Ş.Məmmədova Tarixin nəzəri problemləri. Mənbəşünaslığa giriş
39
mümkün olursa, tədqiqatçı tam dəqiqliyi ilə mənbənin yarandığı
dövrü müəyyən edə bilər.
Kağızın geniş istifadə olunmadığı dövrlərdən
qabaq su
nişanlarının sənədlərin saxtalaşdırılması üçün istifadəsi faktları
olduqca geniş yayılmışdı. Su nişanları üçün mövcud olma
müddəti 5, 10 və 15 il hesab edilir və onlar sənəd və kitablarda
istifadə olunduqları ildən öz-özlüyündə görünmürlər. Buna
baxmayaraq, əldə olunan tarixi mənbələrin həqiqiliyi və
orijinallığını müəyyən etmək üçün tarixçi su nişanlarını
müəyyən və tədqiq etmək qabiliyyətinə malik olmalıdır.
Diplomatik sənədlər
Qədim söz olan “diploma” “asılma lövhə cütü” mənasını
verərək, sənədlərin forması haqqında biliklər toplusunun
rəmzinə çevrilmişdir. Sənəd (document) müasir dövrümüzdə
tarixi fakta malik hər bir şeyə şamil edilir. Qeyd etmək lazımdır
ki, diplomatik elm çərçivəsində xronikalar, salnamələr,
məktublar, epitaflar və s. yazılı sənədlər bu sahəyə aid edilmir.
Diplomatika rəsmi fəaliyyətin nəticəsi kimi meydana çıxmış
kontrakt, sənəd, akt,
nizamnamə, məhkəmə qərarları və s.
mənbələrin tədqiqi ilə məşğuldur.
Diplomatika ilə tanışlıq ilk baxışda belə bir fikir
formalaşdırır ki, bu sənədlərlə yalnız diplomatikanın tədqiqatçısı
məşğul olmalıdır. Lakin tarixi tədqiqatın mürəkkəb
xüsusiyyətləri diplomatikanın tədqiqat üsullarının hər bir adi
tədqiqatçı üçün mühüm əhəmiyyətə malik olduğunu sübut edir.
Belə ki, mənbə tədqiqatçısı tədqiq etdiyi dövrün sənəd
Ş.Məmmədova Tarixin nəzəri problemləri. Mənbəşünaslığa giriş
40
rəsmiyyəti haqqında azacıq da olsa təsəvvürə malik olmalıdır ki,
mənəbələri lazımi səviyyədə təhlil edə bilsin.
Diplomatikada öyrənilən mənbənin rəsmi sənəd olmasının
təsdiqlənməsi mühüm əhəmiyyətə malikdir. Bununla mənbənin
rəsmi qiyməti, onun orijinal və ya saxta olması
müəyyənləşdirilir. Avropa və Asiya tarixinin, bu ərazilərdə
mövcud olmuş dövlət strukturlarının
fəaliyyətinin tədqiqi
yaradılan sənədlərin təkamülündə, onlarda əks olunan qiymətli
informasiyada ifadə olunur. Diplomatik sənədlərdə qeyd olunan
titul, müraciət üsulları və onların xüsusiyyətləri, müraciətin
səbəbləri və güman edilən nəticələrin təhlili vasitəsiilə dövr
haqqında olduqca dolğun və mükəmməl təsəvvür əldə edilə
bilər.
Diplomatika
mövcud akt, xartiya, müqavilə və s. sənədləri
dövlət və şəxsi mənşəli olmaqla iki növə ayırır. Sözsüz ki, bu iki
növ mənbələrin strukturu, yazılışı, müraciət üsulu və
imzalanmasında nəzərəçarpacaq fərqlər var.
Rəsmi diplomatik sənədləri məzmununa görə iki hissəyə
bölmək olar. Birinci hissədə sənədin yaradıcısının rəsmi
müraciəti, sənədin yazılma tarixi və yeri, şahidliyi əks olunur.
İkinci hissədə müəllif mətnin hansı məqsədlə yaradılması
haqqında şərh verir. Birinci hissə adətən başlanğıc protokol
(mətnin kim tərəfindən,
nə zaman, harada yazılması və dini
müraciət forması), ikinci hissə isə mətn (mətnini məzmunu,
göstərişlər, göstərişlər yerinə yetirilmədiyi təqdirdə görüləcək
tədbirlər) və son protokoldan (mətnin rəsmi təsdiqi, göndərilmə
tarixi, yeri və imza) ibarətdir.
