əlyazmalar oxunur
113
USTAD
dərgisi \ Fevral 2016
112
USTAD
dərgisi \ Fevral 2016
XX əsrin ən maraqlı nasirlərindən
biri və bir çox qələm sahiblərimiz
kimi repressiya qurbanı olan Seyid
Hüseynin faciəli həyatı da, sonluğu
da ədəbiyyatsevərlərə bəllidir. Onun
yaradıcılıq nümunələri – hekayələri
müstəqillik dövrü oxucularına dəfələrlə
təqdim olunub. Lakin arxivlərimizdə
hələ də bu çoxşaxəli yaradıcılığa malik
olan qələm sahibinin dərc edilməmiş
sənət nümunələri vardır: Təqdimatında
və şərhində, tərcüməsində dərc olunan
əsərlər də daxil olmaqla...
Onlardan birini – Viktorin Orinin
“Diş ağrısı, yaxud zavallı Matoren”i
Seyid Hüseynin düzəlişləri ilə
(tərcüməçi Təkəzadə Səid) sizə təqdim
edirik. Onu da qeyd edək ki, 1912-
ci ildə əski əlifba ilə dərc edilmiş
əsəri əski əlifbadan Könül Nəhmətova
transfoneliterasiya etdi.
Viktorin Ori
DİŞ AĞRISI,
YAXUD ZAVALLI MATOREN
ETİZAD
İ
ş bu gözəl hekayənin caiz əhəmiyyət
olan məzmunu və nətayecindən bizim
Qafqaz türkləri də məhrum olmayıb
ondan məəssəfiz olmaq üçün əsl şivəsini
dəyişib kəndi
şivəmizə salmaqdan möhtərəm
mütərcim cənablarından üzr istiyoruz.
Seyid Hüseyn
Matoren işlərinin kəsrətindən axşam
təmamı üçün evinə gecikmiş, iştəhası da
nəhayət, dərəcədə qələbə etmiş idi. Təəccüb
etməyiniz, çünki bu zavallı adam gün
çıxandan qüruba qədər meşədə qış üçün
kəsib doğradığı odunları məhəl məxsusinə
səliqə ilə yerləşdirməklə vəqtini keçirdi.
Mədəsinin fövqəladə qüvvətli olduğu hər
gecə dəxi məlum idi.
Özü evdə olmayan zaman Jaqlin adlı
övrəti evinin təzbinatını tənzim və hər tərəfi
silib-süpürdükdən sonra şorbasını da bişirmiş
idi.
Jaqlin
həm iş görər, həm də qonşuları ilə
çənə yarışdırmaqdan – yəni danışmaqdan
geri qalmazdı.
Heyfa ki, biçarə övrətciyəz yanşaqlığın bir
parə şayan təəssüf olan halətini bilmiyordu.
Jaqlinin himmət və səyi ilə nəfis şorbası
süfrə üzərinə qonuldu. Buxarı, iyi otağın içini
doldurmağa başladı.
Sahibi Maturan bir az yorğunluğunu
aldıqdan sonra süfrəyə üzbəüz oturdular.
Şorbadan çıxan lətif qoxu Matorenin
məşaminə vasil olduqca məmnuniyyəti,
iştahası bir qat daha artırdı.
Ah! Böylə təamı kim arzu etməz?!
Jaqlin işvəbazilə bir tövr ilə zövcünün
çuğuru şorba ilə ləbaləb doldurdu.
Maturan şiddəti cəvədən ruzi-buzi
görmədən insanlar kibi bir tələsiklik ilə qaşığı
isti şorbaya batırıb və bilafasilə içirdi.
***
Eyvah! Birdən-birə “Ay!”, “Ay!” deyə
çığırmağa başlayınca Jaqlin heyrətə düçar
olaraq əlində tutmaqda olan şorba kasasının
qapağını birdən-birə buraxmasıyla kasa
parçalanıb masanın üzərinə yayıldı.
– Nə var, nə oldu sənə? – dedi.
Matoren səsinin gərçi çıxdığı qədər
çığıraraq ayaqlarını yerə peydərpey vura-
vura:
əlyazmalar oxunur
113
USTAD
dərgisi \ Fevral 2016
112
USTAD
dərgisi \ Fevral 2016
– Ah, dişim! Ah! Ah! – deyirdi.
– Dişinə nə oldu?
– Ah!.. Dişim!.. Dişim!..
Maturan ağzından bir çaqıl daşı çıxarıb
kamal qəzəblə arvadına göstərərk:
– Şorbanın içində bu daşın nə işi var?
Bəli, zavallı adamcığaz çox haqlı idi.
Ağrının şiddətindən bu şikayətli cümləni
təkrar ediyordu.
Həqiqətdə bu, Jaqlinin diqqətsizliyindən
idi. Əgər qonşusu Jətərut ilə boşboğazlıq
edərək vəqtini
keçirməyib düyünü layiqlə
təmizləmiş olsaydı, biltəbii şorbanın içində
daş filan bulunmaz; əri də bu hərəkətə düçar
olmazdı!
