Azərbaycan Tarixi
69
Antik müəlliflərin əsərlərində Albaniyada
yun və kətan
xanmalı əsasında toxuculuğun inkişafı haqqında kifayət qədər
material vardır. Ellian Kaspiana ərazisində toxuculuğun
inkişafından bəhs edərək yazır ki, bu ölkədə istehsal olunan
“dəvə yunu çox zəifdir, belə ki, yumşaqlıq cəhətdən hətta Milet
yunundan da geri qalmır. Bu yundan tikilmiş paltarları... ən
varlı kaspilər geyirlər.”
Məlumdur ki, Cənubi Azərbaycan ərazisində sinifli cə-
miyyət çox erkən dövrlərdən, e.ə. III minillikdən təşəkkül tap-
mışdı və burada qədim quldarlıq dövlətləri meydana gəlmişdi.
Azərbaycanın şimal hissəsində isə hələ e.ə. II-I minilliklərdə
artıq
mülki bərabərsizlik, sosial təbəqəsinə baş vermişdi. Bu da
təbiidir. Çünki Şimali Azərbaycan ərazisi Şərqin ən qüdrətli
dövləti olan Haxamanişilər Madası ilə təmasda idi. Aydındır ki,
bu fövqəldövlətdə mövcud olan quldarlıq ictimai-iqtisadi
münasibətləri Albaniya ölkəsinə təsir etməməyə bilməzdi.
Lakin burada sosial təbəqələşmə siniflərinin formalaşmasına
gətirib çıxarmamışdı. Odur ki, bir çox tədqiqatçıların
mülahizəsinə görə Albaniya quldarlıq mərhələsini yan keçərək
birbaşa feodalizmə qədəm qoymuş ölkələrdəndir. Bu fikri
onunla əsaslandırırlar ki, Albaniya beynəlxalq ticarət
yollarından və Ellin dünyasından kənarda yerləşirdi. Ona görə
də burada iqtisadiyyat və ictimai münasibətlər ləng inkişaf
edirdi. Belə fikri çox vaxt Strabonun Albaniya haqqında ziddiy-
yətli məlumatları ilə əsaslandırmağa çalışırlar.
Lakin arxeoloji materiallar Albaniyanın
o dövrün tərəqqi
səviyyəsinə uyğun inkişaf etmiş iqtisadiyyata malik olduğunu
göstərir. Bunu əsas götürən tədqiqatçılar Albaniyada quldarlıq
ictimai münasibətlərinin mövcud olması mülahizəsini irəli sü-
rürlər. Ancaq bir şey məlumdur ki, qədim Albaniyada quldarlıq
ictimai-iqtisadi funksiyasının əsas sinifləri olan qullar və qul-
darlar haqqında qaynaqlarda tutarlı məlumat yoxdu. Antik
müəlliflər qədim Albaniyanın yüksək təbəqələrinin nümayən-
dələri haqqında yunan və latın dilində olan anlayışlarla məlu-
Qəzənfər Rəcəbli
70
mat vermişlər. Bunların hər birinin öz alban ekvivalentinə nə
dərəcədə uyğun gəldiyini söyləmək çox çətindi. Məsələn, latın
variantında “basilevs” və “reks” varlı, adlı-sanlı adam, hökm-
dar,
sərkərdə, yaxud sadəcə olaraq nüfuzlu şəxsə şamil edilə
bilər. Bu baxımdan antik qaynaqlarda məlumat verilən "hera-
dulları" qullar kimi qəbul etmək olmaz. Doğrudur, “heradul”
yunan dilində, “müqəddəs qul” deməkdir. Lakin bu anlayış
klassik “qul” mənasını vermir. Məbədlərdə heç bir hüququ ol-
mayan işçiləri “herodul” adlandırırdılar.
Qədim Albaniyada mövcud olan sosial təbəqələşməni
ibtidai icma cəmiyyətindən xüsusi mülkiyyətə əsaslanan sinfi
cəmiyyətə keçid dövrü adlandırmaq olar. Bu dövrün siyasi ha-
kimiyyət forması isə quldarlıq
dövlət quruluşu deyil, hərbi de-
mokratiya olmuşdu. Bu dövrdə cəmiyyət sosial təbəqələrə bölü-
nür. Strabonun əsərindən məlum olur ki, qədim Albaniyada ali
təbəqə hökmdarlar, hakimlər olmuşlar. Onlardan sonra gələn
ikinci sosial təbəqə kahinlər olmuşdur. Üçüncü sosial təbəqə isə
hərbçilər hesab edilir.