Ş.Məmmədova Tarixin nəzəri problemləri. Mənbəşünaslığa giriş
41
Adətən rəsmi diplomatik sənədlər dövlətin başçısı, yəni
şah, kral, imperator tərəfindən imzalanır. Mətnin sonunda
yerləşən təsdiq ilk növbədə mənbənin dəqiqliyinə, rəsmiliyinə
dəlalət edir. Məhz buna görə də rəsmi sənədlərdə aşağıdakı
hallara xüsusi diqqət yetirmək lazımdır:
•
mənbənin yaradıcısının (şah, kral, imperator,
din xa-
dimi və s.) imzası;
•
məhkəmə rəsmisinin imzası;
•
prosesin şahidi olan və ya prosesdən bəhrələnən tərəfin
imzası.
Ümumiyyətlə, zaman keçdikcə diplomatik sənədlərin
sturktur və məzmununda ciddi dəyişikliklər baş vermişdir. Məhz
bu baxımdan erkən orta əsr diplomatik sənədləri ilə məs., XI-XII
əsr diplomatik sənədləri arasında böyük fərq mövcuddur. Sözsüz
ki, bu fərqlər orta əsr dövlətlərinin inzibati-idarə üsulu və
sisteminin, dövlət başçısının idarə üsulu, dövrün ictimai-siyasi
abı-havasının, mövcud olan siyasi əlaqələrin və s.
problemlərin
araşdırılmasında əvəzolunmaz mənbədir.
Klassik feodalizm dövrü Avropa və Asiyada baş vermiş
ciddi ictimai-siyasi dəyişikliklər tarixi mənbələrin kütləvi
şəkildə saxtalaşdırılması və məhv edilməsinə səbəb olmuşdur.
Bu baxımdan qorunub saxlanılmış diplomatik sənədlər və
aktların tədqiqi qaranlıq qalan səhifələrin işıqlandırılması üçün
mühüm əhəmiyyət kəsb edir.
Xronologiya
Ş.Məmmədova Tarixin nəzəri problemləri. Mənbəşünaslığa giriş
42
Tarixi sənədlərin və hadisələrin müasir xronoloji sistemi o
dərəcədə ənənəvi xarakter alıb ki, çox zaman tarixdə müxtəlif
zaman sistemlərinin olması haqqında məlumat unudulur. Müasir
dövrümüzdən və 400-500 il əvvəldən danışarkən, biz zamandan
əvvəl «bizim eramız», min il əvvəldən danışarkən isə
«eramızdan əvvəl» ifadəsini işlədirik. Lakin “bizim padşahın
ilində” ifadəsini heç
cür təqvimdə yerləşdirə bilmir, uzun
axtarışlar və hesablamalardan sonra bu padşahın ilini təqvimlə
müəyyən edə bilirik.
Xristian təqvimindən əvvəl işlədilən Yuli Sezarın təqvimi
qərb dünyasında işlədilən ən uzunömürlü təqvim sayılır.
Xristian təqviminin hesablanması xristian-monax Dionisiy
tərəfindən həyata keçirilmişdir. İsa Məsihin doğum ilini Roma-
nın əsasının qoyulmasından sonra 754-cü ildən götürən
Dionisinin sistemi ilk dəfə İtaliyada, sonra isə Fransa və
Almaniyada istifadə olunmağa başlandı.
Mənbələrin yaranma tarixinin müəyyənləşdirilməsinin
mürəkkəbliyi ilk növbədə müxtəlif
region və ölkələrin müxtəlif
astronomik hesablama metodlarından və təqvim sistemlərindən
istifadə etməsi idi. Məhz buna görə tarix elmində xronoliji
sistemlərin öyrənilməsi və bir sistemdən digərinə keçidin
hesablanması tədqiqatçılar üçün əhəmiyyət kəsb edən
əməliyyatdır. Çox zaman tarixi hadisə və mənbələrin yazılma
tarixini müəyyənləşdirmək üçün xronoloqlar hər konkret il üçün
ayrıca xronoloji cədvəl hazırlayırlar.
Xristian dünyasında Qərb və Şərq təqvimi fərqləndiyi
kimi, islam dünyasında da hicri təqviminin yaranması, hicri