Göy ürgənin kişnərtisi, həniri,
Ayaq səsi, oğlum, səni səsləyir.
Keçilərin, dıbırların “mə” səsi,
Dur ayağa bir qulaq as, nə deyir?!
Yadımdadır anam məni beləcə
Səsləyərdi səhər tezdən yuxudan.
İndi isə xatirəyə dönübdür,
Anam köçdü onu yoxdu oyadan!?
1992
Anam köçdü dünyadan
Anam niyə belə tez,
Vaxtsız köçdü dünyadan?!
Könlümün şahı idi,
Taxtsız köçdü dünyadan!
Budağımdan ayrılıb
Yarpaq düşdü torpağa.
Necə dözür ürəyim
Bu ağrıya, bu dağa?!
Bir kimsə bu dünyada
Qoy anasız olmasın.
Gözləri yaşlar ilə
Qoy boşalıb, dolmasın!
İndi başı dumanlı,
Qəlbi pərişanam mən.
Niyə vaxtsız belə tez
Anam getdi əlimdən?!
1991
Sənəm xalama
Xar olmadın, gül oldun,
Gül oldun, bülbül oldun.
Ətirli sünbül oldun,
Ay xalam - Sənəm xalam!
Bərəkətli əlin vardı,
Şirin ləhcən, dilin vardı.
Qəlbimizdə yerin vardı,
Ay xalam - Sənəm xalam!
Niyə qoyub bizi getdin,
Sevinci bir dəniz idin.
Bizə doğma, əziz idin,
Ay xalam - Sənəm xalam!
2004
Xalam mənim
Sədəf xalamın əziz xatirəsinə
Köçüb getdi xalam mənim,
Qəmgin etdi xalam məni.
Birdən itdi xalam mənim,
Dözəmmirəm həsrətinə!
Günəş idi, çıxdı, batdı,
Bir Ay idi, axdı, batdı.
Gətirmədi onun, baxtı,
Dözəmmirəm həsrətinə!
Bir doyunca yaşamadı,
Sevinc, nəşə daşımadı.
Qəlbimdəki əziz adı,
Dözəmmirəm həsrətinə!
1984
Daim ürəklərdə yaşayan Qəni
Kəndimizin sədri olmuş Qəni Bədirova
Tanıyan tanıyır, bilən də bilir,
Kimsəyə olmadı nə sehir, nə sirr.
Çox sadə, səmimi insan olub bil,
Daim ürəklərdə yaşayan Qəni!
Allah adamıydı, Tanrı bəndəsi,
Düz yola səslərdi yol azan kəsi.
Elin istəklisi, elin əzizi,
Daim ürəklərdə yaşayan Qəni!
Kəndin ağsaqqalı, sədri idi o,
Kasıba, yoxsula çörək verdi o.
İnsanlıq gülünü ilkin dərdi o,
Daima ürəklərdə yaşayan Qəni!
Xasiyyəti gül idi, eşqi tər çiçək,
Dostu zəhmət idi, həmdəmi əmək.
Dünyaya tək gəlib, deyərdim ki, tək,
Daim ürəklərdə yaşayan Qəni!
Ondan zərrə qədər küsmədi kimsə,
Qəlbi bağladı yaxşı, xoş sözə.
Dedim ki, gəlməsin heç zaman gözə,
Daim ürəklərdə yaşayan Qəni!
Heyif ki, evini ucaldan yerdə,
Qəfil hardan əsdi bu acı yel də?!
Döndü xatirəyə obada, eldə,
Daim ürəklərdə yaşayan Qəni!
1974
Pəri nənənin xatirəsinə
Nənələr içində bir nənə idin,
Sehir nənə idin, sir nənə idin.
İşıq nənə idin, hür nənə idin,
Hər qıza, oğula, ay Pəri nənə!
Səndə xanım-xatın görkəm var idi,
Sözündə bərəkət, ötkəm var idi.
Sənin təndirində kökəm var idi,
Al, - dedin, – ay bala, ay Pəri nənə!
Yedim neçə qoğal o gül əlindən,
Eşitdim xoş sözlər şirin dilindən.
Kaş bütün gəlinlər dərs alsın səndən,
Versin eli yola, ay Pəri nənə!
Sən elin, obanın şah nənəsiydin,
Sevinc nənəsiydin, ah nənəsiydin.
Nə ürək budadın, nə könül əydin,
Oldun üzüyola, ay Pəri nənə!
Mövlud Teymur səni yad elədikcə,
O şirin günləri dad elədikcə,
Uçdu o günlərə xəyalı necə,
Qaldı dola-dola, ay Pəri nənə,
Qəbrin nurla dola, ay Pəri nənə!
İsmayıllı, Buynuz kəndi, 1992
Gözəl rəssam Müseyib
Bədirovun əziz xatirəsinə
Allah ona fırça, boya vermişdi,
Çəkməyə də zirvə, qaya vermişdi.
Ürəyinə abır, həya vermişdi,
Gözəlləri gözəl donda çəkirdi,
Yaxında yox, bir az yanda çəkirdi!
Göstərirdi uzaqda da oğlanı,
Ona necə oğrun-oğrun baxanı.
Gözəl rəssam gözəl duyur cahanı,
Göydə ulduz, yerdə çiçək çəkirdi,
Sevən ürək, duyan ürək çəkirdi!
Mövlud Teymur cavan ölən rəssamı,.
Bilir dayı oğlu idi anamın.
Vəsf elədi taleyini nakamın,
Adı qəlbdə, özü gözdə yaşayır,
Xatirəsi şirin sözdə yaşayır!
2003
Sabir Bədirovun əziz xatirəsinə
Gəldi dünyaya, getdi dünyadan,
Qəni dayını oğlu Sabir də.
Bivəfa dünya, bivəfasan da,
Sabir ürəkli yatır qəbirdə!
Rəhmin gəlmədi rəhm eləyəsən,
Fəhmin gəlmədi fəhm eləyəsən.
Elə bir tüğyan, zülm eləyəsən,
Əcəl dayana, dura bir yerdə!
Bivəfa dünya, bivəfa dünya,
Oğullar getdi, salmadın saya.
Gəlmədin heç vaxt sən bir araya,
Qərar da tutdun yezid, şümürdə!
“Quran” yolunu gedəni yıxdın,
İman yolunu gedəni yıxdın.
Zaman yolunu gedəni yıxdın,
Sən hər bir çağda, hər bir dövrdə!
Mövlud Teymurun gücü çatmadı,
Müşkül işlərə əli yatmadı.
Xatirədədir Sabirin adı,
Qalmışıq indi dözüm, səbirdə!
2005
Xatirədir özü indi
Raya Bədirovanın əziz xatirəsinə
O həmişə gülər idi,
Göz yaşını silər idi.
Şadlıq, sevinc dilər idi,
Hər insana, hər bir kəsə!
Doğru yola doğma idi,
Dağa, yala doğma idi.
Xoş amala doğma idi,
Hər insana, hər bir kəsə!
“Hə” var idi hər kəlməsi,
Bahar idi hər kəlməsi.
Nübar idi hər kəlməsi,
Hər insana, hər bir kəsə!
Qəlbi geniş ana idi,
Sehir dolu nənə idi.
Nağıl, şeir, məna idi,
Hər insana, hər bir kəsə!
Dostları ilə paylaş: |