206
əsərləri, tənqid materialları ayrı-ayrılıqda təhlil edil-miş,
çağdaş ədəbiyyatın əsas mahiyyətini təşkil edən isti-qamət və
meyllər müəyyənləşdirilmişdir. Müəllif jurnalın illik
məhsulunu nəzərdən keçirərkən onun ilin ədəbi
hadisələrinə necə müdaxilə etməsini, hansı uğurları ilə oxu-
cularını razı saldığını, burada dərc edilən əsərlərin milli-mənəvi
inkişafımızda nə kimi rolu olduğunu da araşdırırdı. Jurnalda
poeziyaya daha geniş yer verildiyini qeyd edən tənqidçi ilin
şeirini lirik şeir kimi səciyyələndirir, bu poe-ziya əsərlərinin
böyük əksəriyyətinin təbiət və məhəbbət mövzularına həsr
olunduğunu göstərirdi. K.Talıbzadə məhəbbət mövzusuna
üstünlük verən şairlərə haqq qa-zandıraraq yazırdı: «Məhəbbət
ali hissdir, fəlsəfi, həyati məzmun daşıyır, o həmişə – hər
dövrün öz fikri-mənəvi tərəfləri səviyyəsində tərənnüm
olunmuş, hər dövrün hissləri və düşüncələri mövqeyindən
mənalandırılmışdır.»
1
Lakin tənqidçi məhəbbətə dair yazılan
yeni şeirlərin böyük əksə-riyyətində orijinallıq olmadığını,
təkrar fikirlərin, düşün-cələrin, eyni hiss və ifadələrin baş alıb
getdiyini, bu şeir- lərin müasir poetik tələblərə cavab
vermədiyini təəssüf hissilə qeyd edirdi.
Onun şair V.Cəbrayılzadənin jurnaldakı şeirlərinə
münasibəti də xüsusi maraq doğurur. Burada tənqidçini
şairin lirik qəhrəmanının daha çox öz mənəvi dünyası,
daxili aləmi ilə həddən artıq məşğul olması narahat edirdi.
K.Talıbzadə belə bir qənaətə gəlirdi ki, şairin lirik qəhrə-manı
«içərisini xarici dünya ilə əlaqələndirməkdə hələ çətinlik
1
Талыбзадə K. Seçилmиш əsəрлəри, иkи жилддə, Баkы, Азəрnəшр, ж.1, 1991,
207
çəkir, elə bil bu əlaqədən qorxur, gizli, daxili hisslərinin,
ehtiraslarının ifadəsinə verilən üstünlük lirik qəhrəmanın
real planda anlaşılmasına, real həyatla əla-qələnməsinə
mane olur.»
1
Bu lirik qəhrəmanın kədər və qüssə içərisində
çırpınmasının, ziddiyyətli ruhi hallar keçirməsinin, tez-tez
kədərlənib qüssələnməsinin, ictimai zəifliyinin əsas səbəbləri
də bununla əlaqələndirilir. Təd-qiqatçı burada şairin çətinliyini
əsasən öz daxili aləmin- dən ayrıla bilməməsi ilə izah edir,
buna iradını bildirir. Zənnimizcə, V.Cəbrayılzadənin öz mənəvi
dünyasına, daxili aləminə bu sonsuz aludəçiliyi onun
poeziyasının özünə-məxsusluğunu, spesifikliyini şərtləndirən,
orijinallığını tə-min edən cəhətlərdən biri kimi də
dəyərləndirilə bilərdi.
B.Azəroğlunun poeziyasındakı narahatçılıq və kə-dərin
səbəbini izah edərkən tənqidçi bu kədərin vətənin taleyilə bağlı
nigarançılıq duyğuları ilə birləşdiyindən bö-yük ictimai məna
kəsb etdiyini, ümumxalq kədərinə çevril-diyini göstərir, buna
görə də bu kədəri «insanı narahat edən, oyadan, ayıldan kədər»
kimi səciyyələndirir. K.Ta-lıbzadəyə görə poeziyanı yaradan
məhz belə kədərdir, poeziyanın ümdə məziyyəti isə onun
milləti ayıltmasıdır, milli oyanışa təsir etməsidir.
Jurnalda dərc olunan nəsr əsərlərini təhlil edərkən
tənqidçi bunların böyük bir qisminin ailə-məişət, əxlaq
problemlərinə, müasirlərimizin həyatına, daxili aləminə,
düşüncələrinə həsr olunduğunu göstərir. Lakin o, gənc
s.78.
1
Талыбзадə K. Seçилmиш əsəрлəри, иkи жилддə, Баkы, Азəрnəшр, ж.1., 1991,
s.81.
