33
ilə aprelin 16-da Rapolloda
görüşdü və RSFSR və Almaniya
arasında diplomatik və iqtisadi münasibətləri bərpa etmək,
hərbi xərclərin ödənilməsindən qarşılıqlı surətdə əl çəkmək
haqqında sovet-alman müqaviləsi imzalandı. Almaniya sovet
hakimiyyəti tərəfindən alman vətəndaşlarının milliləşdirilmiş
mülkiyyəti barədə iddialarından əl çəkdi. Bu müqavilə Sovet
Rusiyası tərəfindən imperializm zəncirinin ilk dəfə yarılması
demək idi. 1922-ci ilin iyunun 13-dən – iyulun 20-dək Genuya
konfransının davamı kimi Haaqada konfrans çağırılsa da, onun
da nəticəsi olmadı.
Ümumilikdə götürüldükdə, bütün bu illərdə beynəlxalq
münasibətləri sahmana salmaq üçün keçirilən konfranslar möh-
kəm
sülhü təmin etməsə də, hər halda müəyyən dövr üçün
xalqlara dinc tənəffüs verdi.
34
II. BÖYÜK BRİTANİYA
Böyük Britaniya üçün Birinci Dünya müharibəsinin nəticələri
Birinci Dünya müharibəsinin əsas iştirakçılarından biri
olan Böyük Britaniya
bu savaşda ABŞ və Yaponiyadan sonra
ən çox qazanan dövlət oldu. Bununla belə, Böyük
Britaniya
müharibə nəticəsində öz milli sərvətinin
3
1 hissəsini itirdi,
sənaye məhsulları istehsalı 20% aşağı düşdü. Müharibə
dövründə hərbi işə tələbatla əlaqədar ölkədə bir sıra yeni
sənaye sahələri –
avtomobil, aviasiya, kimya sənayesi sürətlə
inkişaf etsə də, ənənəvi sənaye sahələri olan gəmiçilik,
toxuculuq və kömürçıxarma sənayesi ciddi durğunluq keçirdi.
Bütövlükdə götürsək, müharibə illərində Böyük Britaniyada
istehsal genişlənsə də, ingilis mallarının dünya bazarında
rəqabət qabiliyyəti xeyli aşağı düşdü. Bu dövrdə ölkədə əkin
sahələri 375
mln akra qədər artsa da, əvvəllər olduğu kimi,
Böyük Britaniya yenə də ərzaq məhsullarına olan tələbatını
xaricdən mal gətirilməsi hesabına ödəyirdi. Müharibə
nəticəsində Böyük Britaniyada idxal iki dəfə artdı. Müharibəyə
qədər o borc verən ölkə idisə, müharibədən sonra o, borclu
ölkəyə çevrildi. Onun ABŞ-a borcu 850 mln funt-sterlinq, yəni
4 milyard dollara bərabər idi. Böyük
Britaniya dünya maliyyə
mərkəzi rolunu da itirdi. Belə ki, müharibədən sonra dünya
maliyyə mərkəzi Londonun Siti bankından Nyu-Yorkun Uoll-
Strit bankına keçdi. O, ABŞ-dan asılı vəziyyətə düşdü.
Avropada Fransa ilə, Asiyada isə Yaponiya ilə rəqabətə onun
malları davam gətirə bilmədi. Xaricə kapital qoyuluşu 25%
ixtisar edildi. Ölkənin dövlət borcu 12 dəfə artaraq 650 mln
funt-sterlinqdən 7 milyard 829 mln funt-sterlinqə çatdı.
Müstəmləkə imperiyası kimi tanınan Böyük Britaniyanın
Birinci Dünya müharibəsidən sonra müstəmləkələr ilə mü-
nasibətlərində də ciddi dəyişikliklər baş verdi. Böyük Britaniya
35
müstəmləkələrə münasibətində siyasi manevr etmək metodunu
tutmağa məcbur oldu.
Birinci dünya müharibəsində Böyük Britaniya 744 min
adam itirdi, 1 milyon 693 min adam isə yaralandı və şikəst
oldu.
Müharibə fəhlə hərəkatına da təsir etdi. Tred-yunion
təşkilatlarının üzvlərinin sayı 1,5 dəfə artdı.
Müharibənin ən mühüm nəticələrindən biri də istehsalın
və kapitalın sürətlə təmərgüzləşməsi və mərkəzləşməsi idi.
Müharibə dövründə bir sıra yeni inhisar bilikləri yarandı.