Daha sonra isə sənətkarlar, tacirlər, mal-
darlar, əkinçilər və heç bir hüququ olmayan məbəd işçiləri -
“herodullar” (“müqəddəs qullar”) sosial təbəqələri gəlirdi. An-
tik müəlliflərin əsərlərindən bizə Albaniya “basilevslərindən"
yalnız üçünün adı məlumdur: Pompeyin yürüşündən tanınan
Oroyz və onun qardaşı Kazis, bir də Kanidi Krass ilə qarşılaşan
Lober. Hökmdarlar haqqında olan bu cüzi məlumat belə hesab
etməyə imkan verir ki, e.ə. I əsrdə Albaniyada artıq dövlət möv-
cud olmuşdu və bu dövlət hərbi demokratiyaya əsaslanmışdır.
Albaniya Cənubi Qafqazda feodal ictimai münasibətlə-
rinin çox erkən yarandığı ölkələrdən biridir.
Albaniyada qul-
darlıq şübhəsiz mövcud olmuşdur. Lakin o ictimai-iqtisadi for-
masiyaya çevrilə bilməmişdir. Albaniyada feodalizm cəmiyyə-
tinin formalaşması prosesi eramızın IV-VII əsrləri ərzində da-
vam etmişdir. Albaniyada feodalizm cəmiyyətinin əsas sinifləri
azatlar (feodallar) və şinaklar (azad ictimai kəndlilər) olmuşlar.
Azərbaycan Tarixi
71
Albaniyanın qədim əhalisi astral dinlərə sitayiş edirdi.
Strabonun verdiyi məlumata görə Albaniya əhalisi Göyə,
Günəşə və Aya ibadət edirdi. Albaniyada məbədlər və məbəd
torpaqları var idi. Lakin eramızın
II əsrində, Moisey
Kalankatuklunun verdiyi məlumata görə Albaniyada xristianlıq
yayılmağa başlamışdı.
Ədəbiyyat:
1. Azərbaycan tarixi. 7 cilddə, 1-ci cild, s. 328-414;
2-ci cild Bakı, 1998, s. 15-83.
2. Azərbaycan tarixi. Dərslik, s. 145-156, 170-211.
3. M.Kalunkatuklu. Albaniya tarixi.
4. F.Məmmədova. Albaniyanın siyasi tarixi və tarixi coğ-
rafiyası. Bakı, 1993.
Qəzənfər Rəcəbli
72
VI FßSÈL
AZƏRBAYCANDA XRİSTİANLIĞIN
YAYILMASI
6.1. Azərbaycanda xristianlığın yayılmasının birinci
mərhələsi. Azərbaycan xristian dininin yayıldığı ən qədim
ölkələrdən biridir. Azərbaycan, hələ IV əsrdə xristianlığın
dövlət dininə çevrilməsindən xeyli öncə, xristian icmalarının
yarandığı ölkələrdən sayılır.
Tarixi qaynaqlarda Cənubi Azərbaycan ərazisində eramı-
zın I əsrində xristianlığın yayılmağa başlaması haqqında məlu-
mat vardır. Burada xristianlığı ilk təbliğ edənlər həvarilər (yu-
nanca – apostıllar) olmuşlar. İsus
Xristosun, göyə çəkilməsin-
dən iki il sonra Həvarilərdən Pavel Çinə, Foma Parfiyaya və
Varfolomey Hindistana gedərkən yolüstü Atropatenə gəlmiş və
burada xristianlığın təbliği ilə məşğul olmuşlar. Cənubi Azər-
baycanda xristianlığın bilavasitə yayılması isə həvari Faddeyin
adı ilə bağlıdır. Atropaten əhalisi arasında xristianlığı yaymaq
şərəfi məhz ona həvalə olunmuşdu. Pavel, Foma və Varfolome-
yin ardınca həvari Faddey öz şagirdləri ilə birlikdə Atropatenə
gələrək indiki Maku bölgəsində xristianlığı yaymaqla
məşğul
olur. Xristian dininin düşmənləri Faddeyi və onun şagirdlərini
təqib edirlər. Həvari Faddey əzabla öldürülür. Şagirdləri onu
gizlicə dəfn edib Yerusəlim (Qüds) şəhərinə qayıdırlar. Həvari
Faddeyin qəbrinin yeri son vaxtlara qədər məlum deyildi. Onun
qəbri XX əsin II yarısında Maku şəhərinin yaxınlığında İran –
alman birgə arxeoloji ekspedisiyası tərəfindən aşkar edilmişdir.