|
Книга переведена и издана заказу фонда поддержки по политики тюркоязычных государствsarayda olmalı imiş. Bütün divarlar, pəncərələr, mebel
25
sarayda olmalı imiş. Bütün divarlar, pəncərələr, mebel,
qab-qaşıq, hətta evlənənlərin yatağı da buzdan düzəldilir.
Rusiyanın hər yerindən gətirilmiş tatarlar,
mordoviyalılar, çuvaşlar, neneslər və başqaları milli
paltarlarda oxuyub-oynayaraq bütün paytaxta səs salırlar.
Toydan sonra isə gecə yarısı evlənənləri buz yatağa
uzadırlar. Xüsusi müşahidəçilər zifah gecəsinin lazımi
qaydada keçməsinə nəzarət edirdi. Knyaz və kalmık qızı bu
sınaqdan uğurla çıxırlar. Növbəti il onların əkiz oğlanları
dünyaya gəlir. Yalnız öz maraqlarını güdərək istədiyini
edən dar düşüncəli hökmdarların rəhbərliyi altında xalq
xoş güzəran görə bilərmi...
Daha bir tarixi məlumat. Məlumdu ki, 1731-ci ildə
Rusiya imperiyası ilə qazax xalqının qərb hissəsi arasında
diplomatik münasibətlər qurulub və müvafi q sənədlər
imzalanıb. Kiçik qazax juzunun başçıları, bəyləri və
batırları müxtəlif hədiyyələrlə Sank-Peterburqa gedərək
imperatrisaya öz ehtiramlarını bildirmək istəyirlər. Anna
İoannovna Qazax səhralarının nümayəndələrini qəbul
etmək üçün ilkin razılığını verir.
Nümayəndə heyəti bir tatar-tərcüməçi tutur və hər gün
çarın iqamətgahının kandarına gələrək gözləyir. Amma,
günlər, həftələr keçir, lakin çarın qızıl qapıları elçilərin
üzünə açılmır. Əyanları növbəti dəfə qızıl-brilyant içində
itən Anna İoannovnaya bir-neçə ay yol gələn qazaxların
qəbula düşmək istədiklərini deyəndə isə bekarlıqdan üzülən
imperatrisa belə cavab verir: “Fövqəladə bir iş meydana
çıxıb. Bu səhər holland kralının mənə bağışladığı meymun
doğub. Onun balaları elə şirindi ki. Bu qayğılardan
mənim lap başım ağrıyır. Buna görə də onları qəbul edə
bilmərəm... ”
AYTMATOV. ... 2-ci Yekaterinanın hakimiyyəti
dövründə Malorusiya (Ukrayna və Krım) Rusiya
26
imperiyasının tərkibinə daxil olur. Ora qubernator
imperatrisanın çox yaxın dostu, favorit, knyaz Potyomkin
təyin olunur.
1787-ci ildə Malorusiyada əhalinin güzəranı və işlərin
necə qurulması ilə tanış olmaq istəyən imperatrisa ora gedir.
Nəzərdə tutulmuşdu ki, İmperatrisa yemək və dincəlmək
üçün Peterburqla Kiyev arasındakı 76 stansiyada və 35
yaşayış məntəqəsində dayanacaq. Öz əyanları ilə birlikdə
əvvəlcədən planlaşdırılmış marşrutla səyahət edən 2-ci
Yekaterina Malorusiyadakı yeni təbəələrinin necə varlı,
yaxşı yaşadıqlarını, həyatlarından razı olduqlarını görür
və buna çox sevinir. Öz hökmdarlarını böyük xoşbəxtliklə
qarşılayan, oxuyub-oynayan kütlə, böyük heyvan sürüləri,
məhsulla dolu anbarlar bu diyarın qeydinə qalan, gecə-
gündüz işləyən qubernatorun əməyinin göstəcisi deyilmi?