Bunlardan ən məşhuru 1916-cı ildə yaradılmış Böyük Britaniya
Sənaye Federasiyası idi. Müharibə Böyük Britaniya inhisar-
çılarına çox böyük gəlir gətirdi.
Müharibənin Böyük Britaniya üçün uğurlu
nəticələrindən biri də Almaniyanın müvəqqəti də olsa, ondan
asılı vəziyyətə düşməsi, Almaniya donanmasının tamamilə
məhv edilməsi idi.
Müharibə nəticəsində Böyük Britaniya Almaniya və
Türkiyənin müstəmləkələri hesabına öz müstəmləkə ərazisini
2,6 mln.km
2
, əhalisini isə 9 mln nəfər artırdı. Ümumiyyətlə,
Böyük Britaniya dünyada yeganə dövlət idi ki, öz ərazisindən
109 dəfə çox müstəmləkə ərazisinə sahib idi.
İngiltərə yenə də güclü donanmaya malik
idi və dənizlər
hökmdarı rolunu özündə saxlaya bildi. Böyük Britaniya
Millətlər Cəmiyyətində hakim mövqe tutdu. Almaniyadan
alınan təzminatın da 22%-i ona çatmalı idi.
Müharibənin son mərhələsində Rusiyada baş verən Fevral
inqilabı və Oktyabr çevrilişi Böyük Britaniyada narahatlığa
səbəb oldu. Böyük Britaniya digər iri kapitalist dövlətləri ilə
birgə bolşevizmə qarşı «xaç yürüşü»nün təşkilində fəal iştirak
etdi. Təsadüfi deyil ki, o zaman İngiltərənin hərbi naziri olan
Uinston
Çörçill demişdi ki, gələcəkdə bolşevizmin bəşəriyyət
üçün fəlakətə çevrilməməsindən ötrü onun körpəsini
36
beşiyindəcə məhv etmək məqsədilə mən Sovet Rusiyasına 14
dövlətin yürüşünü təşkil etmişəm.
Müharibə qurtarandan sonra sənayeni hərbi xətdən dinc
xəttə keçirmək mühüm vəzifələrdən biri oldu. Hökumət 1917-ci
ildə qəbul etdiyi “İqtisadi və siyasi yenidənqurma” proqramına
uyğun olaraq dağıdılmış təsərrüfatın bərpasına başladı.
Müharibənin son illərində hökumətə liberallar partiyasının
liderlərindən biri olan Lloyd Corc rəhbərlik edirdi. Onun təşkil
etdiyi hökumətin tərkibində həm mühafizəkarlar, həm liberallar
və həm də leyboristlərin nümayəndələri iştirak etdiyinə görə o,
koalisiyalı hökumət adlanırdı. Müharibə qurtardıqdan
dərhal
sonra Lloyd Corc hökuməti yeni seçkilərdə uğur qazanmaq
məqsədilə 1918-ci ilin noyabr ayında parlament islahatı keçirdi.
Bu islahat nəticəsində seçicilərin sayı ölkə üzrə 8 mln-dan 21
mln nəfərə çatdırıldı. 30 yaşından yuxarı bütün qadınlara, 21
yaşından yuxarı bütün kişilərə seçki hüququ verildi. “Fişer
İslahatı»” adlanan təhsil islahatı nəticəsində İngiltərədə 14
yaşına qədər bütün uşaqlar məcburi icbari təhsillə əhatə
olundular. Müharibədə əlil olmuşlara, valideynlərini itirmiş
uşaqlara, qocalara verilən pensiyalar və müavinətlər artırıldı.
Hökumətin tərkibində olan leyboristlər partiyası seçkiqabağı
koalisiyadan çıxdığını bildirdi və öz platforması ilə ilk dəfə
çıxış etdi. leyboristlər göstərirdilər ki, onlar hakimiyyətə gəl-
sələr, Sovet Rusiyasını tanıyacaqlar. Ən mühüm sənaye sa-
hələrini, yəni elektrik stansiyalarını, kömür şaxtalarını, dəmir
yollarını milliləşdirəcəklər. Həmçinin Hindistan və İrlandiyaya
müstəqillik verəcəklər.
1918-ci ilin dekabrında hərbi vəziyyət şəraitində keçirilən
“gümüsü” seçkilərdə parlamentdəki 707 deputatın 484 nəfərini
liberallar və mühafizəkarlar təşkil etdilər. Mühafizəkarlar 348
mandat, liberallar isə 136 mandat aldılar. Bu seçkilərdə ilk
dəfə olaraq, liberallar mühafizəkarlardan az yer aldılar.
Halbuki
İngiltərə tarixində son 100 il ərzində liberallar həmişə