175
şəkildə aparılmalıdır.
6. Toxumların keyfiyyətinin tarla cücərməsinə təsiri.
Yaxşı çıxışlar almaq üçün
yüksək cücərməyə və cücərmə
enerjisinə malik olan toxumlardan istifadə etmək lazımdır.
Laboratoriya cücərməsi əhəmiyyətli dərəcədə toxumların
tarla cücərməsini təyin edir. Aşağı laboratoriya cücərməsinə
malik olan toxumlar 3 müxtəlif keyfiyyətli fraksiyalardan
ibarətdir;
1. Yararlı toxumlar – cücərmə enerjisi və boyatma gücü
yüksək olan, onlar həm laboratiryada, həm də tarlada yüksək
cücərməyə malikdirlər;
2. Ölü toxumlar; onlar nə laboratoriyada, nə də tarlada
çıxış vermirlər;
3. Bu toxumlarda hüceyrələrin və toxumların məhvolma pro-
sesi artıq başlanıb lakin, onlar laboratoriya şəraitində hələ də
cücərirlər. Tarlada isə ya cücərmirlər, ya da ki, çox zəif çıxışlar
verirlər ki, bunlarda sonradan məhv olur. Sıxlığa görə normal
çıxışlar almaq üçün laboratoriya şəraitində yox tarlada səpin
normasına düzəlişlər etmək lazımdır. Lakin bu da bir qayda
olaraq, toxumların həddən çox sərf olunmasına gətirib çıxarır.
Zəif laboratoriya çıxışlarına malik olan kondisiyasız
toxumları kondisiyalı toxumlarla əvəz etmək mütləqdir.
Toxumların zədələnməsi tarla çıxışlarının zəifləməsinin
ciddi səbəblərindən biridir. Əlverişsiz şəraitdə rüşeymin
böyüməsi və qida maddələrindən istifadə etməsi zəifləyir.
Zədələnmiş toxumlara mikroorqanizmlər daxil olaraq tez bir
zamanda artır və ehtiyat qida maddəsini tam istifadə edirlər.
Bəziləri isə toxumlarda xəstəliklər törədirlər. Bununla da
rüşeym normal inkişaf edə bilmir və məhv olur.
Qlafları zədələnmiş toxumlar səpindən sonra əlverişsiz şə-
raitə (aşağı temperatur, nəmliyin çatışmamazlılığı və s.)
düşdükdə toxumların tarla cücərməsi kəskin aşağı düşür.
Zədələnmiş toxumların xüsusən də əlverişsiz şəraitdə sax-
lanması çətindir. Çünki, onların zədələnmiş qlafından
göbələk
176
və bakteriyalar daxil olur ki, bu da tarla cücərməsini aşağı salır.
Deməli tarla cücərməsini artırmaq üçün zədələnməmiş,
bütöv qlaflı toxumlar səpmək lazımdır. Lakin, son zamanlarda
məhsulun yığımı və toxumların işlənməsi zamanı müasir tex-
nika və maşınlardan istifadə olunduğu üçün zədələnmiş
toxumları təmamilə xaric etmək mümkün deyil. Bu zaman
sadəcə olaraq optimal yığım müddətini,
üsulunu seçərək və
toxumların yığımdan sonra işlənməsini səmərəli təşkil edərək
zədələnmiş toxumların sayını azalda bilərik.
Toxumların iriliyi, ağır çəkililiyi də tarla cücərtilərinə təsir
edir. Cücərtilər yarpaq və kök əmələ gətirənə kimi toxumda
olan ehtiyat qida maddələrinin hesabına qidalanırlar. Toxum-
larda ehtiyat qida maddələri nə qədər çox olsa cücərti bir o
qədər qüvvəli olar. Belə cücərtilər əlverişsiz şəraitə asanlıqla
dözürlər və torpağın üzərinə tez çıxırlar.
Toxumların fizioloji yetişkənliyi də
tarla cücərtisinə mü-
hüm dərəcədə təsir göstərir.
