Ş.Məmmədova Tarixin nəzəri problemləri. Mənbəşünaslığa giriş
55
səviyyəsini və xüsusiyyətini əks etdirən
mənbələri bir neçə növə
bölürlər:
•
notalar – dövlətin birinci, ikinci və ya üçüncü şəxsi
tərəfindən yazıla bilərdi. Adətən bu sənədlər səfir və ya
digər rəsmi şəxslər tərəfindən təqdim olunur və onların
bir neçə surəti saxlanılırdı;
•
verbal notalar – adətən dövlətin üçüncü şəxsi tərə-
findən yazılır, imzalanır və ünvanlanırdı. Bu cür
sənədlər hər hansı sualın qoyulması və ya müzakirə
mövzusunun müəyyənləşdirilməsi üçün hazırlanırdı;
•
memorandum (memorie, memorial) – əldə edilmiş
sazişin və ya razılaşmanın mövzusunun dəqiqləşdiril-
məsi məqsədi ilə hazırlanırdı.
Bu cür sənədlərdə
ünvan, yazılma tarixi göstərilmir, onlar kiçik məktubla
müşayət olunurdu;
•
kombinə edilmiş və ya birgə notalar – bir neçə xarici
dövlətlərin adından hazırlanmış və onların hər hansı
dövlətə təsiri üçün yaradılmış ittifaqının məqsədini
açıqlayan sənədlərdir. Adətən onlar ciddi siyasi prob-
lemlərin mövcudluğuna dəlalət edirlər;
•
müəyyənləşdirilmiş (notes identiques) notalar – hər
hansı bir dövlətə təsir məqsədi ilə yaranan sənədlərdir.
Bu sənədlərin müəyyən mehribanlıq tonunda
yazılmasına
baxmayaraq, onların yaranması səbəbi
notaların ümumən dostluq xarakteri daşımadığına
sübut edir;
Ş.Məmmədova Tarixin nəzəri problemləri. Mənbəşünaslığa giriş
56
•
etimadnamələr (lettresde chancellerie) adətən başqa
ölkələrə xidmətə göndərilmiş səfirlərin təyinatı üçün
hazırlanan sənədlərdir və nisbətən formal xarakter
daşıyır. Bu sənədlər ciddi tərtib olunmuş struktur və
formaya malikdirlər. Eyni forma hər hansı yüksək
şəxsin ölümü, təbriki və baş sağlığı ilə əlaqədar hazır-
lanmış sənədlər üçün də qəbul olunmuşdur.
Qafqaz və Azərbaycan tarixi üzrə XY-XYIII əsrlərdə
Qərbi Avropa missionerləri, səfirləri, rus səfirləri və
kəşfiyyatçıları tərəfindən tərtib edilən
və göndərilən sənədlərin
təhlili dövrün sosial-iqtisadi, siyasi abı-havasının tədqiqi üçün
mühüm əhəmiyyət kəsb edir.
Tarixi coğrafiya
Xalqların tarixi onların yaşadıqları coğrafi mühitdən ayrı
tədqiq oluna bilməz. Müasir dövrdə coğrafi mühitin bəşər
tarixində, cəmiyyətlərin təkamül prosesində oynadığı rola
mühüm əhəmiyyət verilir. Müasir tarixçilər bu faktorun tarixdə
qeydə alınması və öyrənilməsi üçün sələflərinin görmədikləri və
ya qeydə ala bilmədikləri bir sıra sahələrdə olan boşluqları
doldurmalı olurlar.
Sözsüz ki, ətraf mühitin, coğrafi və iqlim şəraitinin xalq-
ların və millətlərin taleyində və tarixində başlıca rol oynadığını
iddia etmək düzgün olmazdı, lakin
bu faktorun güclü təsirə
malik olduğunu da danmaq qeyri-mümkündür. Tarixin tam,
obyektiv bərpası üçün bütün sahələrin-qanunların, dinin,
mühitin, mədəniyyətin və s. qarşılıqlı əlaqə və təsirinin nəzərə
Ş.Məmmədova Tarixin nəzəri problemləri. Mənbəşünaslığa giriş
57
alınması zəruridir. Coğrafiyanın “İnsan coğrafiyası” adlanan
bölməsi məhz bu problemlərin həlli ilə məşğuldur.