Amma, Peterburqa qayıdarkən Potyomkinin
fırıldağının üstü açılır. Sən demə o, imperatrisanın keçəcəyi
kəndlərin sakinlərini hələ bir il əvvəldən geyindirib-
keçindirirməyə başlayıb. Bəs saysız-hesabsız sürülər?
O, bunun da yolunu tapıb. Bir stansiyada İmperatrisaya
göstərilən sürü gecə, 2-ci Yekaterina dincələrkən növbəti
stansiyaya aparılırmış. Bəs buğda ilə dolu anbarlar necə?
Kisələrin heç birində buğda olmayıb. Onların hamısı qumla
doldurulubmuş. Yəqin tarixdə yalnız öz mənafelərini güdən
“potyomkinlər” tərəfi ndən aldadılan hökmdarlar çox olub.
Bu hadisə isə Rusiya tarixinə “potyomkin kəndləri” adı ilə
düşüb.
ŞAXANOV. Tarixdən bizə yaxşı məlumdur ki, bir çox
hallarda cəmiyyətdə qəddarlığın geniş yayılması və bunun
milli faciə səviyyəsinə kimi yüksəlməsində hakimiyyətin
böyük rolu olub. Məsələn, Qədim Romadakı qladiator
döyüşlərini götürək. Silahlı döyüşçülərin davası əvvəlcə
ölən imperatorların xatirəsinə təşkil olunurdu. Sonradan
isə bir növ xalq oyunu kimi bütün İtaliyaya yayıldı.
27
Bizim eradan əvvəl 3-cü əsrdən başlayaraq isə ölkədə
məxsusi olaraq qladiator döyüşləri üçün indiki ifadələrlə
desək, ən müasir texnika və avadanlıqla təchiz edilmiş
arena və komplekslər inşa olunurdu. Dəniz döyüşlərinin
canlandırılması üçün gəmilər tikilir və minlərlə qullara
və əsirlərə silah paylanırdı. At, nizələr və qılınclarla
döyüşlərin müxtəlif “janrları” meydana çixaraq inkişaf
etməyə başladı.
Bu qanlı döyüşlərin miqyası, qəddarlığı və
qurbanlarının sayı ildən ilə artmaqla imperatorlardan
tutmuş dilənçilərə qədər hamının ağlını əlindən alır və
onları öz pərəstişkarına çevirirdi. Qladiator döyüşlərini
teatr tamaşası hesab edən İmperator Kaliqula qadınları,
qocaları, hətta şikəstləri də arenaya çıxmağa məcbur
edirdisə, Klavdiy quru döyüşləri ilə kifayətlənməyərək
suda da qırğınlar təşkil edirdi. İmperator Vitelliy öz doğum
günü münasibətilə Romanın 265 məhəlləsinin hamısında
qladiatorları bir-birini öldürməyə məcbur etmişdi. Tit isə
bu “kefi ” 100 günə kimi uzatmışdı. Troyanın hakimiyyəti
illərində döyüşlər daha yüksək səviyyəyə qalxdı və 123 gün
ərzində 10 min qladiator bir-birinin qarnını cırdı, qollarını
və başlarını kəsdi...
Yüz minlərlə tamaşaçıya gəldikdə isə, onlar səhərdən
axşama kimi bu tamaşadan həzz alır, şənlənir, qalibləri
təbrik edir və həlak olanları qınayaraq onların hörmətə
layiq olmadıqlarını deyirdilər. Dinc insanların qan içində
boğulmasına baxmaqdan həzz almaq – bundan daha idbar
bir şey ola bilərmi?
Bu qanlı oyunlara aludəlik xəstəliyindən qurtarmaq
üçün Roma xalqına ilk əlini uzadan xristian dini oldu.
İmperator Böyük Konstantin xaçpərəstliyi qəbul edən
kimi ölkə kilsə zənglərinin xoş sədası ilə doldu və insanlar
üzlərini yaxşılıq və mərhəmətə doğru çevirdilər. Və burda
Dostları ilə paylaş: |
|
|