Ramin”
olmuşdur. Lakin “Xosrov və Şirin” dastanı qarşısında çox kiçik bir əsərdir. Bəlkə də ona
görə dillər əzbəri olmamışdır. Günəşin qarşısında cüzi işıq saçan bir çıraq kimidir.
Heç şübhəsiz dünya ədəbiyyatında “Xosrov və Şirin” kimi bir məhəbbət dastanına
rast gəlmək çox müşkül məsələdir.
Üçüncü əsər “Leyli və Məcnun”. Bu da həzəc bəhrində yazılmış, təqribən 4500
beytdən ibarətdir. Nizamidən öncə bu bəhrdə Xaqani Şirvani “Töhvətül-İraqeyn”
54
əsərində istifadə etmişdir. Təkcə Şərqdə Nizamidən sonra onlarla “Leyli və Məcnun”
yazılmış, demək olar ki, o dövrün ən qüdrətli şairləri bu mövzuya müraciət etmişlər.
Lakin yaddan çıxartmaq
olmaz ki, Nizaminin “Leyli və Məcnun” dastanının
rövnəqliyini heç birisi verə bilməmişdir.
Dördüncü əsər “Yeddi Gözəl”dir. Bu poema xəfif salim bəhrində yazılmış,
təqribən 5130 beytdən ibarətdir. Nizamidən əvvəl bu bəhrdə Sənai yazmışdır. Bu əsər
İran şahı Bəhrami Gurdan bəhs etsə də, Nizaminin elm sahələrinin şeriyyətdə
birləşdirilməsinə dəlalət edir. “Yeddi Gözəl” yeddi müxtəlif məmləkət, yeddi künbəz və
yeddi müxtəlif dünya gözəlindən bəhs edir.
“İskəndərnamə” şairin sonuncu əsəridir. Nizami onu
iki hissəyə böldüyündən
müəllif Vəhid Dəstgerdi bu dastanları beşinci və altıncı əsər kimi qəbul etmişdir.
“Şərəfnamə”. Mütəqarib vəznində yazılmış 6800 beytdən ibarətdir. Bu bəhrdə
Nizami və hətta Firdovsidən əvvəl Sərai yazmışdır. Lakin Firdovsidən güclü heç kəs bu
bəhrdə yaza bilməmişdir.
İqbalnamə. Bu əsər də mütəqarib bəhrində yazılmışdır. Bəzən buna “Ağılnamə” də
deyilir. Bu dastan 3680 beytdən ibarətdir. Nizami bu əsərlə özünün topladığı ağıl və
fəlsəfəni bu əsər vasitəsilə oxucuya çatdırmışdır. Ağıl və hikmət Nizami yaradıcılığının
ən yüksək zirvəsinə çatmışdır. Bütün bunları ancaq həkim Nizami deməyə qadir idi.
Böyük İran alimi V.Dəstgerdinin verdiyi bu məlumatlar Nizamişünaslıqda mühüm
əhəmiyyətə malikdir.
Nəzərə alsaq ki, Nizami haqda bilgilər çox azdır, onda bunların
vacibliyi qabarıq şəkildə özünü göstərməkdədir. Hiss olunur ki, alim buna bütün varlığı
ilə bağlanmışdır.