169
məhsulu yetişdirilməsi və ya əldə edilməsində bilavasitə ma-
raqlı olmalıdırlar. Çünki yalnız cins, məhsuldar toxum mate-
rialı ilə öz əkin ehtiyaclarını təmin edən təsərrüfatlar
sahələrdən yüksək məhsul əldə edilməsinə nail ola bilərlər.
Belə olan halda bütün torpaq mülkiyyətçilərinin rifah halı
yaxşılaşar və ölkəmizdə kənd təsərrüfatı məhsullarının bolluğu
yaradılmasına nail olunar.
9.12. Sort toxumların laboratoriyada yoxlanılması
Fermer toxumu yoxlatmamış səpərsə, böyük ziyan çəkə
bilər. Toxumu yoxlamaqda məqsəd toxum və cücərtilərinin
əlamətlərinə görə toxumun sortluluğunu müəyyən etməkdir. Bu
üsul toxum qrupunun əlavə yoxlanmasına imkan verir.
Laboratoriya üsulunda sortlar cücərmə konuslarına, birinci
yarpaqların və yarpaq qınının tüklülüyünə görə yazlıq və
payızlıq olması; qırmızı dənli buğda, bərk və ya yumşaq buğda
olması, sarı dənli vələmirin ağ dənli vələmirlə, iki cərgəli arpa-
nın çox cərgəli arpa ilə, şəkər çuğundurunun yem və mətbəx
çuğunduru ilə zibillənmə dərəcəsi müəyyən edilir. Payızlıq
buğda cücərdikcə 3, yazlıq buğda isə 5 kökcük buraxır,
payızlıq buğdanın böyümə konusu gec, yazlıq buğdanınkı isə
tez uzanır, payızlıq buğdanın birinci yarpağı tüksüz, yazlıq
buğdanınkı isə tüklü olur.
Yumşaq buğdanın dəni qısa, en kəsiyi dairəvi, dənin yuxarı
hissəsində kəkil olur, bərk buğdada isə dən uzunsov, en kəsiyi
dairəvi-üçbucaq şəklində olur, dənin yuxarı hissəsi isə
kəkliksiz və ya çox zəif olur, dənin en kəsiyi əksər halda
şüşəvarı olur. Qırmızı dənli buğda sortlarının dəni 5 faizli
natrium (NaOH) və kalium (KOH) qələvisində 15 dəqiqə
saxlandıqda qırmızı qonur, ağ dənlər isə açıq krem rəngi alır.
Suda 15 dəqiqə müddətində qaynatmaq yolu ilə də dənin
rəngini təyin etmək olar. Sortları şübhə törədən dənlərdən hər
hansı bir qaba töküb 15 dəqiqə qaynatmaq lazımdır. Bu müd-
170
dətdən sonra dən rənginin dəyişib qonurlaşırsa qırmızı, dəyiş-
mirsə ağ dənlər hesab olunur. Yadda saxlamaq lazımdır ki,
qaynatma 15 dəqiqədən artıq davam edərsə, ağ rəngli dənlər
də qonurlaşa bilər.
İki cərgəli arpadan fərqli olaraq, çox cərgəli arpada dənlər
bir bərabərdə olmur. Şəkər çuğundurunun cücərtiləri isə
qırmızı olur. Beləliklə, fermerlər qeyd olunanlara əməl etsələr
sortların zibillənmə dərəcəsi müəyyən edilir və toxum materialı
qiymətləndirilir.
Sortun torpaqda yoxlanması, xüsusi ayrılmış sahələrdə
aparılır. Bu məqsədlə ayrılan torpaqlar ərazi üçün tipik və
relyefi düz olmalıdır.
Torpaqda yoxlama aparmaq üçün (orta nümunə qaydasına
uyğun) nümunə götürülür və həmin toxum nümunəsi üç cərgə
səpilir. Sonra üzərində fenoloji, fito-entomoloji müşahidələr
aparılır və tarla jurnalında qeyd edilir. Bitkinin sort əlamətləri
tamamilə inkişaf etdikdən sonra nümunələr nəticəsində sort
qiymətləndirilir, onun başqa sort və növlərlə zibillənmə
dərəcəsi müəyyənləşdirilir.
