202
qırılmaların kəsişmə düyünündə müşahidə olunur.
Strukturun mərkəz hissəsində
mərkəzə doğru sərt düşmə bucağı ilə səciyyələnən riolit tərkibli ekstruziv günbəz
yerləşmişdir. Riolitlər Qızıldağ vulkanının boğazını doldurur, onun kənarları isə
eruptiv brekçiyalardan təşkil olunmuşdur. Strukturun formalaşmasında daykaların
rolu böyükdür. Onlar, şimal-qərb istiqamətdə uzanmaya malik olub, tərkibinin
müxtəlifliyi ilə səciyyələnir (andezitlərdən dasitlərə, riolitlərə qədər).
Abdal halqavarı strukturu da analoji mənzərəyə malikdir. Ekstruziv
günbəz strukturuna Qızıldağ halqası misal göstərilə bilər. Gec yura yaşlı struk-
tur Tovuzçayın sol sahilində kəndin yaxınlığında yerləşir. Yanıqlı şimal-qərb
və şimal-şərq uzunluqlu yarılmaların kəsişməsinə aiddir.
Strukturun mərkəz hissəsində riolit tərkibli ekstruziv günbəz yerləşir.
Strukturun formalaşmasında dayka əmələgəlmələri böyük əhəmiyyət kəsb edir.
Sonuncular müxtəlif tərkibə (andezitlərdən dasit, riodasitlərə qədər) malik
olmaqla şimal-qərb istiqamətində uzanır. Vulkanın daha turş süxurları pirit,
xalkopirit, qalenit minerallaşmadan ibarət kvarsbarit damarcıqları ilə ikinci
dəfə dəyişikliyə məruz qalmışdır.
Göyçə-Həkərə zonasında (Ağyataq, Şorbulaq, Levçay və s.) bir sıra
civə və civə sürmə yataqları halqavarı strukturlarla nəzarətlənir.
Bu strukturlar
özünəməxsus endogen filiz konsentra-siyası qurşağını yaradaraq, şimal, şimal-
qərb və yaxın en istiqamətində lineamentlərlə mürəkkəbləşir.
Günbəz halqavarı strukturlar paleogen dövründə Ordubad əyilməsində
inkişaf etmişdir. Bu strukturlar (Alagöz, Ləkəyataq) mərkəz tipli vulkan
kalderasına uyğun gəlir və eninə sürüşmələr və aralanma horizontal yerdəyiş-
mə yarılmaları ilə mürəkkəbləşmişdir.
Misxan-Zəngəzur strukt formasion zonanın kosmik şəkillərinin deşifrələn-
məsi burada iri vulkanik qurğulara, şlak konuslarına uyğun gələn halqavarı
strukturları ayırmağa imkan vermişdir. Bəzən hətta lava axınlarının sərhədləri-
ni izləmək, həmçinin kiçik vulkanlar zəncirini müəyyən etmək olur.
Buna
misal eyniadlı yarılmaya aid olan İşıqlı konsentrik halqavarı strukturunu
göstərmək olar. Halqavarı strukturun formalaşması tərkibinə görə subqələvi
traxibazalt, traxiandezit seriyasına uyğun gələn üst pliosen dördüncü dövr
vulkanizminin fəaliyyətinə əsaslanır.
Yuxarıda qeyd edilən halqavarı strukturlar regional tektonik zonalar
sistemlərinin kəsişməsində öz quruluş və vəziyyət xüsusiyyətlərinə, maqmatik
komplekslər dəstinə və onlarla əlaqədar olan endogen filizləşməyə görə quru-
luşlarının araşdırılması faydalı qazıntıların proqnozunda
böyük əhəmiyyət kəsb
edən yüksək endogen fəallıq qovşaqlarına uyğun gəlir (V.M.Babazadə, 2007).
Distansion zondlama materiallarının analizi neft-qaz axtarışı işlərinin
nəzəri tədqiqatlar kompleksinin ayrılmaz hissəsidir. Bu məqsədlə Cəlilabad
neftli-qazlı rayonunun və Kiçik Qafqazın ona qonşu vilayətlərinin kosmik
şəkillərindən istifadə edilmişdir (şəkil 87).
203
Şəkil 87. Cəlilabad perspektiv neft-qaz zonasında halqavarı və xətti
strukturların yerləşmə sxemi.
1 – lokal antiklinal strukturlar: 1–Qərbi-Kürd; 2–Kürd; 3–Xəlfəli; 4–Orta Muğan; 5–Şorsulu; 6– Qırmızıkənd;
7 – Puşkin; 8 - Novoqodovsk; 9 – Prişib; 10 – Masallı; 11 – Tumarxanlı; 12 – Görməli; 13 – Bəyxan;
2 -
oliqosen-miosen çöküntülərinə görə təyin edilmiş lokal antiklinal strukturlar; 3 – yaşına görə müxtəlif
çöküntülər üzrə; 4 - Kürboyu neft-qazlı zonasını Cəlilabad perspektiv neft-qaz zonasından ayıran xətt
(geofiziki üsullarla təyin edilmişdir); 5 – kosmik şəkillərdə deşifrələnmiş lineament (Xıllı-Qazıməmməd); 6
– mürəkkəb seysmik material zonası; 7 – halqavarı strukturlar.
Kosmik şəkillərin deşifrələnməsi nəticəsində şimal və mərkəz hissələrdə
qruplaşmış 20 - yə qədər iri və xırda halqavarı strukturlar ayrılır.
