Әvvəllər
dini mətnlər, klassik ədəbi mətn ‐
lərə (filologiya) və hüquqi mətnlərə tətbiq
olunmuş olan hermenevtik metoddan miras
qalan üçüncü baxış tərzi insan təcrü bələrinin
«oxunması» adlandıraca ğı mız şeylə bağlı şərh ‐
lərin çoxluğunu vurğulayır. Bu üçüncü tərzli
fəlsəfə, başqa bütün növ fəlsəfənin ilkin təsəv ‐
vürlərdən asılı olma ması iddiasını araşdırır. Bu
üçüncü təmayülün başlıca ustad ları Diltey,
Haydigger və Qadamerdir.
Mən bundan sonra bu dialoqda üç baxış
tərzini də ifadə etmək üçün fenomenologiya
terminindən istifadə edəcəm.
Jan Pier Şonjü: Hələ tələbə ikən mole ‐
kulyar biologiya sahəsindəki inkişaf mənə
təsir etdi. Altmışıncı illərdən başlanan bu proyekt
hələ də uğurla davam edir. «Allosterik proteinlər»
adlandırılan molekul lardan bəziləri təyin ‐
edici xüsu siy yətlərə malikdir. Bu proteinlər
hüceyrənin yaşamasına şərait ya radır. Bun‐
lar, eyni zamanda hü ceyrənin xarici şəraitə
uyğun laşması üçün də aç‐bağla funk si ya sını
görən düy mələr (komu ta torlar) vəzifəsini də
yerinə yetirir. Hü cey rənin bu funk si yalarını
fiziki‐kimyəvi məf hum lar çərçivəsində anla‐
maq tədqiqat ənənəsinin yaranmasına səbəb
olmuşdur və mən də bura daxiləm. Bundan
başqa bu kamutatorlara bənzəyən sinir hücey ‐
rələri arasın
dakı əlaqəni yaradan kimyəvi
maddi reseptorlar «nevrotrans
mit
terlər»
(neurotransme eurs) mövcuddur. Beyni‐
mizin bütün funksiyaları, ən bəsitindən ən
mürəkkəbinə qədər bu molekul‐komuta
‐
torları işə salır və xarici dünya ilə birbaşa
əlaqə qurmağımıza imkan yaradır. Sinir hücey ‐
rələri arasındakı əlaqələr beyinin inkişaf
prosesi boyunca mərhələli olaraq qurulur və
yeni əmələ gələn orqanizm təcrübə və yanıl ‐
malara, yoxlama və sına malara, seç məyə
dayanaraq öz funk siyasını yerinə yetirir.
Qısası beyin deyincə hər şeyi ilə hazır və
vəzifəsini yerinə yetirə cək «genetik struktur»
deyil, ümumi genetik çərçivə daxilində bir
çox epigenetik ünsür lə rin arxa‐arxaya və iç‐
içə beyin toxumala rın da (neyron şəbəkə ‐
sində) yerlərini alması anlaşılmalıdır. Beyin
daxilində gedən inki şaf edici funksiyalar bi‐
oloji təkamül mərhə ləsində fiziki, ictimai və
mədəni ətrafla da əlaqə qurur. Beləcə təbii
olaraq bəşəri və humanitar elmlərlə biolo ‐
giya arasında son dərəcə məhsuldar müna ‐
sibət qurulur.
Az əvvəl qeyd etdiyiniz «Neyronal İnsan»
kitabım sayəsində anladım ki, molekuldan
ruhi funksiyalara qədər (psixiatriya) mövcud
məlumatları sistemləşdirmə təşəbbüsü, beyin
və funksiyalarına dair mənim layihələrimə
geriyə doğru güclü təsir etmişdir. Bu möv ‐
zuda Rene Tomun baxış tərzini mənim ‐
səyirəm. Ona görə bir modelləmə cəhdində
mühüm olan onun ontolojik hədəf sahəsidir,
yəni şeylərin və varlıqların əsas və köklərinə
dair təsəvvürlərimizə etdiyi və edəcəyi tə ‐
sirdir, başqa sözlə, altında yatan fəlsəfədir.
«Neyronal İnsan» kitabını yazarkən Spino ‐
zanın «Etika»sını və düşüncəsinin mahiyyə ‐
tini və qətiliyini kəşf etdim. Spinoza deyirdi:
«İnsanların hərəkətlərini və arzularını, xətlər,
səthlər və cisimlər kimi tədqiq edəcəm». Bir
«neyronal insan» necə əxlaqi subyekt ola
bilər? Bu gün sizinlə dialoq qurma istəyimin
də əsasında bu gizlənir.
Pol Rikör: Ağlıma Jorj Konqilem və Qastun
Başlyar gəlir. Konqilemin «Canlının Biliyi»
adlı əsəri mənim üçün bu dialoqda mühüm
mənbə olacaq. Konqilem filosof və bir həkim
kimi canlı varlığın öz ətrafını necə qur du ‐
50
ELM DÜNYASI
/ Elmi‐kütləvi jurnal / 2 (06) 2014
ğunu, öz hərəkətində «canlılıq dəyərini» necə
əks etdirdiyini göstərir. Canlı təbiətdə fiziki
qanunlardan kənar normalar sistemi qurur.
Başlyara gəlincə, «Elmi Zehnin Yaranması» adlı
kitabında bu istiqamətdə epistemolojik qop ‐
manı izah edir.
