513
Nə ağır iş tapşırıb Yaradan insanlara
Gün altında nə varsa
Hamsını gördüm, bildim,
Bunların hamısı hədər, boş həvəs imiş demə
Küləyi tutmaq kimi əbəsmiş, əbəs, demə
Mən zəkamı hamıdan parlaq etdim, nə olsun
Mənə qədər Qüdsdə belə müdrik olmamış
Tək bir ağlı, idrakı, zəkanı deyil ancaq
Axmaqlığı da gördüm, dəliliyi də bildim.
Axırda anladım ki, bunların da hamısı
Ruhun sozalmasıdır, hamsı hədər həvəsdi
Müdrüklüyün çoxluğu kədərin çoxluğudur
Biliyini artıran — qəm-qüssəsin artırır.
Hər şeyin öz vaxtı var
Doğulmaq vaxtı da var,
Ölmək zamanı da var
Öldürmək məqamı var,
Diriltmək məqamı var.
Dağıtmaq zamanı var,
Yaratmaq zamanı var.
Ağlamaq zamanı var
Şadlanmaq zamanı var
Hönkürmək məqamı var
Rəqs etmək məqamı var
Axtarmaq zamanı var
İtirmək zamanı var
Sevginin öz vaxtı var
Nifrətin öz vaxtı var
Müharibə vaxtı var,
Sülh, barış vaxtı da var
Nə olubsa — indi var,
Nə olacaqsa — olub
Heç nə artırmaq olmaz,
Heç nə əksiltmək olmaz
İnsan da, hər heyvan da
Eyni cürə ölümlü,
514
O da, bu da öləcək.
Hamsı torpaqdan gəlib
Torpağa da dönəcək.
Kim deyir insan ruhu səmalara ucalır
Heyvanın ruhu isə yerin altına enir?
Bircə şeyi anladım
İnsançün böyük sevinc
İşinin bəhrəsini öz gözüylə görməkdir
Axı gedəndən sonra
Kim onu qaytaracaq
Bü bəhrəni görməyə?
Hər şey uçub gedəcək
Hər şey hədər həvəsdir.
515
SÜLEYMAN PEYĞƏMBƏRİN
"NƏĞMƏLƏR NƏĞMƏSİ" KİTABINDAN
Qoy dodaqları məni öpsün
Sənin nəvazişlərin
Hər şərabdan gözəldir
Adın baldır, onunçün,
Qızlar səni sevirlər.
Qarabənizəm, amma
Gözələm, Qüds qızları
Baxmayın ki, siyaham
Günəş məni yandırıb
Qardaşlarım tapşırıb
Üzümlüyü qoruyum
Amma öz üzümümü
Qoruya bilmədim mən.
Nə gözəlsən, əzizim
Nə gözəl göyərçinsən
Nə gözəlsən əzizim
Yatağımız çəmənlik
Tavanımız yarpaqlar
Divarımız sərvlər.
Çöllərin nərgiziyəm
Vadilərin zambağı
Rəfiqələr içində —
Tikanların içində
Zambaq kimidir yarım.
Meyvə verin sağalım
Axı mən də xəstəyəm, məhəbbət xəstəsiyəm.
Sol əlin başım altda
Sağ əlin qucur məni
Qüdsün gözəl qızları
And verirəm mən sizə.
516
Məhəbbət oyanmamış, siz onu oyatmayın.
Gecələr yatağımda
Sevgilimi axtardım
Axtardım tapammadım
Durub şəhəri gəzdim
Küçəni, dalanları
Ürəyimdə axtardım,
Axtardım, tapammadım,
Keşikçiləri gördüm
Soruşdum mən onlardan
Sevgilimi gördüzmü:
Onlardan sonra dərhal
Sevgilimi gördüm mən,
Qollarından yapışıb,
Buraxmadım bir daha.
Anasının evinə yola saldım onu mən.
And verirəm mən sizə
Qüdsün gözəl qızları
Məhəbbət oyanmamış, onu oyatmayın siz
Bayraqlı alay kimi qorxuncdur eşq, məhəbbət
Ölüm kimi güclüdür
Ölüm tək güclüdür eşq
Nə gözəlsən, qəşəngsən
Sevgi — ləzzətin qızı
Qamətin palma təki
Döşün üzüm giləsi
Palmaya çıxım — dedim
Salxımları üzüm mən
Nəfəsin — alma ətri
Damağın şərab kimi.
Göbəyin — şərbət qabı,
Boynun — fil dişi — qüllə.
Çiynin, belin, ağ sinən
Qalanın divarıdır
Dırmaşmaq olmur axı.
519
Cənub gölündə
Dinclik, sakitlik
Lotos da mənə
Qəmli
hekayət
söyləmək istər
Mənim də könlüm
Kədərlə dolsun deyə.
ŞƏRQ DAĞLARINI XATILAYIRAM
Şərq dağlarında
Olmamışam çoxdandır
Orda çəhrayı çiçəklər açıb
Ay da uzaqlarda
Buludlar üstə üzür beləcə
Görən kimin pəncərəsinə
Enəcəkdi ay?
(Rəvayətə görə Li Bo qayıqla çayda üzərkən əyilib ayın sulardakı
əksini tutmaq istəyib, bu zaman çaya yıxılıb, boğulub ölüb)