166
hazırlanır (5 damcı).
Bioloji üsul. Bioloji üsul toxumların xarici və daxili yo-
luxmalarının aşkar edilməsi üçün istifadə olunur. O göbələk və
bakteriyalar yoluxmuş toxumlarda onların inkişaf və boyatma-
sının stimulyasiya (böyüyüb artmasına kimyəvi və fiziki təsir)
olunmasından ibarətdir. DÜST 2 üsul tövsiyə edir: toxumların
rütubətli kamerada və qidalandırılmış mühitdə yetişdirilməsi.
Rütubətli kamerada yetişdirilmə toxumların göbələklərlə
(fuzarioz, helmintosporoz, askohitoz və s.) və bakteriyalarla
yoluxmasını aşkar etmək üçün istifadə edilir.
Bakteriyalarla törədilmiş xəstəliklər toxumların toxumaları-
nın seliklənməyi və yumşalması ilə təyin edilir. Göbələklərlə
yoluxmuş, cücərmiş və cücərməmiş toxumlar müxtəlif formalı,
ləkə və rəng şəklində cücərtinin hissələrinin məhv olması və
yaxud eybəcərliyi ilə seçilir.
Əsas bitkinin toxumlarından 100 və ya 50 toxumdan (bit-
kidən asılı olaraq) ibarət olan 4 nümunə götürülür. Xırda to-
xumlu bitkilər Petri və ya Koxa kasalarında süzgəc kağızın
üzərində, nəm tənzifdə yetişdirilir. Iri toxumlu bitkilər yetiş-
dirmə qabında nəmləndirilmiş qumda yetişdirilir. Buğda və
çovdar süzgəc kağızlardan hazırlanmış rulonlarda yetişdirilir.
Toxumların yetişdirilmə şəraiti cücərmə qabiliyyətinin təyin
edilməsi prosesi ilə əsasən eynidir.
Iş zamanı steril şəraitə riayət olunur. Toxumların daxili
infeksiyasının üzə çıxması üçün yetişdirilməzdən əvvəl onlar
96%- li spirt məhlulu ilə 1 dəq ərzində, 0,5%-li kalium perman-
qanat məhlulunda 5 dəq ərzində və başqa dezinfeksiyaedici
maddələrlə dezinfeksiya edilir. Toxumlar spirtlə işləndikdən
sonra steril və ya təzə qaynadılmış su ilə yuyulur. Sonra steril
süzgəc kağızlar arasında qurudulur.
Bir çox xəstəliklərin törədiciləri toxumları qidalandırılmış
mühitdə yetişdirdikdə daha yaxşı üzə çıxırlar: kartof və yaxud
kartof qlikoza aqarında (dəniz yosularından alınan, bakterio-
logiyada və qənnadı işlərində istifadə olunan qatı bitki həlimi),
167
pivə şirəli aqarda, Çapeka mühitində və s. Aqarlı mühitlərdə
mikroorqanizmlər inkişaf edərək, yoluxmuş toxumlardan sub-
trata (qida verici mühit) keçirilir və aydın görünən kaloniayalar
əmələ gətirirlər. Üzərində kaloniyalar əmələ gəlmiş toxumlar
sayılır, hesablanır və xəstə toxumların% -i təyin edilir.
Törədicilərin növləri kaloniyaların rənginə görə və əlavə olaraq
mikroskopla baxdıqdan sonra təyin edilir. Müxtəlif törədicilə-
rin sporlarının formaları və eləcə də toxumların yoluxmasının
təyin edilmə üsulları 12044-81 DÜST –də verilmişdir.
Orada həmçinin toxumların xəstəliklərlə yoluxmasının ilkin
qiymətləndirilməsi üçün istifadə olunan lüminessent üsul da
verilmişdir. Xüsusi əsasnamələrdə toxumların yoluxmasının tə-
yin edilməsinin anatomik və seroloji üsulları təsvir edilmişdir.
9.10. Toxumun təsərrüfat yararlılığının təyini
Fermerlər toxum materialının təsərrüfat yararlığını müəyyən
etmək üçün cücərmə və təmizlik faizini bilməlidirlər. Bunları
bildikdən sonra toxumluq materialın təsərrüfat yararlığı
müəyyən edilir. Tutaq ki, toxumların cücərməsi 97%, təmizliyi
isə 96%-dir.
Toxumun təsərrüfat yararlılığını təyin etmək üçün aşağıdakı
düsturdan istifadə etmək olar:
Y =
100
CxT
Burada
Y – toxumun təsərrüfat yararlığı;
C – toxumun cücərmə faizi;
T – toxumun təmizlik faizi.
Belə olduqda toxumun təsərrüfat yararlığı belə olacaqdır.
Y =
%
12
,
93
100
96
97
100
=
=
x
CxT
168
Demək, 100 kq buğda toxumunun 93 kq-ı təsərrüfat üçün
yararlı, 7 kq-ı yararsızdır. Bunun təyin edilməsi səpin nor-
masının düzgün təyin edilməsinə kömək edir. Səpin norması
100% təsərrüfat yararlığına görə hesablanmalıdır.
9.11. Toxumun mütləq çəkisinin təyini
1000 ədəd toxumun quru maddəyə görə hesablanmış qram-
larla çəkisinə mütləq çəki deyilir. Hər sortun toxumunun həmin
sorta məxsus orta mütləq çəkisi vardır. Bitkilərin becərilmə
şəraitindən asılı olaraq bu orta çəki artıb azala bilər. Mütləq
çəki müxtəlif bitki toxumlarının iriliyini göstərir, sort daxilində
isə toxumun ehtiyat qida ilə nə dərəcədə dolmasını xarakterizə
edir. Kənd təsərrüfatı bitkilərin yüksək mütləq çəkiyə malik
olan toxumla təmin etdikdə, bu cür toxumdan qüvvətli bitki
inkişaf edir və yüksək məhsul verir.
Toxumun mütləq çəkisini təyin etmək üçün götürülmüş to-
xum nümunəsi əvvəlcə hər cür zibildən təmizlənir və qarış-
dırılır. Sonra normal rütubətliyə malik olan toxumlardan seç-
məmək şərti ilə bir nümunə ayrıldıqda texniki tərəzidə 0,01 qr
dəqiqliyinə qədər çəkilir. Sonra bu iki nümunədən orta rəqəm
tapılıb ikiyə vurulur. 1000 ədədin çəkisi, yəni mütləq çəki ta-
pılır. Əgər iki nümunə arasında 3%-dən çox fərq olarsa, üçüncü
nümunə götürülür. Toxumlar xırda olduqda (məsələn, yonca,
tütün, tərəvəz bitkilərinin toxumlarından) birdəfəlik seçmədən
1000 ədəd toxum sayılır və çəkilir. Alınan rəqəm mütləq çəki
hesab edilir.
Sortdan, iqlim, aqrotexniki və torpaq şəraitindən asılı olaraq
mütləq çəki müxtəlif bitkilərdə dəyişilir. Məsələn, qarğıdalı müt-
ləq çəki 100 qramdan 500 qramadək; darıda 4 qramdan 8 qra-
madək; çəltikdə 23 qramdan 40 qramadək; noxudda 15 qram-
dan 28 qramadək; buğdada 30 qramdan 42 qramadək və bəzən
çox; lobyada 120 qramdan 600 qramadək və daha çox olur.
Ölkəmizin fermer təsərrüfatları yüksək keyfiyyətli toxum
Dostları ilə paylaş: |