49
rolunu oynayır. Maqnezium, manqan, sink, mis
(dəmirlə) birlikdə orqanizmdə oksidləşmə və
bərpaolma prosseslərində iştrak edir.
Bu maddələrlə çiləmə vasitəsi ilə yemləmə
meyvə-tərəvəz bitkilərində məhsuldarlığı, şəkərliliyi,
vitaminlərin miqdarını yüksəldir.
Molibden azotlu maddələrin bitkilər tərəfindən
mənimsənilməsinə təsir göstərir. Bor bir sıra meyvə-
tərəvəzlərdə maddələr mübadilməsin funsional
pozulmasının dayanaqlılığını artırır.
Paxlalılar və kələm tərəvəzləri bitkilərin
molibdenlə yemlədikdə nəzərə çarpacaq dərəcədə
məhsuldarlıq yüksəlir.
Bir və molibdenlə kələmi yemlədikdə
zərərvericilər tərəfindən kələmin nöqtəvi zədələnməsi,
çuğundurda isə özəyinin qaralması kəskin azalır. İnsan
orqanizmdə yodun əhəmiyyəti, onun qalxanvari vəzin
tərkibindəki hormona trioksinə daxil olmasıdır. Yodun
çatışmamazlığı qidada olduqda bu hormonun sintezi
pozulur və qalxanvari vəzdə xəstəlik inkişafa başlayır.
İnsan orqanizminin mikroelementlərə olan
tələbatı çox böyük deyildir. Ancaq onların qidada
olması vacibdir. Onların çatışmamazlığı ciddi
maddələr mübadiləsinin pozulmasına səbəb olur. Bu
eyni zamanda yerlərdə torpaqda bu mikroelementlərin
olmaması müşahidə olunur.
50
Kifayət qədər öyrənilmiş meyvə tərəvəzlərin
tərkibindəki mikroelementlər.
Məhsullar
Ca Mn
Zn
1,
mkq/100q
mq/1000q
Kartof
1,7-
2,8
1,5 2,3
30
Kök 0,8
2,3 - 50-70
Kələm 0,6 1,4 - 20-50
Kahı 0,4 6,7 1,5 20-50
Ispanaq 1,2 5,3 2,8 40-60
Pomidor 0,6 - 04-0,6
-
Alma 0,8 0,8 - 10-20
İnsan orqanizmi üçün gün ərzində 0,1-0,3 mq
yod, 1-2 mq manqan və mis, 5-8 mq qədər sink lazımdır.
Müəyyən edilmişdir ki, bitkiləri mikroelement və
makroelementlərlə yemlədikdə bitkilərdə süsusi də
yarpaqlarda yüksək inkişafa səbəb olur.
Bir neçə meyvələr vardır ki, onlar ayrı-ayrı
mikroelementlərlə
zəngindir. Məsələn, feyxoa
meyvələrinin tərkibində 1500-4000 mkq qədər yod olur
(1000q-da).
Bir sıra kimyəvi dərmanların tərkibində hansı ki,
bitki xəstəlikləri və zərərvecilərə qarşı tətbiq edilir,
onların normaları sanitar orqanlar tərəfindən müəyyən
edilir. Bunlar mis, qurğuşun,və digər elementlər. Bunlar
yüksək miqdarda dozaların tətbiqi son nətəcədə
zəhərlənməyə səbəb olur.
51
II Fəsil. Tərəvəzlərin əmtəəlik keyfiyyətləri.
Becərmə şəraitinin məhsulun keyfiyyət və
saxlanmasına təsiri.
Məhsulun çoxluğu və keyfiyyəti dedikdə geniş
anlamda, malın keyfiyyətini, kimyəvi tərkibini, yeyinti
dəyərini, daşınmaq üçün dərinliyini, saxlamaq və emal
üçün yararlığını özündə əks etdirir. Bütün bu göstəricilər
ilk növbədə sortun irsi xüsusiyyətləri ilə müəyyən edilir.
Sortun xüsusi keyfiyyətlərinin özünü göstərməsi
əsas etibarı ilə onun hansı bölgədə və ərazidə
becərilməsindən asılıdır. Bu eyni zamnada torpaq, iqlim
və aqrotexniki tədbirlərin düzgün, vaxtında həyata
keçirilməsindən də asılıdır.
Anoloji olaraq torpağın mexaniki tərkibi kökü
meyvələrin keyfiyyətinə, onların formasının,
əcaibləşməsinə öz təsirini göstərir. Bu səbəbdən də
kökümeyvəlilərin saxlanması zamanı itkilərin miqdarı
çoxalır.
Nəmliyin çatışmamazlığı nəzərdə tutulan məhsul
əldə olunmasını, onun əmtəəlik və yeyinti dəyərini aşağı
salır.
Xüsusi ilə kübrə sistemlərinin səmərəli istifadə
olunmasına, fizioloji aktiv maddələr və pestisidlərin
istifadəsində diqqət tələb olunur.
Kübrələrdən istifadə etdikdə əvvəlcə torpağ
həmin elementlərlə necə təmin olunduğunu müəyyən
etmək lazımdır. Sonradan həmin torpaqlarla veriləcək
kübrə normaları müəyyən olunur.
52
Məlumdur ki, bitkilərin yüksək dozada kübrələrlə
qidalanması onların vegetasiya müddətini uzadır.
