Microsoft Word Chamenzemli hekayalar 1-cild+. doc
Yüklə 4,51 Kb. Pdf görüntüsü
|
304 düşündü və ağızucu: – İstərsiniz, buyurunuz,–dedi. Doktor cəsarətsiz bir halda içəri girdi, şapkasını asqıya atıb, salona daxil oldu. Bir az sonra Zibeydə gəlib, doktordan uzaqda oturdu. Sükut davam edirdi və iki tərəfin də sükutu pozmağa mövzusu yox kimi görünürdü. Bir az keçmiş doktor sakit bir səslə dedi: – Necəsiniz?.. Boş vaxtınızı nə təhər keçirirsiniz? Zibeydə doktorun üzünə baxmağa cəsarət etmirdi, əlindəki kitaba baxa-baxa: – Sağ olun,–dedi,–vaxt gəlir, keçir. Doktor Zibeydənin kitabla məşğul olmasından istifadə edərək, onu diqqətlə nəzərdən keçirdi: simasında qeyri- məmnun halını bəyan edən cizgilər görümürdü, söz söylərkən qaşlarının qalxması hiddət nişanəsi idi. «Artıq hər şey bitmiş»–deyə doktor fikrindən keçirdi: «Eşq ruhi həyəcanın başqa bir ruhdakı inikasından ibarətdir... İnikas görmürəm»,–dedi və ruhi boşluğa daldı. Bu surətlə davam edən sükutu Zibeydənin durub otaqdan çıxması pozdu. Onda doktor boşluqdan ayrılıb, düşünməyə başladı. İdrakı sanki qüvvətləndi. Şüuri olaraq ətrafa göz gəzdirdi. Pianonun üzərində qoyulmuş bir səbət gözəl çiçək gördü. Bunu gördükdən sonra doktor üçün artıq şübhəli və qaranlıq nöqtələr qalmadı; hər şey aydın idi. Durub laübalı bir halda otaqda dolandı. İndi vəziyyətin nə qədər çətin olduğunu anladı. Yeganə çıxacaq yol bir bəhanə ilə buranı tərk edib, ... bir daha dönməmək idi. Zibeydə eyni soyuq çöhrə ilə geri döndü. Oturub, kitaba daldı və bir az keçmədən qulluqçu göründü: – Zibeydə xanım, saat səkkizdə musiqi dərsinə getməlisiniz; yəqin unutmuşsunuz,–dedi. Doktor vəziyyəti daha aşkar anladı və xidmətçi gedər- getməz Zibeydəyə yanaşdı, əl verdi: – Salamat qalın,–dedi,–işim var, getməliyəm. 305 Zibeydə məmnun olduğunu gizlədə bilmədi, gülümsündü və barmaqlarının ucunu doktorun əlinə tərk etdi. Doktor onun əlini sıxarkən Zibeydə diksinər kimi oldu. Doktor qapıdan çıxar-çıxmaz qaranlıq koridorda çərkəzə rast gəldi. *** Bir həftə sonra doktor Zibeydənin nişanlanmasını eşitdi. «Tanqo» – deyərək fikrə daldı. 1928 306 İMAMIN ZÜHURU Onların tarixi qısadır: əvvəl üç idilər, şərik idilər; çar zamanı ticarətə başlamış, müsavat zamanı zəngin olmuş, şura vaxtı iflas etmişdilər. Onların biri yarımünəvvər idi; qəzet oxuyur, rusca danışır, Puşkinin dueldə öldüyünü bilirdi. İkincisi mollaxanada oxumuş, Həzrət İbrahimin oda atıldığını eşitmişdi. Üçüncü heç oxumamışdı. Adını güclə yazar, lakin barmaq hesabı ilə bütün varidat və müsafiratını təhqiq edər və müvazinəsinə çalışardı. Başqa-başqa səciyyəyə malik bu adamların adları da səciyyələrinə