70
Çevrilər,
Ürəksiz divə dönər.
Nyutonun üçüncü
qanununda deyilir:
“Hər bir təsir
Əks təsir doğurur”.
Birdə ki,..
Maddi sərvətlər haqda
Insan yalnız düşünsə
Merkantil maraqları,
Əyləncəylə yaşayıb
Qəlbi, ruhu unutsa
Balaca, boz, eyni tip
Hüceyrələrə dönər.
Belə olduqda isə,
Fərdiliyin itirər,
Yanındakı insana
Nifrət hissi keçirər.
Çünki,
Toxluq naminə
Yemək
Özü şər demək.
Beləliklə, Çingiz Aytmatovun üçqat dəstəyi ilə mən YUNESKO-
nun üç forumunda və onun tarixində ilk dəfə olaraq şairanə hesabatla
çıxış etdim və “Sivilizasiyaların yanılması” romanından parçalar
oxudum. Bu yerdə deyiblər “yaxşı insandan yaxşılıq, pis adamdan
pislik gəlir”.
1999-cu ildə YUNESKO Parisdəki iqamətgahında mənim
“Sivilizasiyaların yanılması” mənzum pomanımın xüsusi
təqdimatını keçirtdi. Əlbəttə, bunun səbəbi ilk növbədə əsərdə
dövrümüzün bütün mənəvi problemlərinin işıqlandırılması idi.
71
Amma, digər tərəfdən Aytmatovun roman barədə bu nüfuzlu təşkilata
ünvanlandığı məktub və YUNESKO-nun baş direktoru Federiko
Mayorun romana xüsusi rəğbətlə yanaşması da bu tədbirin təşkilində
az rol oynamamışdı. Sonradan Federiko Mayor “Sivilizasiyaların
yanılması” əsərinin bir xarici nəşrinə ön söz də yazmışdı. Təqdimat
mərasimi və müzakirələrdə dünyaca məşhur alimlər, ədəbiyyat və
incəsənət xadimləri iştirak etmişdilər. Sonra roman Fridrix Xitserin
tərcüməsində alman dilində də çap olunmuşdu. Almaniyanın 12
şəhərində əsərə həsr olunmuş görüşlər və konfranslar keçirilmişdi.
Əsəri alman dilində buraxan “Pendo” nəşriyyatı (tarixində ilk
dəfə olaraq) kitab haqqında kitab çap etmişdi. Bu kitabda tanınmış
şəxslərin “Sivilizasiyaların yanılması” romanı haqqında fi kirləri,
ondan parçalar və mənim bioqrafi yam toplanmışdı. Almaniyanın
onlarla qəzetində poema haqqında rəylərin yer alması əhalinin
poeziyaya marağının yenidən dirçəldiyinin göstəricisi idi.
Səfi r kimi özünün vacib işlərini bir kənara qoyan Aytmatov
özü bizimlə birlikdə Almaniyanın altı şəhərində oldu. Bu ölkədə
Aytmatovu tanımayan və onun əsərlərini oxumayan adam tapmaq
çox çətin idi. Hətta demək olar ki, Almaniyada o, mənəvi kult
səviyyəsinə yüksələn (şübhəsiz ki, mənəvi kult və tiran-hökmdarların
əldəqayırma kultu arasında yerlə göy qədər fərq var) bir yazıçı idi. Bəzi
şəhərlərdə 1000-1500 nəfərlik zallar insanla dolduğundan, bayırda
qalanlar üçün bizim səsimiz radio ilə yayımlanırdı. Almaniyada
Aytmatov barədə çoxlu kitab və məqalələr yazılıb. Bu ölkədə mən
Qırğız Everestinə ehtiramın tam başqa formasını gördüm.
Fridrix Xitser mənə danışmışdı ki, “Sivilizasiyaların yanılması”
çıxandan sonra Almaniyada roman haqqında 400-ə yaxın məqalə
çap olunub.
Çingiz Aytmatovun “Gün var əsrə bərabər”, “Kassandra
tavrosu” və başqa əsərlərini tərcümə etmiş görkəmli yazıçı,
publisist, şair F. Xitser Almaniyanın əsl vətənpərvərlərindəndir. O,
hətta qloballaşmanın müasir mərhələsində belə, öz həmvətənlərinin
mənəvi-intellektual səviyyəsini saxlamaq və yüksəltmək barədə
72
düşünür. Əgər Aytmatov 1998-ci ildə YUNESKO-nun Kişinyov
forumunda məni Xitserlə tanış etməsəydi, mən çətin ki, alman
torpağında müvəffəqiyyət qazana bilərdim.
O illərdə Aytmatovun Almaniyada yayılan kitablarının ümumi
sayı bir milyonu ötmüşdü. Alman oxucusunun müasir dövrdəki
ədəbi zövqünün necə yüksək olduğunu nəzərə alsaq deyə bilərik ki,
belə müvəffəqiyyət bir çox tanınmış əcnəbi yazıçıların heç yuxusuna
da girmir.