Yetişmə dövründə temperatur
rejiminin kəskin dəyişmələri və hava nəmliyinin artması to-
xumları fizioloji baxımdan yararsız (yüksək nəmlikli, uzun
müddət sakitlik dövrü, aşağı cücərmə enerjisi və s.) edirlər.
Məhsuldar toxumların müxtəlifcinsliliyi laboratoriya və
tarla cücərməsi arasında olan fərqlərin əsas səbəblərindən
biridir. Toxumların fizioloji və fiziki xüsusiyyətlərə görə müx-
təlifcinsliliyi dənin sünbüldə yerləşməsi ilə izah olunur. Həm-
çinin sünbülün hansı yarusda formalaşmasından da asılıdır.
Belə ki, laboratoriya şəraitində 3-cü yarusdan olan toxumlar
yüksək cücərmə faizi verirlər. Lakin,
boyatma gücünə görə
aparılan analizlər onların az qiymətliliyini göstərir. Tarla
şəraitində isə 3- cü yarusdan olan toxumlar az cücərti verirlər.
Əgər laboratoriya cücərtisi 3-cü yarus toxumlarda 1-ci yarus
toxumlara nisbətən 3,2% az olarsa, onların tarla cücərtisi də
18,1% az olacaq.
Toxumların dərmanlanması tarla cücərtisinin artırılma
üsullarından biridir. Xüsusən də, toxumlar tez əkildikdə və
177
yaxud yenidən soyuqlar düşəndə. Fungisidlərin effektliyi bir
çox səbəblərdən asılıdır: preparatın özündən, torpağın vəziy-
yətindən, sort xüsusiyyətlərindən, toxumun keyfiyyətindən.
Pestisidlərin yüksək effektli təsirini təmin etmək və toxumların
tarla cücərməsini artırmaq üçün preparatların normalarına və
istifadə texnologiyalarına riayət etmək lazımdır.
Mikroelementlər toxumların tarla çıxışına və bitkilərin
sonrakı inkişafına müsbət təsir göstərir.
Son zamanlar müxtəlif
mikroelementlərin bitkilər üçün fizioloji əhəmiyyəti çox böyük
maraq yaradır. Onların əkinçilikdə istifadə üsulları və
metodları işlənilib.
Mikroelementlər bitkilərdə gedən mühüm proseslərin bir
çoxunda iştirak edirlər. Məsələn tənəffüsdə; onlar protoplaz-
manın vəziyyətini dəyişirlər. Onları toxumların cücərməsi za-
manı fermentativ proseslərin aktivizatorları hesab etmək olar.
Mikroelementlərin effektliyi torpaqda onların bitki üçün
əlverişli formada olmasından, bitkilərin
bioloji xüsusiyyətindən
və s. asılıdır.
Bitkilərə istifadə edilən mikrogübrələrin tərkibində B, Co,
Mg, Mn, Zn, Cu və s. olur.
Boy maddələri. Son zamanlar bitkilərin boylarını artıran
preparatlar – boy və boy aktivləşdirən maddələr (hibberellin və
s.) daha çox diqqət cəlb edirlər. Bu preparatlarla toxumları işlə-
yərək (100 kq qarğıdalı toxumuna 1-2 qram) yaxşı çıxışlar almaq
olar. Bu zaman əlverişsiz şəraitdə də tarla cücərtiləri əmələ gəlir.
7. Aqrotexnika və toxumların tarla cücərməsi. Aqrotex-
nikanın səviyyəsi nə qədər yüksək olarsa, torpağın xüsusiyyə-
tinə, hava şəraitinə və toxumların tələbatına uyğun aparılsa
tarla cücərtisi bir o qədər yüksək olar. Aqrotexnikanın səviy-
yəsi ilə yüksək məhsuldarlığın və toxumların tarla cücərməsi
arasında sıx əlaqə var.
Toxumların tarla cücərməsinin artırılması üçün ümumi
aqrotexnikanın səviyyəsini və əkinçiliyin mədəniyyətini qaldır-
maq lazımdır.