müvafiq idi; Birinci Zülqüfar Qasanoviç Qasanov, ikinci Qulu Allahverdiyev, üçüncü Məşədi Əli Kərbəlayı Məhəmməd oğlu idi. Ticari fayda və sərvət eşqi bu üç adamı bir araya gətirərək qüvvətli bir şirkət şəklinə salmışdı. Bu şirkətdə Zülfüqarın rolu başqa idi. Bu, ticarətlə əlaqədar müəssisəyə girər, lazımi vəsiqələr əldə edərdi. Qulu vəsiqələr vasitəsilə mal alar, satar. Məşədi Əli ona yardım edərdi. Müsavat zamanı Zülfüqar ticarət nəzarəti məmuru sifətilə Batuma mal yürütməyə icazə alır, yoldaşlarına verirdi. Bu vasitə ilə böyük sərvət qazanmışdılar. Şura zamanı Zülfüqar və Qulu kooperativə girmişlər. Bir zaman sonra kooperativ mallarının xüsusi adamlar vasitəsi ilə qəzaya göndərilməsi duyulmuş, Məşədi Əlinin evində axtarış yapıldıqda böyük miqdarda kooperativ malı tapılmış. Məşədi Əli həbs edilir. İstintaqdan sonra Zülfüqar və Qulu da tutulur. Evləri aranır. Bir çox altun, daş-qaş, xalı və başqa qiymətli şeylər alınıb götürülür. *** Həbsxanadan çıxdıqdan sonra onlar bütün gün parapetdə oturardılar. Zatən işləri yox, ticarət eləməyə imkan tapa bilmirdilər. Zülfüqar qəzet oxuyur, yoldaşlarına nağıl eləyirdi. Dinləyirdilər, axırda şərhə başlayırdılar. Qulu deyirdi: – Zülfüqar, bu xəbər yalana oxşayır, İngiltərədə işsizlik nə 307 gəzir ki?.. – Qulu, mən də elə zənn eləyirəm,–deyə Zülfüqar başını tərpədir. Məşədi Əli təsbeh çevirə-çevirə onların dediyini təsdiq edirdi. Bir gün bunlar Qarabağdan sürülmüş bir bəylə tanış oldular. Bu bəy də parapet üzvlərindən olaraq bütün günü orada keçirir və arabir Zülfüqarın qəzetindən istifadə edirdi. Papanın Şura İttifaqına qarşı çıxışı bunlarda bir ümid doğurdu. Zülfüqar bu xəbəri oxuyar-oxumaz bəy dirçəldi. Şal çuxasının cırıq qolunu çırmalayaraq dedi: – Həzrət Abbasın bir cüt düşən qolları haqqı, bu yaz iş tamam olub gedəcək. Zülfüqar kənarı yağlı şlyapasını çıxartdı, qeyzlə başını qaşıdı, dedi: – Ona da ingilis deyərlər! Qulu özünü düzəltdi: – Təqvimdə var,–dedi,–il at üstdə təhvil olub. At muraddır. Arzumuza çatacağıq. Məşədi Əli baş barmağı ilə təsbehin danələrini çevirə- çevirə mollasına dayandı və sevinclə: – İstixarə elədim, yaxşı gəldi. Olacaq. *** Bir gün bəy yox oldu. On gün sonra dəniz kənarında Zülfüqarla görüşdü. – A bəy, görünmürsünüz? – deyə Zülfüqar soruşdu: Bəy istehzalı təbəssümlə: – Allahdan buyruq, ağzıma quyruq olarmı? – dedi. Zülfüqar bəyin kinayəsini anlamadı. – Oturun görüm,–dedi,–sizdə xəbər var. Oturdular. Bəy başladı. – Sənin halın xarab, mənimki xarab. Cibdə də bir qəpik yox. Mal getmiş, mülk getmiş, gündəlik çörəyə möhtacıq. Haqqımızı müdafiə eləməliyik. Yüklə 4,51 Kb. Dostları ilə paylaş:
|