208
nasirlərin milli nəsrin ədəbi təcrübəsindən düzgün nəticə
çıxarmadığını, onların nəşr olunan əsərlərinin bir çoxunun
mövzu və məzmunu, obrazları, hətta ölçüsü, ahəngi ilə də
bir-birinin təkrarı olduğunu müşahidə edir. Bununla yanaşı
Elçinin, S.Azərinin jurnalda nəşr olunan əsərləri nəsrimizin
uğurları kimi dəyərləndirilir. Bu əsərlərdə yazıçı müşahidəsinin
seyrçi yox, yaradıcı səciyyə daşıdığı, sadə insanların
mənəviyyatlarında ictimai-sosial mühitin ya-ratdığı yeni
keyfiyyətlərin düzgün əks edildiyi göstərilir və əsaslandırılır.
K.Talıbzadə buradakı tənqid materiallarını təhlil edərkən
jurnalın ədəbi tənqid məsələlərinə müdaxiləsinin zəif
olduğunu, ədəbiyyatşünaslıq problemlərinə daha geniş yer
verdiyini göstərir. Tənqidçi jurnalın tənqid bölməsinin
problematika cəhətdən «kasıb və əhatəsiz» olduğunu yal- nız
qeyd etməklə qalmır, bunun səbəblərini araşdırıb üzə
çıxarmağa, izah etməyə çalışırdı. O, təhlilində belə bir düzgün
nəticəyə gəlirdi: «Tənqid çox zaman həyatın ədəbi proses
qarşısında irəli sürdüyü aktual problemlərdən sərf-nəzər edərək
ancaq bədii ədəbiyyatın özünün mövzuları ilə məşğul olur, bu
isə onun bədii yaradıcılığın çətinliklərini vaxtında üzə
çıxarmaq imkanlarını xeyli məhdudlaşdırır.»
1
K.Talıbzadənin müasir ədəbi prosesə münasibəti onun
bir çox görkəmli yazıçı və ədəbiyyatçılar haqqında yazdığı
məqalələrində də dolğun şəkildə öz əksini tapmışdır. O, hələ
yaradıcılığının ilk illərindən başlayaraq XX əsr ədəbiyyatının
klassiklərindən S.Vurğun, S.Rüstəm, M.S.Or-dubadi,
209
M.Hüseyn, S.Rəhimov, M.Ibrahimov, M.Rahim, R.Rza,
M.Müşfiq kimi böyük sənətkarların ədəbi fəa-liyyətini
yaxından izləmiş, onların toxunduqları problem-lərin
müxtəlifliyi və mürəkkəbliyini şərh etmişdir. Tənqidçi ayrı-ayrı
yazıçılara, ədəbiyyatçılara həsr etdiyi belə məqa-lələrində
ədəbi inkişafı birtərəfli proses kimi izah etmir, əksinə, onu
bütün rəngarəngliyi ilə öyrənməyə və təhlil etməyə çalışır.
O, həmçinin görkəmli sənətkarların həya-tını və
yaradıcılığını ədəbi-ictimai inkişaf kontekstində nəzərdən
keçirərək çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının nə-zəri-estetik
keyfiyyət və özünəməxsusluğunu, ədəbi prob-lem və
sənətkarlıq məsələlərini də aydınlaşdırır. Təhlilin dərinliyi və
konkretliyi, ideya meyarlarının dəqiqliyi, sə-nətkar mövqeyinin
düzgün dəyərləndirilməsi baxımından tənqidçinin XX əsrin
böyük şairi S.Vurğun haqqında məqalələri xüsusi olaraq qeyd
edilməlidir. K.Talıbzadə görkəmli şairə həsr etdiyi «Sovet
poeziyasının fəxri», «Sə-məd Vurğunun ədəbi tənqidi irsi»,
«Sənətkarın şəxsiyyəti», «Böyük poeziyanın üfüqləri»,
«Səməd Vurğun və Azər-baycan sovet ədəbiyyatının
problemləri», «Sənətkarın ömür yolu» və diğər məqalələrində
S.Vurğun yaradıcılığını hər-tərəfli işıqlandırmış, onun
poeziyasını, ədəbi-tənqidi görüş-lərini dərindən təhlil edərək
dəyərləndirmişdir. S.Vurğun şəxsiyyətinə yaxından bələdlik
müəllifə bu məqalələrində böyük şairin sənətkar simasını
açmağa imkan vermişdir.
1
Талыбзадə K. Seçилmиш əsəрлəри, иkи жилддə, Баkы, Азəрnəшр, 1991, ж.1,
s.94.
Dostları ilə paylaş: |