Dahi insan hər şəraitdə öz dahiliyini, cılız insan isə cılızlığını
biruzə verir. Böyük dənizlərdə və okeanlarda böyük köpək
balıqları və balınaların üzdüyü kimi, mənəviyyat səmasının sonsuz
ənginliklərində də öz qanadlarını yalnız çox böyük mənəvi zənginliyə
malik olanlar aça bilirlər.
Bu nöqteyi nəzərdən kainat miqyaslı belə bir şəxsiyyət yetişdirən
qırğız diyarı hər cür hörmət və ehtirama layiqdir...
Kayzerslautern şəhərində Aytmatovun “Dəniz sahili ilə qaçan
ala köpək” povesti əsasında opera səhnələşdirilmişdi. Yüksək
humanizmi tərənnüm edən bu əsər alman dilində “Dəniz və uşaq” adı
ilə bir neçə dəfə nəşr olunub. Qeyd etmək lazımdır ki, nəsr əsasında
opera qoyulması ədəbiyyat tarixində çox nadir hadisədir.
Kayzerslauterndə opera teatrının binası müasir tələblərə cavab
verir və memarlıqda ən son nailiyyətləri özündə birləşdirir. 600-700
yerlik böyük zalda “iynə atsan yerə düşməz”. Teatr kollektivi əsl
teatrlaşdırılmış tamaşanın yaranması üçün əlindən gələni etmişdi...
Dənizi təsvir edən qara polietilen plyonka üzərində qayıq üzür.
Nəhəng dalğalar bir-birinin ardınca qayığın lap qırağına az qalmış
yenə geriyə qayıdır. Maraqlıdır ki, dalğaların və qayığın hərəkətlərini
kompüter idarə edir. Rolları artistlər Katya Beer (Kirisk) və Matias
Mann (Orqan) ifa edirdilər. Piter Kovaç Kiriskin atasının obrazını
yaratmışdı.
Operanın bəstəkarı Marqret Volf adlı gənc bir qadın imiş.
Musiqi çox gözəl, incə və qəmli idi.
Bu qadınla məni Aytmatov antrakt zamanı tanış elədi.
73
Əgər bu əsəri Qazaxıstan və Qırğızıstanın opera teatrları da
səhnələşdirsəydilər tamaşaçılar necə də sevinərdilər...
Aytmatov səhnəyə çixanda onu bütün zal ayaq üstə alqışladı.
Tamaşadan sonra da camaat dağılışmaq istəmirdi. Təəssüratlarını
bölüşür, tamaşa barədə fi kirlərini söyləyirdilər. Sonra isə növbəyə
düzülüb, növbə ilə Aytmatovdan avtoqraf alırdılar...
Tamaşadan sonra mən Xitserlə birlikdə Berlinə getdik. Orada
alman jurnalistləri ilə görüş planlaşdırılırdı. Aytmatov isə həyat yoldaşı
Məryəmlə Brüsselə getməli idi. Biz Qırğızıstan Respublikasının
Almaniyadakı səfi ri, keçmiş baş nazir Apas Jumaqulovla onun
xidməti maşınında 1860 km yol qət edərək Berlinə çatdıq. Bu mənim
həyatımda maşınla getdiyim ən uzun məsafə idi. Berlinə elə çatan
kimi bu şəhərdə yaşayan oxucuların konfransı başladı...
Almaniyanını bir şəhərində xüsusi olaraq almanlar üçün
tamaşalara quruluş verən qazax rejissoru Bolat Atabayevlə rastlaşdım.
Gördüm ki, alman dilində almanların özündən yaxşı danışan Bolat
qardaşa tamaşaçıların xüsusi rəğbəti var. O, bizimlə görüşdə də
iştirak edirdi. Çox illər sonra “Jas alaş” qəzetindən Janbolat Mamaya
müsahibə verərkən (27 avqust 2009-cu il) Bolat Atabayev bu görücü
belə xatırlayıb:
“...Almaniyanın 12 şəhərində Şaxanovla görüşlər
keçirildi. ...Vətən, doğma dil və milli ruh mövzusu Muxtar
Şaxanovun yaradıcılığında əsas yer tutur. O vaxta kimi
bu problemlərin heç biri Almaniyada aktual deyildi.
Daxilən narahat idim ki, alman təfəkkürü qazax şairini
necə qəbul edəcək? Nəhayət ki, M. Şaxanov tanınmış
tərcüməçi Fridrix Xitserin müşayiəti ilə içəri daxil oldu.
Görüşə xeyli adam gəlmişdi. Şaxanov şeirini oxuyaraq öz
fi kirləri ilə bölüşməyə başlayanda, almanlar onu böyük
heyrətlə dinləyirdilər. Parıldıyan gözləri ilə Şaxanovun
hər bir sözünü “göydə tutmağa” çalışırdılar. Mən onda
Muxtar-ağanın istedadına valeh oldum. Bir alman qadın
Dostları ilə paylaş: |