9.13. Toxumun tarla cücərmə qabiliyyətinin artırılması
yolları
Toxumşünaslığın qarşısında duran əsas problemlərdən ən
vacibi toxumun tarla cücərmə qabiliyyətinin artırılması yol-
larının elmi əsaslarla işlənməsidir.
Planlaşdırılmış, yüksək və davamlı, yaxşı keyfiyyətə malik
məhsul almaq üçün, optimal sıxlığa malik cücərtilər almaq və
saxlamaq çox vacibdir. Bu məsələni düzgün səpin norması
tətbiq etməklə, aqrotexnikanı və böyümə şəraitini yaxşılaşdıra-
raq toxumun keyfiyyətini artırmaqla həll etmək olar. Laborato-
riya cücərtiləri çox yaxşı nəticə verməsinə baxmayaraq, veril-
miş normada və optimal müddətdə əkilmiş toxum hər zaman
yaxşı nəticə göstərmir. İstehsal şəraitində çox vaxt seyrək çıxış
171
alınır və bu zaman toxumu yenidən səpmək lazım gəlir.
Böyümə qabiliyyətinə malik olan toxumların hamısı cücərə
bilmir və çıxışın sıxlığı təkcə səpin norması ilə deyil, həm də
toxumun tarla cücərmə qabilyyəti ilə müəyyən edilir.
Toxumun tarla çıxışı – Tarla cücərməsi tarla şəraitində to-
xumların cücərməsinin müəyyən edilməsidir. Bu cücərti vermiş
toxumların səpilmiş toxumların miqdarına olan faizlə nisbətidir.
O demək olar ki, bütün hallarda laboratoriya cücərməsindən
aşağı olur.
Bitkinin yaşaya bilməsi – Bu yığım üçün qorunub sax-
lanmış bitkilərin miqdarının, ümumi çıxışların miqdarına faizlə
olan nisbətidir. Bu göstərici inteqraldır və toxumun konkret
şəraitdə məhsulun formalaşmasında mühüm rolu olan yararlı
bitkilər əmələ gətirməsinə malik olmaq xüsusiyyətidir.
Beləliklə, optimal sıxlıq əldə etmək məqsədilə lazım olan
səpin normasını dəqiq hesablamaq üçün bitkinin orta faktiki
yaşama qabiliyyətini bilmək lazımdır.
Toxumun tarla çıxışı ilə bitkinin seyrəkliyi arasında müəy-
yən edilmiş əlaqə vardır. Toxumun tarla çıxışı nə qədər aşağı
olarsa, ona uyğun da bitkilərdə seyrəklik olur. Məsələn, yazlıq
buğdada toxumun tarla çıxışı 72,2% olduqda, seyrəklik 15,5%,
arpada isə uyğun olaraq 77,7 və 8,9% arasında olur.
Toxumun tarla cücərmə qabiliyyəti cücərti və yığıma qədər
sağ qalan bitkilərin sıxlığına, məhsuldar kolun miqdarına və s.
bu kimi məhsuldarlıq elementlərinin formalaşmasına əhəmiy-
yətli təsir edir. Toxumun tarla cücərmə qabiliyyətinin artması
bu əlamətlərin də artmasına səbəb olur. Bu göstəricinin böyük
aqronomik əhəmiyyəti də elə bununla bağlıdır. Bundan başqa,
məhsuldarlıq nəinki bitki sıxlığının, həmçinin onun məhsulu-
nun azalması ilə də aşağı düşür.
Beləliklə, kənd təsərrüfatı elminin və təcrübəsinin qarşısında
duran vəzifələrdən biri də həyat qabiliyyəti olan bütün toxum-
lardan yararlı cücərtilərin alınmasını təmin edən üsulların
istehsalatda işlənməsi və tətbiq edilməsidir.
Dostları ilə paylaş: |