Qoca və DƏNİZ
Yüklə 0,89 Mb. Pdf görüntüsü
|
| www.vivo-book.com
90 Havaya qaldırıb qurutduğu sol əli ilə ipdən yapışdı, yükü bacardığı qədər azaltmaq və ağırlığı balığın üstünə salmaqçün özünü qabağa, taxta oturacağa tərəf verdi, kəndiri avara bənd etməklə bütün gərginliyi qayığa, oradan da balığın üzərinə keçirtdi. Ürəyində öyündü: “Saç-saqqalı bu yolda boş yerə ağartmamışam ki. Belə şeylərin öhdəsindən gələ bilməsəm, daha mən nəyə lazımam? Balığın halı o qədər də yaxşı deyil. Yalan deyil ki, qarmağa keçdiyi andan indiyədək ağzına heç nə dəyməyib. Nataraz şeydir, özü də yaman qarınquludur. Qarnını doyurmaqçün ona bir aləm şey lazımdır. Mən, heç olmasa, bütöv bir tunesi aşırmışam, sabah da skumbriyanı – qoca ov balığına dorado adı qoymuşdu – təmizləyib bir-iki tikə ötürərəm. Skumbriyanı yemək tunesdən çətindir. Eh, yəni bu dünyada asan bir iş var ki?” – Hə, balığım, de görüm, necəsən? – qoca ucadan xəbər aldı. – Mənim nə vecimə, kefim kök, damağım çağ, sol əlim də sağalıb. Çox şükür. Bu axşama da, hələ sabaha da yeməyim var. Amma bu söhbətləri hələlik qoyaq bir kənara, sən qayığı çəkib aparmağında ol. www.vivo-book.com 91 Əslində, qocanın halı dediyi qədər də yaxşı deyildi: kəndir kürəyini kəsir, ağrı və sancılar onu incidirdi. Amma yenə özünə təsəlli verdi: “Eh, mən bundan betərini görmüşəm. Sağ əlimin yarası yüngüldür, sol əlim də daha qıc olmur. Ayaqlarımsa lap möhkəmdir. O ki qaldı yeməyə, hə, bax bu məsələdə ümumiyyətlə, naşükürlük etmək olmaz, çünki yemək sarıdan mənim vəziyyətim balığınkından qat- qat yaxşıdır, heç müqayisə ediləsi deyil”. Hər tərəf qaranlıq idi. Sentyabrda gün batan kimi zülmət əlbəəl çökür. Qoca köhnə taxtaya söykənib dinçini alırdı; çalışırdı ki, mümkün qədər çox dincəlsin. Başını qaldırıb səmanı bəzəyən seyrək ulduzlara tamaşa elədi. Rigel bürcündəki ulduzların adını bilməsə də, hamısını bircə-bircə tanıyırdı: tezliklə çox-çox uzaqlarda sayrışan dostlarının hər birini görəcəkdi. – Qarmaqdakı balıq da mənim dostumdur, – qoca dedi. – Hələ ömrümdə bu yekəlikdə balığa rast gəlməmişəm. Nə görmüşəm, nə də eşitmişəm. İntəhası mən onu öldürməliyəm. Yaxşı ki, biz insanlar ulduz ovuna çıxmırıq; çox şükür ki, onları öldürməyə səy etmirik! |