Türkün dastanı 1
Yüklə 2,69 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Türkün dastanı
- Munis 212 O Ğ U Z L A R
- Munis 214 S Ə L C U Q L U L A R
Munis_212___O_Ğ_U_Z_L_A_R'>Munis 210 Bir rəvayət kimi həmin əhvalat Gəzmişdi dillərdə o vaxtdan bəri! İbni Sina olmuş, bir də Biruni, Sarayın ən məşhur elm adamları! Dünyanın sevdiyi bu iki türkün Bəzəkdir aləmə məğrur adları! İbni Sina o vaxt bütün cahanda Təbabət elminin bilicisiydi! Günəşli varlığın, bu kainatın Biruni ən güclü görücüsüydü! * * * Ölümündən sonra əvəz eylədi Mahmudu öz oğlu – varisi Məsud. Elə o zamandan günəşi söndü, Qəznənin üstünü götürdü bulud. Məsud qazansa da bəzi zəfərlər, Mahmudun yerini doldurammadı. Ata qaldırdığı Türk bayrağını Oğlu sona qədər qaldırammadı. Dövlətin içində baş qaldırdılar, Ara qarışdıran, ara vuranlar. Qayda pozanların artdı sayları, Artıq qalmamışdı dövlət quranlar. Türkün dastanı 211 Artırdı nüfuzu bu vaxt bölgədə, Türk dövləti olan ”Səlcuqlu“ların. Yerini tutmağa hazırlaşırdı, Qəznəli adlanan bu iqtidarın. İki Türk ordusu gəldi üz-üzə, Mərvin yaxınında – Dandanakanda. Elə bir şiddətli döyüş oldu ki, Misli olmamışdı hələ cahanda! Səlcuqlu türkləri qalib gəldilər, Belədir tarixin həqiqətləri! Uzun illər boyu türk qardaşların, Çoxdu çəkilməli xəcalətləri! Qəznənin sonuncu hökümdarını Gorlular 1 məhv etdi Xosrov Məliyi. Bax, belə yıxıldı Qəznə dövləti, Belə itirdilər Qəznəliliyi. Arxa-kömək durub dirçəlməkdənsə, Ancaq bir-birinin qəddin əydilər. Gərək olmayaydı yersiz qırğınlar, Savaş əvəzinə birləşəydilər! Qənim kəsildikcə türklər özünə, Düşmən ayaq açdı üzərimizə. Özümüz tökdükcə öz qanımızı, Yadlar sahib oldu ellərimizə! 1. Gor bölgəsində yaşayan türklər. Munis 212 O Ğ U Z L A R Doldu bulud kimi, əsdi yel kimi, Bürüdü cahanı igid Oğuzlar! Çaxdı şimşək kimi, axdı sel kimi, Oyatdı zamanı igid Oğuzlar! Kökü çox qədimdən – Hunlardan gəlir, Dünya yarandığı günlərdən gəlir. Səsi əsrlərdən, illərdən gəlir, Görüb çox dövranı igid Oğuzlar! Ululardan biri Mete Xan idi, Oğuz Xan adlanan dədə xan idi, Babamız sayılan ötə xan idi, Başında öz canı – igid Oğuzlar! Adı tək özləri güclü, qüvvətli, Sənələr boyunca şanlı-şöhrətli, Olubdur əzəldən varlı-dövlətli, Görməyib talanı igid Oğuzlar! Oğuz kəlməsini bəngüdaş üstə Həkk etdi Göytürklər böyük həvəslə. Artıb çoxaldıqca dəstəbədəstə Titrətdi hər yanı igid Oğuzlar! Türkün dastanı 213 Boylar birləşərək oldular Ok-Uz; Yəni çoxlu oxlar – Üç, Altı, Doqquz. Ən böyük birliyin adıydı Otuz. Qorudu ad-sanı igid Oğuzlar! İç Oğuz, Dış Oğuz güc eylədilər, Dostu dost, düşməni puç eylədilər, Doğudan batıya köç eylədilər, Tutdu çox məkanı igid Oğuzlar! Karacukdan tutmuş Xəzərə kimi, Oldular bölgənin mütləq hakimi. Oğuz dövlətinin qoyuldu himi, Artırdı olanı igid Oğuzlar! Yaydı Türk adını, Türkmən adını, İyirmi dörd boyda qol-qanadını. Dənizdən-dənizə sürdü atını, Türklərin sultanı igid Oğuzlar! Əslim bir tarixdir, nəslim uludur, Getdiyimiz bu yol Haqqın yoludur. Oğuz oğlu, möhkəm dayan, möhkəm dur, Deməsinlər, hanı igid Oğuzlar?! Munis 214 S Ə L C U Q L U L A R (Böyük Səlcuqlu Xaqanlığı - İmperatorluğu) Böyük bir tarixi, böyük bir dövrü Yaradan, yaşadan Səlcuqlulardır! Böyük Türküstandan Ağ dənizədək At sürən, at çapan Səlcuqlulardır! Torpağın qoynuna igidlik əkən, Şir kimi vuruşan, quş kimi səkən, Minarələr qurub, məscidlər tikən, Abidələr yapan Səlcuqlulardır! Sönməz bir dastandır dodaqda, dildə, Önündə diz çökdü dəniz də, göl də, Düşdüyü obada, düşdüyü eldə, Bir səadət tapan Səlcuqlulardır! * * * Oğuzların Kınık boyu Yetirmişdi Dokak bəyi. Ləqəbiydi Dəmir Yaylı, Boylar içrə hay-haraylı! Oğuz adlıydı dövləti, Ətrafında öz milləti. Möhkəmlətmişdi yerini, Xəzərin sahillərini. Yurd etmişdi özlərinə, Heyran olub düzlərinə. Türkün dastanı 215 Tutmuşdular bu yerləri, Qədim zamanlardan bəri. Dokak bəy öldüyü zaman, Çox gənc idi oğlu bu an. On səkkiz yaşlı Səlcuğun, Əcdadıydı Oğuz və Hun! Mərdlik varıydı qanında, Yetişdi Yabqu yanında. Oldu ordu komandanı, Doldu igidlərlə yanı. Artan nüfuz, artan şöhrət, Açdı Yabquyla rəqabət. Səlcuq yığıb ətrafına Doğma, yaxın tayfaları, Köçdü burdan başqa yana – Maveraünnəhrə sarı. Köçərkən aparmışdılar Özləriylə dəvə və at. Çoxlu sayda qoyun, davar, Bir də tükənməz varidat. Coşdu burda yeni həyat! Təzə məkan heç etmədi, Sürülərə yer darlığı. Otlaqlar, biçənək idi, Bu yerlərin solu, sağı. Munis 216 Sırdəryanın sahilində Yeni Türk şəhəri vardı. Səlcuq səfər etdi Cəndə, Onu ora bəxt apardı. Cənd şəhəri sərhəd idi, İslam ölkələri ilə, Səlcuq düşünüb gəlmişdi, Bu yerlərə bilə-bilə. Ona bağlı Oğuzlarla Birgə müsəlman oldular! Digər yerli tayfalarla Birləşib bir can oldular! Elə o vaxtdan qoyuldu, Yeni bir dövrün təməli. Oğuzlar üstün sayıldı, Səlcuq bölgəyə gələli! Başladılar el-obaya İslam dinini yaymağa. Dinlərini yaya-yaya, Ürəklər dönürdü dağa. Oğuz dövlətini yenib Oldular tamam müstəqil. Səlcuqlu adlanan dövlət, Qüvvətlənirdi ilbəil. Yüklə 2,69 Kb. Dostları ilə paylaş:
|