Xalqların köçü və yerdəyişməsi, işğallar və müharibələr,
öyrənilən ərazi haqqında müəyyən coğrafi biliklərə malik
olmadan tam bərpa edilə bilməz. Tarixin bəşəriyyət,
xalqlar və
millətlər haqqında verdiyi bilikləri, onların mövcud olduqları,
yaşadıqları coğrafi mühit və şəraiti öyrənmədən anlamaq
mümkün deyil. Coğrafi mühitin xalqların siyasi quruluşuna,
etnik xüsusiyyətlərinə, intellektual inkişafına təsir göstərməsinə
dair fikirlər müasir tədqiqatlar nəticəsində tam sübuta
yetirilmişdir.
Hər bir ciddi tarixi tədqiqat əsəri ölkənin təsvirindən
başlayır. Bu giriş xalqların faciəsinin izahı və anlaşılması üçün
mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Qədim
Misir tarixinin öyrənilməsi
zamanı ətraf mühitin, sərhədlərin, torpağın, iqlimin və çayların
təsviri bəlkə də ilk zaman kifayət qədər effektli səslənmir. Lakin
tarixi şəraitin xüsusiyyətləri, iqtisadi həyatın inkişaf
istiqamətləri, Misirin dövlət quruluşu, əhalinin iqtisadi
vəziyyətinin təsvirini coğrafi faktorlarla əlaqələndirmədən onun
inkişaf istiqamətlərinin səbəblərini izah etmək mümkün olmaz.
Müasir Qafqaz və Azərbaycan tarixşünaslığında son
dövrlər ən aktual problemlərdən birinə çevrilmiş etnogenez
məsələsinin araşdırılması üçün tarixi coğrafiyaya ekskurs
labüddür. Qədim və orta ərs Qafqazının, eləcə də Azərbaycanın
mövcud olduğu coğrafi şəraitin, tarixi
sərhədlərin və coğrafi
mühitin hərtərəfli təhlili etnogenez probleminin qarşıya qoyduğu
mürəkkəb sualların bir qisminə cavab vermək imkanı yaradır.
Ş.Məmmədova Tarixin nəzəri problemləri. Mənbəşünaslığa giriş
58
Coğrafi mövqe və iqlim şəraitinin xalqların tale və
tarixində mühüm rol oynaması hələ qədim yunan-roma tarixi
məktəbi tərəfindən qeyd edilmişdir. Eramızın I-II əsrlərində
yaşamış məşhur coğrafişünas alim Klavdiy Ptolemeyin tərtib
etdiyi «Coğrafiya» və «Coğrafiya üzrə rəhbərlik» adlı əsərləri
uzun müddət dünya alimlərinin stolüstü kitabına çevrilmişdi.
Təsviri deyil, riyazi coğrafiyanın tərəfdarı olan Ptolemeyin
əsərlərinə daxil edilmiş atlas və xəritələr dövrümüzə gəlib
çatmış ən mükəmməl vizual mənbə sayılırlar.
Yunan-roma məktəbinin bu ənənələri sonralar ərəb
alimləri tərəfindən davam etdirilmişdi. Ərəb alimləri içərisində
«ərəb Herodotu» adını qazanmış X əsr
müəllifi əl-Məsudinin
yaratdığı coğrafi əsər xüsusi maraq doğurur. Uzun müddət
səyahət etmiş Məsudi İranda, Qafqazda, Xəzər dənizi ətrafındakı
ölkələrdə, Xəzər xaqanlığında olmuş, əsərlərini şəxsi
müşahidələri əsasında yazmışdı. İlk dəfə öz əsərində («Qızıl
yuyulan yer və cavahirat mədənləri) tarixi və coğrafi bilikləri
ümumiləşdirən Məsudi öz dövrünün ölkələri və xalqları
haqqında maraqlı məlumatlar qeydə almış və xəritələr çəkmişdi.
Dünyanın məşhur coğrafişünas alimi, kartoqrafı, səyyahı
sayılan İdrisinin tərtib etdiyi xəritə və atlaslar Avropa, Afrika, o
cümlədən Qafqaz və Xəzəryanı ölkələrin tarixinin öyrənilməsi
baxımından olduqca qiymətli mənbədir. XII əsr müəllifi olan
İdrisi Kordovada təhsil almış,
elmi fəaliyyətini Palermoda,
Siciliya kralı II Rojerin sarayında davam etdirmişdi. Kralın
sifarişi ilə o dövrə qədər dünyanın artıq məlum olan hissəsinin
xəritəsini gümüşü yastı dairə şəklində tərtib edən İdrisi dünyanı