Jan Pier Şonjü: Bundan başqa Karl Popper
ilə Con Ekles arasındakı dialoqu da bilirik.
Bunlardan biri filosof, digəri isə nevrobioloq
idi. Müştərək əsərləri «Öz və Beyni» (The Self
and its Brain) adını daşıyır.
Pol Rikör: İkisi birlikdə, anqlosakson la ‐
rın «mind» dediyi ruh və ya zehin fəl səfə ‐
sinə müvafiq səviyyələri iyerarxik ola raq ələ
alan bir fəlsəfə sistemi qurmağa cəhd etdilər.
Jan Pier Şonjü: Demək, əlimizdə bir
nevrobioloq və filosof arasında ən azından
yaxın tarixə aid bir dialoq vardır. Bizim bu
dialoqumuzda fəlsəfi mənada ən əsaslı sual
budur: Sinir sistemi və beyinə dair tədqi ‐
qatlardakı inkişaf bizi XVIII əsrdə Deyvid
Hyum tərəfindən «olan» (what is) ilə norma‐
tiv «olması vacib olan» (what ougt to be)
arasında, başqa sözlə desək, elmi biliklə etik
qaydalar arasında əsaslı fərqi yenidən araş ‐
dırmağa sövq etməzmi? Məsələn, müasir filo ‐
soflardan Habermas etik qaydaların, şüb hə siz,
həqiqət kateqoriyasına daxil oldu ğunu ifadə
edərək müzakirəni yenidən qızışdırmışdır.
Pol Rikör: Beyin haqqında bütün bildik ‐
lərim müəyyən növ biliklərdir. Ancaq başqa
növ biliklər də vardır. Bu sualın cavabına
dair sizinlə ixtilafa düşə bilərik: Beyin
qabığına (korteks) dair əldə etdiyimiz yeni
biliklər, əvvəldən bəri bədənin işləməsinə
dair yaşayaraq öyrənmiş olduqlarımı, xüsu ‐
silə həyəcanlar, hislər və bədənimə malik
olmağımla bağlı olan hər şeyi artırırmı?
Mənim tək bədənim var, başqa bədənlər isə
qarşımda durur.
Jan Pier Şonjü: Problemi çox yaxşı başa
düşürəm. İlkin olaraq sinir sistemi ilə əlaqə ‐
dar elmdə iki fərqli tədqiqat tərzi olduğuna
dair görüşdə sizinlə razıyam. Birinci metod,
beyinin anatomiya və morfologiyası, mik ‐
ros kopik quruluşu, sinir hüceyrələri və onla ‐
rın sinaptik əlaqələrini tədqiq edir. İkincisi
isə hal və mərhələləri, davranışları, duyğu
və həyəcanları, düşüncələr və ətraf mühitə
qarşı təsirləri tədqiq edir. Bu iki anlayış uzun
müddət bir‐birindən ayrı tutulmuşdur. Mənə
görə, fərdi müxtəliflik və dəyişkənliyə bax ‐
ma yaraq, biz insanların beyinlərinin bir‐birinə
uyğun gələn, hə a çox bənzəyən həyatla ‐
rından bəhs etmələri «başqaları» mə u munu
meydana gətirir. Bundan başqa özü müzə aid
psixoloji halları başqalarına da aid etmə ‐
yimiz, başqalarının da mənimkinə yaxın bir
həyatı olduğu mənasına gəlir. Ancaq yenə
də haqlısınız. Çünki sinir sisteminə dair elm ‐
lərdəki inkişaf hələ çox nöqsanlıdır.
Pol Rikör: Sualım da buradan meydana
gəlir: Beyin haqqında əldə etdiyim məlumat,
beynim ilə əlaqədar heç bir şey bilmədən
sadəcə bədənimin işləməsi ilə özüm haq ‐
qında əvvəldən bəri əldə etdiyim bilikləri
artırırmı? Burada «həyat» sözü açar sözdür
və iki mənaya gəlir. Birincisi, bioloqların gözü
ilə görünən həyat, ikincisi isə yaşanan həyat...
Jan Pier Şonjü: Aktual nöqtəyə işarə edir ‐
siniz: Beyin haqqında bilinənlər normal vərdiş
edilən təcrübi səviyyədə dəyişiklik lərə səbəb
olacaqdırmı? Cavabım fəlsəfəyə isti na dən
olacaqdır: «Ruhun qaranlıq gecə ləri olan
qorxuları dağıtmaq üçün günəşin işıq ları və
ya günün aydınlığı deyil, təbiətin ağıl ilə
tədqiq edilməsi vacibdir» – deyirdi Luk ‐
retius. Hələ o vaxtlar Spinoza belə ifadə
edir di: «İnsanlar davranışlarını müəyyən
edən səbəblərin deyil, yalnız hərəktlərinin
şüurunda olduqları üçün özlərini azad
hesab edərlər».
Pol Rikör: Bir şəkildə yaşanan da, bilinən
də eyni bədəndir. Yəni zehni və bədəni olan
da eyni insandır. Həm fenomenologiyanı,
həm də elmi aşacaq bir üçüncü ifadə tərzi
hər halda bu ontolojik eynilik əsasında
qurulacaqdır. Mövzunu belə ifadə edə bilə ‐
rəm: Beynim düşünmür (düşünən beynim
51
ELM DÜNYASI
/ Elmi‐kütləvi jurnal / 2 (06) 2014