Bu struk-
turlardan bəziləri Kürd, Xəlfəli, Şorsulu, Tumarxanlı, Görməli, Bəyxan kimi
basdırılmş strukturların üzərinə yığılır.
Bundan əlavə, Cəlilabad neftli-qazlı zonasında Kürboyu neft-qazlı zonanı
Cəlilabad perspektiv neft-qaz zonasından ayıran, submeridional uzanmaya
malik iri lineament (Xıllı-Qazıməmməd) qeyd olunur.
Vulkan-tektonik depressiyalara misal olaraq, Kəlbəcər muldasını göstər-
mək olar ki, o da lava və müxtəlif tərkibli tuf örtüklərinin laylanması ilə dol-
muş qövsvarı və halqavarı yarılmalarla mürəkkəbləşmişdir.
10.4.Tektonogen halqavarı strukturlar və diapirlər
Tektonogen halqavarı strukturlar meqastrukturlardan başqa,
bütün struk-
tur siniflərlə təmsil olunur. Onlar əsasən şaquli tektonik hərəkətlərin təsiri
altında formalaşır; halqavarı strukturların horizontal tektonik hərəkətlərlə
əlaqəsi hələ kifayət dərəcədə öyrənilməmişdir, lakin ehtimal ki, dairəvi struk-
turlar qitələrdə mövcuddur və onların tam dəqiqliklə ayrılması hələlik mümkün
deyildir.
204
Morfoloji olaraq, bu strukturlar arasında müsbət, mənfi və mürəkkəb
quruluşlu tiplər ayrılır. Belə strukturların ölçüləri ilk on km-dən yüz km-ə qədər
və hətta min km-ə qədərdir. Strukturların yaşı müxtəlifdir. Onlardan bir çoxu
paleozoy, mezozoy və kaynazoy müddətində uzunmüddətli konsedimentasiyon
inkişaf etmiş və qırışıqlıq özülün və örtüyn deformasiyasında
təzahür etmiş,
həmçinin maqnit və qravitasiya sahələrinin anomaliyalarında əks olunmuşdur.
Müsbət strukturlar anteklizlərə, tağlara və bünövrənin çıxışlarına uyğun
gəlir. Bir sıra hallarda kristallik bünövrənin poliqonal bloku platforma örtüyün-
dən səthə doğru transformasiya edərək kosmik şəkillərdə izometrik əmələgəl-
mələr kimi əks olunurlar. Platforma örtüklərində müsbət strukturların formalaş-
ması qranit massivlərinin özünü büruzə verməsi və çökmə komplekslərin
deformasiyası ilə əlaqədardır.
İri müsbət strukturlara Xəzəryanı çökəklikdə Astarxan və Uil tağları,
Qərbi Sibir platformasında Xantı-Mansiy tağları və s. aiddir. İri tağ strukturları
adətən radial konsentrik quruluşa malikdir. Eyni zamanda çay dərələrinin
uyğunlaşdığı qövsvarı və radial qrabenlər əhəmiyyətli rol oynayır. Qövsvarı
qrabenlər bütövlükdə düşən və qalxan blokları şərtləndirərək vallarla növbələ-
şirlər. Kosmik şəkillərdə deşifrə olunan həm halqavarı strukturlar, həm də
onların ayrı-ayrı qövsləri, radial və sahəvi elemenləri
bünövrənin relyefində,
çökmə örtüyün quruluşunda və maqnit sahəsində əks olunmuşdur. Az iri
müsbət strukturlara iri çökəkliklərdə (Xəzəryanı, Meksikayanı və s.) inkişaf
tapmış diapir duz günbəzləri aid edilir.
Mənfi strukturlar platformalarda sineklizlərə, çökəkliklərə və muldalara
uyğun gəlir. Daha iri izometrik sineklizlərə platformalarda (Afrikada Konqo və
Tauden, Qazaxstanda Balxaşyanı sineklizləri və s.) rast gəlinir. Belə sinekliz-
lərin diametri yüz km-lə ölcülür. Bünövrənin qabığında onlardan bir çoxu 3-4
km qalınlığında çöküntülərlə təmsil olunmuş çökəkliklərə uyğun gəlir. Bir sıra
sineklizlər vallarla əhatə olunmuşdur və onların üzərində çökmə örtüyün qalın-
lığı azalır. Bunların formalaşması rifey və ilkin
paleozoydan neogen dördüncü
dövrə qədər davam etmişdir. Bu genetik sinfə həmçinin diapir halqavarı struk-
turlar da aid edilir. Tektonik halqavarı strukturlar platforma tektonogenez pro-
seslərinin məhsulu hesab olunur.
Tektonik halqavarı strukturlara əksər duz günbəzləri hövzələrində rast
gələn diapir halqavarı strukturları da aid etmək olar. Daha iri diapir halqavarı
strukturlara duzaltı yatağın geniş qalxımlarına və duz massivlərinə, kiçikləri isə
(monostrukturlar) ayrı-ayrı, əksərən, kəsilmiş duz günbəzlərinə uyğun gəlir. Gil
diapirləri və iri palçıq vulkanları da həmçinin halqavarı strukturlarla müşaiyət
olunur.
Tektonogen halqavarı strukturları üst mantiyanın mantiya diapirilə əlaqə-
ləndirmək olar. Onlar sedimentsiferdə böyük qalınlıqlı çökmə süxur kompleks-
lərilə iri oval və ya dairəvi çökəkliklərə (eninə bir neçə yüz km) uyğun gəlir.