Jaqlin qəbahətini və haqsızlığını anladı.
Özünü təmizliyə və ərini təlliyə və təskinə
cürət etdisə də, biçarə Maturan zövcəsinin
böylə nümayişlərinə əsla əhəmiyyət
verməyirdi.
Nəhayət, çətinliklə bir səndəlyəyə oturdu.
Başını iki əllərinin içinə alıb, həzin-həzin
zarımağa başladı:
– Ah! Ah! Ah! Getdikcə dişimin ağrısı
artır!.. Avam arasında
tütün çəkmək diş
ağrısını sakitləşdirir deyə iddia olunduğundan
Jaqlin də kişisinə dedi:
– Ah, zavallı qocacığım! Çubuğunu
doldurub versəm, çəkərmisən?
– Ver görüm!
Maturan çubuğu alıb artıq qəzəb ilə
çəkməyə başladı. Çubuğundan çıxan kəsif
dumanlar dişinin ortasında qaldı. Vahiqa ki
tütün təsir etmiş olmadığından yüzü-gözü
getdikcə şişirdi. Aliəltualuali:
– Ay! Ay! Ay! Şimdi də bütün çənəm
sızlıyor! Aman? ya rəbbi, ölürəm! Yüzüm
büsbütün şiçir! – diyordu.
Fəqir Maturanın bu halına gülməyiniz!
Zira diş ağrısı ağrıların ən şiddətlisidir.
Həqiqətən də zavallı adamcığaz şayani-
mərhəmət bir halda idi.
Jaqlin ərinin bu
fəlakətli halını gördükcə diqqətsizliyindən
peşimançılıq çəkirdi. Ərinin yüzünü sarımaq
üçün güllü dəsmallarından ən sevdiyini, ən
gözəlini seçib gətirdi. Gözəlcə qatladıqdan
sonra Maturanın yüzünə sarıyıb dəsmalın hər
iki ucunu da zərifanə dügümlədi.
Jaqlin bu vəzifəsini ifa etdikdən sonra
qayət müşfiqanə dedi:
– Qocacığım! İstərsən ağzına bir az araq
alıb qarqara et. Jəmtərutən dişi ağrıdıqca
araq qullanıyor, təsirini də görürmüş. Haydı,
qocacığım, bir dəfə təcrübə edəlim!
Maturana göstərilən əlacların heç biri
faydabəxş olmayırdı.
İlk bir şüşəni bu surıtlə israf etdiyi üçün
ciddətən öz özünü məzəmmətliyordu. Çünki
artıq dərəcədə qənaətkar idi.
Maturan bu təcrübənin faydasını gördü.
Daha doğrusu, bu şüşə arağın təsirindən
sərməst olduğundan dişinin ağrısını qabaqkı
qədər hiss etməyirdi.
Jaqlin tədbirinin səmərəbəxş olduğunu
görüncə məğrur və məsrur olmağa başladı.
Fəqət çox keçmədən məsruriyyəti küdurətə
mübəddəl oldu. Çünki bir yarım
saat sonra
Maturanın ağrısı təzədən başlamasından
şikayətamiz cümlələr ilə deyinməyə başladı.
Jaqlin xatirinə bir tədbir gəlməsilə həman
saat bir qab soyuq su çəkib gətirdi.
Guya soyuq suyun diş ağrısına çox nəfi
olduğunu birindən eşitmiş idi.
Daima itaətdə olub söylənilən şeyi icra
etməyə tərəddüd etməyən zavallı Maturan
zövcəsinin əmri ilə yenə başını su qabının
içinə saldı. Başını suya salar-salmaz can
xaraşanə bir səda ilə:
– Ah!... Aman, aman!.. Qızarmış şişdən
daha bədtər imiş!.. Ay, dişim!... Ay, ay, ay!..
– deyə vaveylaya başladı.
Jaqlin bu tədbirin axırıncı təsirindən
bir çarə olacağı ümidində idisə də,
əksini
görəndə pək mütəəssir olub qəmli-qəmli dedi
ki:
– Ah zavallı qocacığım! Bu da mı fayda
etmədi?!..
Jaqlinin bu sözü cavabsız qaldı. Bir
müddət fikirləşdi. Xatirinə bir şey gəldi.
Birdən-birə yerindən sıçrayıb:
– Artıq bu səfər tapdım. Mətafən istidən
həz edəcəksən, bundan əminəm, – deyərək
otaqdan çıxıb qaib oldu.
Beş-on dəqiqədən sonra qayıtdı. Maturanı
alıb qayət isti etdiyi bir ocağın yanına
götürərək dedi ki:
– Yüzünü oda tut, qocacığım!.. Bax,
istidən nə qədər xoşdil olursan!...