Onların vegetativ orqanı yarpaqların inkişafını
stimullaşdırır. Bundan
əlavə, artıq miqdarda
suvarma, azotun normadan
artıq olması, toxumların
ölçülərini artırır,
toxumlarda sululuq artır
toxumaların divarlarını
nazikləndirir, bu da təbii
olaraq meyvə tərəvəzlərin
saxlama zamanı
davamlılığını azaldır.
Kələm başının çəkisi, kq
Şəkil 1. Saxlama zamanı kələm başının çəkisi ilə
baş verən itkilər arasındakı asılılıq
Qeyd etmək lazımdır ki, kələm məhsulunu
saxladıqda ən az itkilər orta ölçülü kələm başlarında
çəkisi 2,5-3 kq olan başlarda yaranır. Böyük kələm
başları daha çox suvarılan və azot kübrəsi verdikdə
əmələ gəlir. Belə kələm başları yığıldıqda və daşındıqda
tez zədələnir, eyni zamanda xəstəlik və zərərvericilərə
qarşı davamsız olur, pis saxlanma qabliyətinə malik
olurlar.
Çoxlu miqdarda, tərəvəz bitkiləri altına azot
kübrələrinin verilməsi və çoxlu sayda suvarmaların
53
həyata keçirilməsi təhlükəlidir. Çünki bu zaman
məhsulda çoxlu miqdarda nitratlar toplanır və sonradan
nitridlərə cevrilir. Bu da insan orqanizmi üçün zədəlidir.
Bunların artıq olması zəhərlənməyə səbəb olur.
Gündəlik insan orqanizmi üçün nitrat azotunun son
həddi 500 mq olmalıdır. Uşaqlar üçün isə bu miqdar
daha az olmalıdır.
Kalium və fosfor kübrələrindən istifadə olunması
azotlu kübrələr kimi ümumi məhsulun artımına bir o
qədər təsir etmir. Lakin bunlar meyvə tərəvəzlərdə
ehtiyyat qida maddələrinin toplanmasına kömək
göstərir. Bitkilərin ölüşgəməsinə qarşı davamlılığı
artırır. Mexaniki zədələnməyə qarşı, daşınma zamanı
davamlılığı yüksəldir.
Mikroelementlərin tərəvəz məhsullarının
məhsuldarlığının artırılmasında, keyfiyyətinin
yüksəldilməsində və daşınmaya qarşı davamlılığının
yaxşılaşdırılmasında əhəmiyyəti böyükdür.
Bunların birgə çatışmayan cəhətləri vardır ki,
onların çatışmamazlığı üzündən kələmdə nöqtəli nekroz,
kökümeyvələrin özəyində kürümələrin
əmələ
gəlməsidir. Beləliklə aqrotexniki qaydaların çoxu
tərəvəzçilikdə yetişgənlik müddətinin nizamlanmasına,
onların emal üçün yararlılığına yönəlməlidir.
Tərəvəz məhsullarının saxlanması daşınması
zamnaı yaranan zədələnmə və itkilər istifadə olunan
müxtəlif yeşiklərin, çalovların, konteneylərin, polietilek
kisələrin və kardon karobkaların keyfiyyətindən asılıdır.
Bütün deyilən qaydalara vaxtında əməl olunarsa
keyfiyyətli məhsul əldə etmək olar.
54
Keyfiyyət analizlərinin aparılması üçün
orta nümunələrin seçilməsi
Analiz üçün seçilən orta nümunə bütün məhsul
partiyasının tam keyfiyyətini əhatə etməlidir. Orta
nümunəli müəyyən etmək üçün eyni məhsul
partiyasından nümunələr götürülür ki, bu ilkin
nümunəni təşkil edir.
Ümumi məhsul partiyasında olan yerlərin
sayından asılı olaraq 2%-dən 20%-ə qədərin ağızları
açılaraq ən azı 3 yerdən nümunələr götürülür. Partiyada
olan yerlərin sayı (kisələr, çəlləklər, yeşiklər, şüşə qablar
və sairə) götürüləcək nümunələrin sayı qüvvədə olan
standartlar və ya texniki şərtlərlə müəyyən edilir.
Məhsul partiyasının eynicinsli olmasını müəyyən üçün
götürülən nümunələr biri-birilə tutuşdurulur, əgər onlar
keyfiyyət göstəricilərinə görə fərqlənirlərsə onda hər bir
qabdan ayrı-ayrı nümunələr götürülür. Lazım gəlirsə
bütün məhsul partiyası çeşidlənərək bircinsli şəkilə
salınır və hər eyni olan məhsul qabında orta nümunə
götürülür.
Nümunənin seçilməsi qaydaları və texnikası
məhsulun fiziki vəziyyətindən və xüsusiyyətindən
asılıdır. Misal üçün: mayelərdən, meyvə giləmeyvə
ekstratları, yaxıcı məhsullar tomat pastası, səpici
materiallar, yarma, un, şəkər tozu, böyük hissələrdən
ibarət məhsullar meyvələr, tərəvəzlərdir.
Maye və yarım qatı məhsullardan nümunə
götürmək üçün onlar diqqətlə qarışdırılır. Çəlləklər isə
bir yerdən digər yerə diyirlədərək götürülür.
Dostları ilə paylaş: |